ยั่วจนตบะแตก

881 คำ
“อือ...หอมไปทั้งตัวเลยเด็กน้อยของพี่หมอ” เขาจูบซับเหงื่อที่ซอกคอให้เธอแล้วเคลื่อนจูบผ่านร่องอกมายังหน้าท้องแบนราบที่เคลื่อนไหวตามแรงหอบหายใจของเจ้าของร่าง “อือ...พี่หมอเข้ม ชะ..ช่วยด้วย เจเจทรมานเหลือเกิน ได้โปรด...อือ...” หล่อนแอ่นเด้งบิดกายเร่าเสียวไปมาและน้ำเมาทำให้เธอไร้ยางอายและไม่รู้ตัวด้วยว่าตัวเองกำลังยั่วยวนคนตัวโตอยู่ในตอนนี้ “อ่า...สวยเหลือเกินเด็กน้อยของพี่ พี่จองแล้วนะเจเจ” มือใหญ่วางทาบทับไปยังเนินสวาทอวบอูมที่มีต้นหญ้าสีดำปกคลุมบางๆ อยู่ ก่อนจะโน้มหน้าลงไปซุกซบสูดดมกลิ่นกายสาวที่อาบคลอล้นปรี่ไปด้วยน้ำหวานรสเข้มข้นของหล่อน “อ่ะ...อื้อ” เมื่อถูกดูดเม็ดเกสร เธอก็แอ่นเด้งร้องทรมานสยิวออกมา “อือ...หวานเหลือเกิน น้ำของเจเจหวานมากคนดี อ่า...ไม่ไหวแล้ว พี่อยากเข้าไปในตัวเจเจ” “อือ...ยังไงก็ได้พี่หมอเข้ม เจเจไม่ไหวแล้ว เจเจร้อนจะตายแล้ว อือ...ได้โปรด...ได้โปรดนะคะ อื้อ...” เธอลูบกายเปลือยตัวเองบิดเร่าครางกระเส่าไปมาบนเตียงพร้อมเอวเล็กแอ่นเด้งบิดทรมานไปมา ยิ่งถูกคนตัวโตโน้มระรัวปลายลิ้นกับเม็ดเกสรยิ่งสยิวร้อนรุ่มในท้องน้อย “อ่า...หวานลิ้นเหลือเกินเจเจของพี่ ไม่ไหวแล้ว พี่จะทำให้เราเป็นของกันและกันนะทูนหัวของพี่ เป็นเมียพี่นะ” “อือ” เธอพยักหน้าตอบอย่างคนไม่มีสติ “ไม่รู้ว่าตื่นขึ้นเจเจจะจำเรื่องนี้ได้รึเปล่า แต่จำไว้เจเจเป็นเมียพี่ เป็นของพี่” เขาเคลื่อนตัวคร่อมทับบดเอวสอบกดแทรกเอ็นเนื้อแข็งร้อนของตัวเองกรีดกรายเข้าไปในร่องน้ำสวาทของคนตัวเล็กทันที ซึ่งความเล็กของจงกลนีบวกกับยังไม่เคยต้องมือชายใด ทำให้เขากัดฟันแน่นผ่านด่านพรหมจรรย์เข้าไปด้วยความยากลำบาก “อือ...จะ...เจ็บ!” เธอดิ้นเอวถอยหนี แต่ถูกกอดรั้งไว้ไม่ให้ขยับเขยื้อนหนี และตอนนี้เธอก็แทบสร่างเมาเลยก็ว่าได้ หางตาสวยมีน้ำใสๆ ไหลอาบล้นออกมาพร้อมเสียงสะอื้นไห้ดังออกมาเป็นระลอกคลื่นเมื่อรับรู้ว่าความเจ็บปวดกลางร่างตอนนี้เกิดจากสิ่งใด “ชูว์...ผ่อนคลายทูนหัวของพี่ ผ่อนคลาย ทำตัวตามสบายจะได้ไม่เจ็บ” เขาพรมจูบเปลือกตาสวยที่หลับนิ่งอยู่ให้ผ่อนคลายแล้วกัดฟันสอดแทรกกายเข้าไปให้สุดทางรักของจงกลนี เพราะเขาไม่อาจหยุดหรือถอยและทิ้งค้างไว้แบบนี้ได้ “อ่ะ...เจ็บ!” หล่อนเปิดปากกว้างร้องออกแล้วเขาก็บดจูบปากน้อยที่อ้ากว้างเพื่อกลืนเสียงร้องไห้สะอื้นของน้องน้อยไว้ เขารู้ว่าเธอเจ็บและรู้ว่าเธอเล็กมากสำหรับเขา แต่เขาเชื่อว่าธรรมชาติของมนุษย์เราแล้วทุกอย่างจะปรับจูนเข้ากันได้ และเขารู้ดีว่าร่างกายของมนุษย์เป็นยังไงและเธอเองก็ด้วย เพราะเขาและเธอต่างก็เป็นหมอ “อือ...อ่า” ปากหนาบดจูบคลอเคลียเรียวลิ้นเล็กเพื่อเบี่ยงเบนความเจ็บปวดจากกลางลำตัวของเธอ และมันได้ผล เมื่อกายสาวเริ่มบิดเร่าและแรงตอดรัดภายในของหล่อนก็เพิ่มแรงขึ้นจนเขาไม่อาจแช่ตัวนิ่งเฉยได้จึงเริ่มขยับเคลื่อนไหวบทรักของตัวเองและสาวเจ้า “อ่า...แน่นดีเหลือเกินเด็กน้อยของพี่ อื้อ...” เขาครางพร่าเสียวออกมาด้วยความสุขปลื้มปริ่มในใจ ตอนนี้เขารู้สึกว่าเขาสมหวังแล้วกับสิ่งที่เฝ้ารอถนอมร่างกายเพื่อเธอมาตลอด และเธอก็โตพอจะเป็นของเขาแล้วในวันนี้ เด็กน้อยที่ลืมตามาดูโลกในวันนั้นช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน “อื้อ...คนเลว อ่ะ...อื้อ” แม้ปากจะพูดแบบนั้น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าต้องการคนที่เคลื่อนไหวบดเบียดกายเสียดสีร้อนจังหวะสวาทเข้าออกในความเป็นสาวของตัวเอง มือเล็กอยากผลักไสแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้เธอต้องการคนเหนือร่างจึงทำได้แค่กำเกร็งแน่นข้างลำตัว “อ่า...พี่ขอโทษคนดี พี่ไม่ได้อยากให้มันเกิดเรื่องแบบนี้ อ่ะ...อื้อ เสียวแน่น ตอดรัดพี่ดีเหลือเกินทูนหัวของพี่” “อือ...ขอโทษทะ...ทำไม อ่ะ...อื้อ ในเมื่อทำไปแล้ว อ่า...” “ก็เรายั่วพี่จนพี่ตบะแตก อ่า...ไม่ไหวแล้ว พร้อมกันนะเด็กน้อย อ่า...” “อือ...เลว อ่า...” “ซี้ด...โอว์...แน่นดีเหลือเกิน จะโกรธจะเกลียดพี่ค่อยคุยพรุ่งนี้ ตอนนี้เราเป็นของกันและกันแล้วคือเรื่องจริงทูนหัว อ่า...” “อือ...อ่า” พั่บ! พั่บ! พั่บ! ทั้งจังหวะกระแทกของเนินเนื้อที่สอดประสานกันและเสียงครวญครางกระเส่าเสียวของทั้งสองที่ดังสลับกันขึ้นลงและเสียงหัวเตียงที่ไหวโยกกระแทกกับผนังห้องก็ดังขึ้นแข่งกับเสียงของพวกเขาและเสียงร่างกายที่แอ่นเด้งพลิ้วไหวไปมาบนเตียง นาทีนี้ในห้องนอนกว้างเต็มไปด้วยไฟสวาทของสองร่างเปลือยเปล่า “โอว์...อื้อ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม