“ดาวไม่รู้หรอกนะคะว่าคุณโกรธอะไรพี่มิรา แต่ดาวอยากจะขอให้คุณยกโทษให้เธอ เพราะพี่มิรามีชีวิตที่น่าสงสาร ตัวคนเดียวมาตั้งแต่เกิด เนื่องจากพี่เขาเติบโตมาจากบ้านเด็กกำพร้า” คำบอกเล่าของขวัญดาว ยิ่งทำให้พายุอยากจะปกป้องและดูแลเธอ ทั้งที่เพิ่งพบเจอ ทำไมความรู้สึกแบบนี้ถึงได้เกิดขึ้นมาภายในใจของเขาได้ ซึ่งตลอดเวลาหลายปี พายุเองก็ไม่เคยรับใครเข้ามาภายในใจ แม้แต่เอวาก็เป็นได้แค่เพียงคู่นอน ที่เขาใช้เธอเป็นข้ออ้างในการปฏิเสธผู้หญิงที่มารดาหามาให้เพียงเท่านั้น
“ฉันเป็นลูกผู้ชายพอ คงไม่ใช้วิธีสกปรกทำร้ายผู้หญิงหรอกน่า เธอออกไปได้แล้ว และไม่ต้องบอกมิรานะ ว่าฉันเป็นใคร”
“ได้ค่ะ ท่านประธาน”
หลังจากที่ตกปากรับคำท่านประธานหนุ่ม ขวัญดาวก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับความสงสัย แต่ก็ไม่
