“ซี้ดดดด… แน่นเหลือเกิน... อูย... แตกเถอะพี่ครับ กระแทกจนรูผมแหกหมดแล้ว… งือออ… ไม่ไหวแล้วครับ… ”
ผมเหลียวหลังกลับมาวิงวอนอีกครั้ง
“ไหวน่ะ… อย่างนั้นละ… เยี่ยม… ดูสิกลืนเอ็นพี่มิดโคนเลยไอ้น้อง… ”
สองมือใหญ่ของพี่ไมค์ขยุ้มสะโพกของผม ล็อกเอาไว้ให้มั่น โยกเอวดันเอ็นเข้าใส่จนก้อนไข่คาอยู่ที่ช่องทางร้อนลื่น ปากรูขมิบรัดดูดกลืนแก่นกายลำมหึมาของพี่ไมค์ได้อย่างน่าทึ่ง
“อู้ว… รับเก่งมากไอ้น้อง… ”
พี่ไมค์ชมเสียงกระเส่า…
“อ๊าย… อ๊าย… อ๊าย… อ๊าย… ”
ผมได้แต่ร้องครางตามแรงกระแทก ยอมรับว่ารู้สึกทึ่งกับรูน้อยๆ ของตัวเองที่สามารถขยายรับท่อนเอ็นสีดำเลื่อมและยาวใหญ่ของนิโกรอย่างพี่ไมค์ได้อย่างเหลือเชื่อ
ซึ่งผมรู้ว่ามันเป็นเพราะใจที่เปิดรับ เป็นเพราะผมค้นเจอความต้องการอันแท้จริงของตัวเองว่าผมเป็น ‘รับ’ และเมื่อผมมีความต้องการ ช่องทางน้อยๆ ของผมก็สามารถเปิดรับลำเอ็นยาวใหญ่มหึมาได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ
