ดวงใจมาเฟีย

เริ่มปฏิบัติการจีบสาวแบบฉบับพี่ชาย

ช่วงเย็นของวันณภัทรมีนัดกับแก้วเกล้าไปทานมื้อค่ำด้วยกันทุกๆ สัปดาห์ เมื่อถึงเวลาเลิกเรียนของหญิงสาวชายหนุ่มจึงรีบขับรถไปรอรับทันทีเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา เพราะทุกวินาทีสำหรับเขานั้นย่อมมีค่าเสมอถ้าหากได้อยู่กับน้องน้อยแล้วละก็.... ไม่มีทางปล่อยให้พลาดสักวินาที

“เลิกแล้วยังน่า....”

ร่างหนาพิงตัวกับรถสปอร์ตคันหรูยกนาฬิกาบนข้อมือซ้ายขึ้นมาดูเวลา เพราะตอนนี้ถึงเวลาเลิกคลาสของน้องน้อยเขาแล้ว แต่ไม่รู้ว่าอาจารย์ปล่อยแล้วหรือยัง และเขาก็เริ่มจะ...

*“แกรรร ดูผู้ชายคนนั้นสิหล่อมากกก หล่อวัวตายควายล้มเลยจริงๆ”*

*“เทพบุตรตกจากสวรรค์มาหรือไงถึงได้หล่อลากไส้ขนานนี้”*

*“กรี๊ดดดด ฉันอยากได้เขาเป็นผัวววว”*

เสียงซุกซิบกรีดกราดของสาวๆ นักศึกษาที่ต่างพากันหันมาให้ความสนใจกับหนุ่มหล่อเจ้าของรถคันหรู บางคนก็มีความกล้านิดหน่อยเดินมาขอเบอร์ขอไลน์แต่...ก็ได้รับความผิดหวังว่ากลับมาเมื่อ..

“ขอโทษนะครับพอดีว่าผมมีคนรักอยู่แล้ว”

คำปฏิเสธแบบสุภาพแต่กลับทำให้สาวๆ หลายคนหน้าแตกหมอไม่รับเย็บหลายรายในเวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ณภัทรเริ่มแสดงอาการเบื่อหน่ายออกมาเมื่อสาวๆ ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเขาไว้ ซุบซิบนินทาเขากันอย่างเมามันส์ไม่สนใจเลยว่าเขาจะได้ยินหรือเปล่า

แต่แล้วก็เหมือนสวรรค์จะเป็นใจเมื่อสายตาคมเหลือบหันไปมองเห็นแก้วเกล้าเดินออกมาจากตึกคณะพอดีไม่รอช้าณภัทรรีบปรี่เข้าหาทันทีด้วยความคิดถึง

“น้องแก้วคะ....”

เสียงทุ้มเอ่ยเรียกหญิงสาวขึ้นเมื่อเดินเข้ามาใกล้ทำให้แก้วเกล้าที่แยกกับเพื่อนพอดีหันมามองตามเสียงเรียก

“สวัสดีค่ะพี่ภัทร มารอแก้วนานไหมคะพอดีอาจารย์สั่งทำรายงานด้วยค่ะเลยเลิกคลาสช้า”

ร่างบางในชุดนักศึกษาน่ารัก ถักเปียสองข้าง ใบหน้าตบแต่งด้วยเครื่องสำอางเบาๆ ยกมือไหว้สวัสดีแล้วยิ้มแห้งๆ ขึ้นเมื่อตนเองเลิกคลาสช้าทำให้ร่างหนาต้องรอนานเพราะดูได้จากเหงื่อบนใบหน้าแล้วคงจะต้องมารอตั้งนานแล้วแน่ๆ

“ไม่นานจ้ะ ถึงจะให้รอนานแค่ไหนพี่ก็รอน้องได้อยู่แล้ว เรียนเหนื่อยไหมคะคนดี หิวแล้วหรือยัง”

เสียงทุ้มบอกขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วดึงเอาหนังสือสมุดมาจากมือเรียวเพื่อถือให้

“ไม่ค่อยเหนื่อยคะวันนี้ แต่ตอนนี้แก้วหิวมากแล้วค่ะอยากจะกินกุ้งแม่น้ำอร่อยๆ สักตัวสองตัว ไม่รู้ว่าคนแถวนี้จะพาไปกินหรือเปล่าน่า....”

มือเรียวบางลูบหน้าท้องไปมาแล้วเงยหน้ามองร่างหนาทำตาปริบๆ เป็นการออดอ้อนใส่ ทำเอาผู้ชายอย่างณภัทรแทบใจจะละลายทันที ปกติก็หลงมากแล้วนะยิ่งเวลาอ้อนละก็... เขาละลายทันที

“ไม่ต้องอ้อนพี่ก็พาน้องไปอยู่แล้วแหละจ้ะ เราไปกันดีกว่าเดี่ยวรถติดมากทำให้ถึงร้านช้าไม่รู้ด้วยน่า..”

มือหนาขยี้ผมของแก้วเกล้าอย่างเบาๆ แล้วจูงมือพาไปยังรถที่จอดรอไว้อยู่ท่ามกลางสายตาของนักศึกษาที่หันมามองด้วยความสนใจ

“ค่า”

ทุกสายตาหันขวับมามองทั้งสองเป็นสายตาเดียวกันแล้วต่างมองด้วยความสงสัยเมื่อดาวคณะแสนเรียบร้อยอย่างแก้วเกล้ามีผู้ชายหล่อเท่ราวกับเทพบุตรเป็นถึงทายาทมาเฟียอันดับต้นๆ ของไทยมารอรับถึงหน้าคณะแถมยังสนิทสนมราวกับรู้จักกันมานาน ทั้งๆ ที่หญิงสาวไม่ยอมเปิดให้ผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่เพื่อนเข้ามาวุ่นวายหรือให้ความสนิทสนมเกินไป แต่... กลับผู้ชายคนนี้ทำให้ทุกคนต่างตะลึงตกใจเป็นเสียงเดียวกัน

ใช้เวลาเพียงไม่นานทั้งสองก็มาถึงยังร้านอาหารริมแม่น้ำเจ้าพระยาซึ่งเป็นร้านโปรดของทั้งสองที่จะแวะเวียนมากินทุกครั้งในยามว่าง ณภัทรได้โทรมาจองโต๊ะและสั่งเมนูอาหารไว้แล้วล่วงหน้าในโซนพื้นที่ส่วนตัว

“บรรยากาศดีจังเลยนะคะลมเย็นสบาย”

เสียงหวานบอกขึ้นแล้วหันไปยังมองแม่น้ำเจ้าพระยาในยามเย็นอย่างมีความสุข แสงสีส้มสาดส่องทอดตัวยาวไปตามสายน้ำ พระอาทิตย์กำลังลบขอบฟ้า นัยน์ตาสวยทอดสายตามองด้วยความผ่อนคลายหลังจากเรียนหนักมาทั้งวันแทบไม่ได้พัก

“เห็นน้องหายเหนื่อยพี่ก็มีความสุขแล้วแหละค่ะ”

“ขอบคุณมากๆ นะคะพี่ภัทรที่พาแก้วมาพักผ่อนวันนี้”

“ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะเพื่อน้องพี่ทำได้อยู่แล้ว”

ดวงตาสีฟ้านุ่มลึกจ้องมองเข้าในดวงตาสีน้ำตาลอ่อนราวกับบอกความหมายของคำพูดเมื่อกี้ แก้วเกล้าหลุบตามองต่ำลงแล้วความเขินอายเธอสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวบนแก้มทั้งสองข้าง ประโยคคำพูดเมื่อกี้ทำให้ใจของเธอสั่นหวั่นเบาๆ อย่างแปลกประหลาด

ทุกอย่างต้องหยุดชะงัดขึ้นเมื่อพนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟ บนโต๊ะตรงหน้าเต็มไปด้วยเมนูหลากหลายล้วนเป็นของโปรดแก้วเกล้าทั้งนั้น มีทั้ง กุ้งแม่น้ำย่างห้าตัว ปลากะพงนึ่งมะนาว หมูทอดกระเทียมพริกไทยและผัดผักบุ้งไฟแดง

“ว้าวว ของโปรดแก้วทั้งนั้นเลยค่ะ”

ดวงตาสีน้ำตาลลุกวาวขึ้นเมื่ออาหารแต่ละอย่างล้วนเป็นของชอบเธอทั้งนั้น...

“ใช่แล้วจ้ะ พี่สั่งแต่ของโปรดน้องมาทั้งนั้นเลยนะ ไม่ว่าน้องจะชอบหรือไม่ชอบท่านอะไรพี่คนนี้จำได้หมดทุกอย่าง”

“---“

“ขอบคุณมากๆ นะคะพี่ภัทรที่ดูแลแก้วเป็นอย่างดี”

“อะไรก็ตามที่ทำให้น้องน้อยของพี่มีความสุข พี่ก็พร้อมจะทำให้เสมอแหละจ้ะ”

แก้วเกล้าก้มหน้าก้มตาตักอาหารทานแทนความเขินอาย คำพูดของพี่ภัทรทำให้เธอแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง เธอไม่ได้โง่ถึงได้ไม่รู้ความหมายของประโยคพวกนี้...

“เดี่ยวพี่แกะกุ้งให้นะคะ”

มือหนาหยิบกุ้งแม่น้ำตัวใหญ่ขึ้นมาจากจานแล้วจัดการแกะเปลือกออกทั้งหมดแล้วส่งเนื้อกุ้งหวานๆ ใส่จานของหญิงสาว

ทั้งสองผลัดกันตักทานอาหารให้แก่กันดื่มด่ำกับบรรยากาศในยามค่ำคืนของริมแม่น้ำเจ้าพระยา เมื่ออาหารบนโต๊ะเริ่มพร่องลงไปเรื่อยๆ จนหมดจาน พนักงานก็มาเก็บจานแล้วนำของหวานมาเสิร์ฟ

“น้องแก้วดูท้องฟ้าสิคะ วันนี้ฟ้าสวยมาก”

“พี่ภัทรก็เปรียบเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืน ส่วนพระจันทร์ก็คือแก้วยังไงล่ะค่ะ อยู่เคียงข้างกันตลอดเวลา”

เสียงหวานพูดขึ้นมาในขณะที่สายตากำลังจ้องมองบนท้องฟ้า ตอนนี้ความคิดของเธอสับสบวนเวียนไปหมดกับสิ่งที่เกิดขึ้นมากมายในแต่อย่าง

“ก็เหมือนกับสมองของพี่นั้นแหละครับ พื้นที่ทั้งหมดเต็มไปด้วยเรื่องราวของน้องต่างๆ มากมายที่ทำร่วมกันมาตั้งแต่ยังเล็ก ทุกอย่างยังคงจำได้เหมือนเดิมไม่เคยจางหายไปจากความทรงจำของพี่”

ใบหน้าคมหันมาจ้องมองใบหน้านวลสวยของแก้วเกล้าด้วยสายตาอบอุ่น หากเขาสามารถส่งผ่านความรู้สึกนี้ไปหาน้องน้อยได้เขาอยากให้หญิงสาวได้รับรู้ถึงความรู้สึกของพี่ชายคนนี้

“พี่ภัทร....”

ใบหน้านวลสวยแดงผ่าวขึ้นด้วยความเขินอาย... แล้วก็เอ่ยพูดขึ้นมาแต่ก็ต้องโดนขัดขึ้น

“พี่รู้ว่าน้องจะพูดอะไรขึ้นมา... แต่คนเราสามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกกันได้นะ”

“แก้ว.... แก้วสับสนเหลือเกินค่ะ แก้วยังเด็กเกินไปสำหรับเรื่องพวกนี้ แต่แก้วรู้นะคะว่าพี่ภัทรทำทุกอย่างเพื่ออะไรถ้าไม่ใช่เพื่อแก้ว... แต่... พี่ภัทรยังต้องพบเจอคนมากมายอีกนะคะ”

ดวงตาสีน้ำตาลสลดลงเล็กน้อยเมื่อนึกถึงข่าวซุบซิบของชายหนุ่มในแต่ละวันซึ่งทำให้เธออดน้อยใจไม่ได้ขึ้นมา

“พี่เคยบอกน้องแล้วใช่ไหมว่า... ต่อให้พบเจอคนมากมายหลากตาแต่ขอให้จำไว้ว่า น้องคือคนสำคัญของพี่เสมอไม่เคยเปลี่ยนแปลงและจะเป็นคนที่พี่คิดถึงเสมอเป็นคนแรก”

ณภัทรพูดขึ้นด้วยความน้ำเสียงมาดมั่น ความรู้สึกของเขาตอนนี้สามารถบอกได้เลยว่ารักน้องแก้วมากขนานไหน เพียงแค่ไม่อยากจะทำอะไรเกินหน้าเกินตาหรือมากจนเกินไปอยากให้อยู่ในขอบเขตที่ชัดเจน

“แก้วขอคิดก่อนนะคะพี่ภัทร... “

“พี่ให้เวลาน้องคิดจนกว่าจะได้คำตอบของตัวเอง แต่หลังจากวันนี้พี่จะเริ่มรุกเดินหน้าจีบน้องอย่างเต็มตัว พี่อยากให้น้องแก้วมองพี่เป็นผู้ชายเพียงแค่คนหนึ่งเท่านั้นไม่ใช่พี่ชายที่แสนดี พี่จะทำให้น้องมั่นใจว่าหัวใจของพี่คนนี้เป็นของน้องเสมอมา”