“ออกไป” นักรบเอ่ย
“ครับ”
ต่อเดินออกไปตามคำสั่งของเสี่ยหนุ่ม ก่อนที่เขาจะมองเธอกลับด้วยสายตาที่ดูจะกินเลือดกินเนื้อเธอ
“พบขอตัว โอ๊บ!!! อะไรของเสี่ย!”
“ให้นอนสบายๆไม่ชอบ มาเดินอ่อยลูกน้องฉันดึกๆดื่นๆ เธอของขาดใช่มั้ย ฉันจะได้ช่วย!” นักรบเอ่ย
“เสี่ยจะบ้าหรือไง พบแค่มาเดินเล่นแล้วบังเอิญเจอต่อเท่านั้นเอง ปล่อยนะพบเจ็บ!” พบรักเอ่ยพรางพยายามจะดิ้นให้หลุดจากเงื้อมือแกร่งของนักรบ
“มานี่!”
“โอ๊ยยเสี่ย จะลากพบไปไหน!”
นักรบเดินลากแขนพบรักมาที่สระน้ำใหญ่ของบ้านก่อนจะเอ่ยสั่งลูกน้องให้ออกจากที่นั่นทั้งหมด
ตูม!!!! เสียงร่างเล็กของพบรักถูกผลักตกลงในสระน้ำ ก่อนที่เธอจะโผล่ขึ้นพ้นน้ำแล้วมองนักรบที่เป็นคนผลักเธอ
“เสี่ย!!! มาผลักพบทำไม!”
“เธอนอนไม่หลับไม่ใช่หรือไง ว่ายน้ำดูหน่อยจะได้เหนื่อย เผื่อจะหลับง่ายๆได้เลิกมาเดินล่อเสือดึกๆแบบนี้ไง”
นักรบที่ผลักพบรักตกลงสระก่อนค่อยๆนั่งยองๆลงข้างสระมองพบร
