“มารยาร้อยเล่มเกวียน ฉันจะงัดขึ้นมาใช้ให้หมด”

1457 คำ

นั่งเล่นไปสักพัก แคทเริ่มง่วงเพราะเมื่อคืนกว่าจะนอนหลับก็ดึกแล้วแถมวันนี้ตื่นเช้าอีก หาว~~ หาว~~ หาว~~ ครั้งที่สามเธอก็ผล็อยหลับไป ภีมเห็นก็อดเอ็นดูไม่ได้ เขาถือเสื้อคลุมมาคลุมตัวให้เธอ นภารีบแก้งานเก่าจนเสร็จ แล้วเดินกลับมาหาภีมอีกครั้ง เธอเปิดประตูเข้ามา “ชู่ววว~~” ภีมส่งสัญญานให้นภาเงียบ แล้วเดินออกมาคุยกับนภาด้านนอก “แคทหลับอยู่น่ะ นภามีอะไรเหรอ” “ภีมดูห่วงน้องแคทจังเลยนะ” “แล้วนภามีอะไรเหรอ” “นภาจะมาถามงานภีมหน่อย แต่ถ้ารบกวนน้องแคท เอาไว้ก่อนก็ได้” “งั้นไปดูที่โต๊ะนภาก็ได้” “ได้สิ” “เดี๋ยว เอางี้ดีกว่า เดี๋ยวผมเอากลับไปดูที่ห้อง ถ้าเสร็จแล้วจะเอามาให้นภานะ นภาได้ทำงานส่วนอื่นไปก่อน” “แต่ว่า” “เผื่อแคทตื่น แล้วไม่เจอผม เธอจะตกใจ” “ภีมห่วงน้องแคทขนาดนี้ เป็นแค่น้องเพื่อนจริงเหรอ” นภายิ้มแกล้งแซวภีม แต่ภีมไม่สนุกด้วย “มีแค่ส่วนนี้ใช่ไหม เดี๋ยวผมดูให้ เสร็จแล้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม