บทที่ 13
“คุณคงลืมอดีตไม่ได้อย่างนั้นใช้ไหมคะ คุณดมิทรี...และบนเตียงนี่ ก็คงเป็นความทรงจำระหว่างเซียนน่ากับคุณ”
ภัสรารู้ในทันทีว่าทุกอย่างในบ้านหลังนี้เต็มไปด้วยกลิ่นไอของผู้หญิงคนนั้น เขาคงรักเธอมากถึงได้เก็บทุกสิ่งทุกอย่างไว้อย่างดี ไม่เว้นแม้แต่เตียงหลังนี้
“ฉันขอพูดตรง ๆ ว่าใช่”
“คุณคิดถึงเธอตลอดเวลาสินะคะ คุณดมิทรี”
“เรียกฉันว่า ดมิทรี ได้ไหม...อย่าใช้คำว่าคุณ มันดูห่างเหินจนฉันรู้สึกว่าเราเพิ่งรู้จักกัน”
“ฉันเป็นคนรับใช้ของคุณนี่คะ...เอ้อ...ดมิทรี”
“แต่ตอนนี้เธออยู่บนเตียงนี้กับฉันนะ เวอร์เน็ตตา”
มันอาจทำให้เธอตะขิดตะขวงใจไปบ้างแต่ภัสราก็ยอมรับว่าเรือนร่างของชายหนุ่มที่เบียดกับตัวเธอตอนนี้มันทำให้หญิงสาวลืมสิ่งที่เกี่ยวข้องกับ คน ที่เคยอยู่กับเขาบนเตียงนี้ไปสนิท ดมิทรีโน้มใบหน้า
