ตอนที่ 12 ความน่ารักโดดเด่นจากหนึ่งดรุณีน้อยวัยละอ่อน งดงามด้วยใบหน้านวลผุดผ่องนวลเนียนสีน้ำผึ้ง นัยน์ตาคิ้วคางรับกับกลีบปากออกเค้าแย้มยิ้มเป็นเนืองนิตย์สีชมพูอิ่มระเรื่อ เรือนร่างอรชรอ้อนแอ้นเดินเคียงข้างกับหนึ่งดรุณีทรวดทรงอรชร เอวบางร่างแน่งน้อยที่สะดุดใจด้วยใบหน้าเรียวรูปไข่ น่ามองด้วยนัยน์ตากลมโตเป็นประกายออกเค้าหวานอมโศก ล้อมกรอบด้วยขนตายาวงอน จมูกเล็กโด่งรับกับกลีบปากบางอิ่มสีละม้ายคล้ายกลีบกุหลาบแรกแย้ม ใบหน้านวลเปล่งปลั่งออกเค้าเรียบเฉยเย็นชา ไม่ยินดียินร้ายแม้มีเหตุเภทภัยร้าย ที่ยิ่งสะดุดใจคนมองจนถึงกับมีสำเนียงเสียงฮือฮาลอยละลิ่วมา ทำเอาขอขวัญถึงกับทำเสียงขลุกขลักในลำคอ ด้วยกลั้นหัวเราะจนท้องแข็ง “ให้ฉันแยกไปนั่งคนเดียวก็ได้นะคุณเอแคลร์” ขอขวัญเอ่ยบอกเสียงใส ด้วยจำได้ตอนออกจากห้องอติกานต์บอกเธอมีนัดทานอาหารกับหุ้นส่วนทางธุรกิจคนสำคัญของบิดา เรื่องที่คุยต้องเป็นเรื่องสำคัญและเ