กลางดึกวทันยูตื่นขึ้นมาคุยโทรศัพท์กับสมควร ก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องมองเห็นคนที่หลับสนิทบนเตียงตัวเองด้วยความอ่อนเพลียจึงได้ยกโทรศัพท์ที่ถือในมือมากดถ่ายรูปเก็บภาพของสาวเจ้าไว้ในเครื่องของตัวเอง ก่อนจะเดินนำโทรศัพท์ไปเก็บไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียงแล้วดึงลิ้นชักของโต๊ะข้างหัวเตียงนำบุหรี่และไฟแช็กออกมาก่อนจะเดินกลับออกไปที่ระเบียงห้องนอนอีกครั้ง
“อ่า...ชูว์” เมื่ออัดควันสีเทาเข้าเต็มปอดแล้วปล่อยลอยออกมาตามอากาศ เขายืนหันหลังพิงระเบียงมองกลับเข้าไปในห้องที่มีพรปวีณ์นอนหลับอยู่ มุมปากหนายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย เมื่อตอนนี้ทุกอย่างกำลังไปได้สวย ไม่ว่างานและการแก้แค้น ตอนนี้เด็กสาวที่นอนบนเตียงกำลังลุ่มหลงในความรักจอมปลอมที่เขาแสดงให้เธอเห็น
“หึหึ...อีกไม่นานเธอก็จะเจอกับความจริงแล้วพรปวีณ์” เขาพึมพำกับตัวเองแล้วอัดควันสีขาวเข้าปอดอีกครั้งแล้วปล่อยออกมาเหมือนเดิม
“อืม...แม่เธอ เจ้าสัวเวทิตจะได้รู้สัก
