เรามันคนเทา ๆ จริงสินะ ไม่อย่างนั้นผมไม่กล้าเอาเมียพี่เข้าม่านรูดและโบอิ้งไม่กล้ายั่วยวนผมขนาดนี้หรอก
จนตอนนี้ผมไล่มองหว่างขาวที่ยั่วยวนไปจนถึงแพนตี้ตัวนั้น ที่มันทั้งบางทั้งเปียกจนเห็นสิ่งอวบอูมน่ารับประทาน
“จะมองอีกนานมั้ยคะ อย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลย” ผมมองหน้าโบอิ้งทันที ไม่เคย? เธอคงหมายถึงผมเคยกับผู้หญิงคนอื่นมาแล้วใช่มั้ย
เมื่อผมเงียบและคิดอยู่ในใจ โบอิ้งก็กระตุกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะลูบไล้ที่ต้นคอเบา ๆ ช้า ๆ ขยับเขยื้อนกายสาวตามจังหวะมือของเธอ ราวกับกำลังเล้าโลมตัวเอง
ให้ตาย... เอว สะโพก หน้าอก เว้าโค้งรับกันราวกับภาพวาด คอขาว ๆ นั้นก็นวลเนียนสะอาด จนผมละสายตาออกไปไหนไม่ได้
ทำไมวะ ทำไม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะเว้ยที่ผมได้เห็น แต่เห็นทุกครั้งทำไมผมต้องตื่นเต้นและใจสั่นขนาดนี้ ยิ่งตอนนี้พิเศษกว่าคือผมเป็นอลัน ผมไม่ต้องแทนตัวเองว่าผัวจ๋าเมียจ๋าอีกต่อไปแล้ว ครางชื่อพี่ได้เลยน้อง ต่อไปนี้ค
