วทันยูย้ายกลับมาทำงานที่ไร่พรอุษาแล้วให้สมควรเข้ามาทำงานบริหารแทนตัวเองที่กรุงเทพฯ ตั้งแต่วันนั้นเขาก็ไม่ได้เจอหน้าของพรปวีณ์อีกเลย ไม่รู้เลยว่าตอนนี้เธอเป็นยังไง เพราะเธอก็ลาออกจากบริษัทและโอนหุ้นคืนให้เขาหมดแล้วก่อนจะจากไป นี่ก็ผ่านมาค่อนเดือนแล้วที่เธอหายไปจากชีวิต เขามองตัวเองในกระจกตอนนี้มีสภาพไม่ต่างจากศพเดินได้ ปากซีด หน้าซีด เพราะทุกวันเขาจะอาเจียน กินอะไรไม่ได้ กินได้มีเพียงไข่ต้มกับข้าวสวยและมีน้ำผลไม้ปั่น ซึ่งเขาไม่เคยกินของพวกนี้เลย อาหารจานหลักที่ต้องมีทุกวันคือของเปรี้ยวของดอง ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อว่าตอนนี้ตัวเองกำลังทรมานเพราะพรปวีณ์ตั้งครรภ์ลูกของตัวเอง โบราณว่าชายที่แพ้ท้องแทนเมียคือชายที่รักเมียมาก ตลกสิ้นดี เขานี่นะจะหลงรักเด็กนั่น ไม่มีทางเสียหรอก
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นทำให้เขาดึงสติตัวเองที่หลุดลอยกลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวที่แ
