แหกกฎรักเพื่อนสนิท

“ฮึกฮื่อออออ” “แผ่นสุดท้ายแล้วครับคุณหอมอ่ะเอาไป”ฉันรับกระดาษทิซซู่มาจากมือของวินเพื่อนในกลุ่มของฉันก่อนจะเอามันมาเช็ดน้ำหูน้ำตาตัวเองที่กำลังไหลอย่างกับเขื่อนแตกทำไมฉันถึงร้องไห้น่ะหรอก็พี่ทอยผู้ชายที่ฉันแอบชอบมานานแสนนานประกาศมีแฟนน่ะสิแต่เรื่องนั้นไม่ได้ทำฉันเสียใจจนร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลังแบบนี้หรอกเพราะก่อนหน้านั้นพี่ทอยบอกว่าเขาจะคบกันฉันแต่ผ่านไปแค่2วันเขาดันคบกับคนอื่นที่ไม่ใช่ฉันซะได้ “ฮื่อออออ”ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนักและไม่สนเลยด้วยว่าเพื่อนๆในกลุ่มจะรำคาญไหมเพราะฉันเสียใจมากจริงๆฉันทุ่มเทให้กับพี่ทอยมาตั้งเท่าไหร่แต่สุดท้ายสิ่งที่ฉันได้รับกลับมาคือการโกหกหลอกลวง “เอาฮึกเอามาอีก”ฉันตบโต๊ะบอกให้เพื่อนเอากระดาษทิซซู่มาอีกเพราะแค่แผ่นเดียวมันไม่พอซับน้ำตาของฉันหรอก “ไอหอมมึงใช้กระดาษหมดไป3ห่อแล้วไอเวร!”หัวของฉันโดนผลักอย่างแรงจากพลังชายแท้ของมันเล่นทำฉันหัวโยกจนเกือบตกเก้าอี้ไอห่านี่กูเป็นผู้หญิงนะเว้ยเผื่อพวกมึงลืม “ไอสัสวินหอมเป็นผู้หญิงไอเวรนี่..”น้ำเสียงนุ่มเอ่ยขึ้นแม้ว่าคำพูดจะมีคำหยาบคายแต่เพราะเสียงของเจ้าตัวนั้นนุ่มนิ่มมากจนคำหยาบคายเหล่านั้นแทบจะเหมือนประโยคพูดปกติเลยก็ว่าได้ “คนที่เข้าใจฉันก็มีแต่เซย์นี่แหละ”ฉันทำหน้างอก่อนจะเขยิบเข้าไปกอดแขนเซย์จิอย่างอ้อนๆ “ใช้นี่แทนสิ”ฉันมองเซย์จิที่ยื่นผ้าเช็ดหน้าของตัวเองให้ฉันสมัยนี้เขายังพกผ้าเช็ดหน้ากันอยู่เรอะฉันมองผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นมันก็เป็นแค่ผ้าเช็ดหน้าแหละแต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงไม่กล้าใช้ก็ไม่รู้ก็เซยจิน่ะเป็นผู้ชายที่ทั้งโคตรหล่อแล้วก็โคตรรวยเลยไงล่ะเผลอๆไอผ้าเช็ดหน้าที่ดูธรรมดานั่นอาจจะแพงกว่ารองเท้าหลักพันของฉันก็เป็นได้ “มะไม่เป็นไรฉันหยุดร้องเองก็ได้”เหมือนมีรีโมตบังคับตัวเองได้ฉันใช้หลังมือปาดน้ำหูน้ำตาออกลวกๆเพราะไม่อยากใช้ของหรูๆ แบบนั้น “แบบนี้ก็ได้เนาะ”ไอวินพูดขึ้นแบบปลงๆแต่ไม่กี่วิต่อมามือของฉันก็ถูกเซย์จิจับไว้เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเช็ดหลังมือให้ฉันอย่างอ่อนโยนฉันมองใบหน้าหล่อของเซย์ที่ออกไปทางญี่ปุ่นหน่อยๆอย่างรู้สึกตื้นตันใจกับความเป็นสุภาพบุรุษของเขา “เซย์ทำไมนายถึงไม่มีแฟนล่ะ”ฉันเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจเซย์จิน่ะจัดได้ว่าเป็นผู้ชายที่หล่อมากเลยนะทั้งสูงทั้งขาวแถมยังเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นอีกขนาดฉันเจอเขาครั้งแรกฉันยังตลึงในความหล่อของเขาเลยแต่น่าแปลกที่เซย์จิเอาแต่เรียนๆๆเขาไม่ค่อยยุ่งกับผู้หญิงคนไหนแต่ก็มีผู้หญิงมาขายขนมจีบไม่ขาดสายแต่สุดท้ายพวกนั้นก็ได้แต่กินแห้วเป็นอาหารไป “ทำไมต้องมี”ใบหน้าหล่อเอ่ยขึ้นเรียบๆ พร้อมกับมือของเขาที่เช็ดแขนให้ฉันอย่างอ่อนโยน “ระหรือว่านายชอบผู้ชาย…” ฉันดึงมือออกมาด้วยความตกใจเซย์จิเองก็ดูตกใจกับคำพูดของฉันเช่นกันเจ้านายเงยหน้ามามองฉันพร้อมกับขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจทันที “ไม่ใช่แบบนั้น..ก็แค่ยังไม่อยากมีใคร”เจ้าตัวเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอนหายใจก่อนจะขยับเข้ามาใกล้ฉันแล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นเช็ดมาที่ใบหน้าของฉันอย่างแผ่วเบาสายตาของฉันสบกับเซย์จิอย่างช่วยไม่ได้ดวงตาสีดำสนิทจ้องมองฉันก่อนจะเบี่ยงไปสนใจการเช็ดต่อ ตึกตัก ตึกตัก “ฉะฉันเช็ดเองก็ได้ขอบใจนะเซย์”ฉันเอ่ยขึ้นอย่างตะกุกตะกักก่อนจะคว้าผ้าเช็ดหน้าผืนนั้นมาไว้ในมือแทนเซย์จิไม่ได้พูดอะไรเพียงแต่ขยับออกไปเท่านั้นใบหน้าของฉันร้อนผ่าวแปลกๆ ไหนจะเสียงหัวใจที่เต้นเร็วนี่อีก ไม่ได้นะ!ห้ามคิดเกินเพื่อนเด็ดขาดเลย! เปิดมาก็ใจเต้นเลยค่ะฮ่าๆ