ว้าย!
จงกลนีดิ้นหนีเมื่อถูกเขาช้อนอุ้มอีกครั้ง แต่ก็ไปไหนไม่รอด เธอพ่ายแพ้แรงของเขาและอกแน่นๆ กับยิ้มหล่อๆ ที่กำลังแต่งแต้มใบหน้าของเขาให้ดูดี เธอชอบยามเขายิ้มแบบนี้ มันทำให้ภาพในวัยเด็กย้อนหวนมาอีกครั้ง
“อาบน้ำด้วยกัน” เขาโอบกอดร่างเปลือยแล้วอีกมือก็ปัดเปิดฝักบัวแล้วซุกไซ้ปลายจมูกโด่งไปกับซอกคอระหงลูบไล้มือใหญ่ตามร่างนวลเนียนมาจับสะโพกเล็กกลมกลึงแล้วเคลื่อนถูไถคางสากมาตามไหล่เล็กของหล่อน
“อือ...มะ...ไม่นะ ไม่ทำแบบนี้ หยุดได้แล้ว พี่หมอเข้ม หยุดเดี๋ยวนี้นะ อื้อ...” เธอครางกระเส่าหวามอยู่ใต้ฝักบัวพร้อมผลักไสหน้าของเขาออกจากผิวนวลเนียนของตัวเอง
“อืม...หอมเหลือเกิน เจเจของพี่ คิดถึง อยากทำแบบนี้ด้วยทุกวันเลย อืม...” เขาซุกไซ้ปลายจมูกโด่งกับร่างเล็กพร้อมจูบไล้ไปตามเนินอกอวบเคลื่อนไล้ย่อตัวคุกเข่ากับพื้น ยามนี้ร่างเล็กของจงกลนีน่าปรารถนาเหลือเกิน ร่างเปลือยเปียกน้ำและเขาเองก็เปียกเหมือนกัน
