ตลอดระยะเวลาสองอาทิตย์ที่กลับไปเคลียร์งานที่ไร่พรอุษา วทันยูก็รีบกลับมาที่กรุงเทพฯ ทันทีที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อย ปากบอกไม่คิดถึง ไม่สนใจพรปวีณ์ยามที่สมควรถาม แต่พอมาถึงเขากลับรีบโทรบอกหญิงสาวทันทีว่าตัวเองมาถึงบ้านแล้ว อยากให้สาวน้อยมาหาตัวเอง และวันนี้ก็วันเสาร์ด้วย อยากให้เธอมานอนค้างกับตัวเองที่บ้านในวันหยุด และแน่นอนว่าพรปวีณ์ที่คิดถึงแฟนหนุ่มสุดหัวใจก็รีบมาหาเขาทันทีที่วางสาย และโกหกแม่ว่าจะมาค้างกับเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน
“คิดถึงพี่ยูจังเลยค่ะ” พอมาถึงสาวน้อยก็วิ่งไปสวมกอดคนตัวโตที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นทันที
“คิดถึงเหมือนกันครับ และอยากได้น้องวีที่สุด ไปอาบน้ำกันไหมครับ”
“ยังกลางวันอยู่เลยนะคะ” เธอรู้ว่าแฟนหนุ่มหมายถึงอะไร
“สำหรับเราสองคนไม่มีคำว่ากลางวันกลางคืน เวลาไหนพี่ก็พร้อมถ้าผู้หญิงคนนั้นเป็นวี”
เขาตอบกลับเสียงสั่นพร่าแล้วอุ้มเธอลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วก้าว
