แม่ของลูก

1505 คำ
รถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านของฝนสุดา หญิงสาวไม่รู้ว่าหมอวายุดูแลเอาใจใส่คนไข้แบบนี้ทุกรายหรือเปล่า ใบหน้าที่เรียบเฉยตลอดเวลาทำให้เธอ ไม่สามารถเดาความคิดของเขาได้ แต่คำพูดที่แกมบังคับให้เธอไปพักที่บ้านสวน ด้วยเหตุผลที่ฟังดูแล้วมีน้ำหนัก แต่หญิงสาวกลับไม่อยากจะไปพักที่นั่นเลย “ขอบคุณนะคะ ที่อุตส่าห์มาส่ง” หญิงสาวกล่าวขอบคุณหมอหนุ่ม พร้อมกับปลดเข็มขัดนิรภัยออd “เดี๋ยวก่อน” หมอวายุพูดพร้อมกับคว้าแขนฝนสุดาเอาไว้ ทำให้หญิงสาวชำเลืองสายตามองค้อนเขาออกไปอย่างไม่ชอบใจ “ผมขอโทษ แค่จะถามว่าคุณอยู่บ้านกับใคร ทำไมถึงดูเงียบจัง” หมอวายุเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ ทั้งที่ภายในใจอยากเก็บข้อมูล ในรายละเอียดของคนรอบข้าง ที่เกี่ยวข้องกับฝนสุดาให้มากที่สุด “ฉันอยู่กับน้องสาวค่ะ แต่ตอนนี้เธอไปฝึกงาน และพักที่คอนโดกับเพื่อน ช่วงนี้ฉันเลยต้องอยู่คนเดียว ขอตัวนะคะ” ฝนสุดาพูดออกไปตามความเป็นจริง ก่อนที่หญิงสาวจะก้าวเท้าลงไปจากรถ โดยที่เธอนั้นลืมไปว่า หมอวายุอาจจะหยิบยกเรื่องนี้มาเป็นข้ออ้าง เพื่อให้เธอนั้นยอมจำนนทำตามความต้องการของเขา อย่างไม่มีข้อกังขา แน่นอนหมอวายุไม่มีทางปล่อยให้ฝนสุดาอยู่ตามลำพัง ในขณะที่เธอนั้นกำลังตั้งครรภ์ ภายในห้องพักแพทย์ หมอพราวกนกเริ่มสงสัยในสิ่งที่หมอวายุกำลังคิดจะทำ เนื่องจากการตบมือข้างเดียวนั้น คงจะดังไม่ได้อย่างแน่นอน “แพรวก็รู้จักหมอมานาน คุณฝนสุดาเธอมีอะไรพิเศษ ทำไมคุณหมอวายุถึงอยากได้มาเป็นแม่ของลูก แล้วนี่คุณหมอพร้อมที่จะเก็บเสปิร์มเมื่อไหร่ค่ะ” หมอพราวกนกเอ่ยถามหมอหนุ่มออกมาด้วยใบหน้าที่ผ่อนคลาย เมื่อเธอทำใจเรื่องหมอวายุได้แล้ว “ผมจะใช้เสปิร์มสด ขอแฝดสามได้ไหมหมอพราว” นายแพทย์จิรายุพูดออกมา ขณะที่เขายังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน ภายในห้องพักแพทย์ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม แต่คนฟังกลับทำตาโตด้วยความตกใจ “ท้องแรกแค่แฝดสองก็พอแล้วมั้งคะหมอ สงสารคุณฝนสุดาหน่อยเถอะค่ะ” หมอพราวถึงกับถอนหายใจออกมาเสียงดัง เมื่อหมอวายุอยากได้ลูกแฝดสาม “ผมมั่นใจในตัวของฝนสุดา ยังไงก็ต้องขอบคุณหมอแพรวล่วงหน้านะครับ ในภารกิจนี้” “ถ้าแพรวปฏิเสธได้ คงทำไปแล้ว นี่เห็นว่าเป็นหมอวายุหรอกนะ แพรวถึงยอมทำให้” หมอพราวกนกพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ระคนน้อยใจ เมื่อความใกล้ชิดไม่อาจทำให้หมอวายุ รู้สึกพิเศษกับเธอบ้างเลย “เอาไว้ ถ้าฝนสุดาคลอดลูกเมื่อไหร่ ผมจะพาไปเลี้ยงฉลองนะครับหมอพราว” ทุกถ้อยคำที่หมอหนุ่มพูดออกมานั้น หมอสาวสัมผัสได้ถึงความลึกล้ำภายในใจ ที่เขาไม่เคยมีให้ใครมาก่อน ซึ่งเธอรู้จักกับเขามาหลายปียังเคยแอบคิดว่าเขาเป็นเกย์หรือเปล่า “หมอได้เลี้ยงพราวแน่นอนค่ะ ขอตัวไปตรวจคนไข้ก่อนนะคะ” เมื่อหมอพราวกนกเดินออกไปจากห้อง ทำให้หมอหนุ่มที่มีใบหน้าเรียบเฉย เอื้อมมือไปหยิบสมาร์ตโฟนเครื่องแพงขึ้นมา ก่อนจะเปิดไปที่หมวดรูปภาพ ที่เขาแอบถ่ายฝนสุดาเอาไว้เมื่อตอนกลางวัน พร้อมกับเผยรอยยิ้มบางๆ ที่มุมปากเห็นฟันล่างเล็กน้อย ซึ่งไม่บ่อยครั้งกับความรู้สึกดีๆ ที่จะทำให้หมอวายุมีรอยยิ้มแบบนี้ ผับใจกลางเมือง มิรากำลังนั่งดื่มอยู่กับเบส สายตาของเธอได้เหลือบไปเห็นหญิงสาว ที่มีรูปร่างคุ้นตา แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่ขวัญดาวหรือเปล่า เนื่องจากโต๊ะโซนวีไอพี ซึ่งถัดออกไปจากเธอพอสมควร หญิงสาวกำลังนั่งดื่มอยู่กับคาสโนว่าตัวพ่ออย่างพายุ นักธุรกิจหนุ่มที่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน แต่เขายังคงเป็นคุณชายเจ้าสำราญไม่เลิกรา “ถ้าผมจะกลับมาคบกับคุณอีกจะได้ไหม มิรา” น้ำเสียงของกัปตันหนุ่มฟังดูน่าหลงใหล แต่มิรากลับรู้สึกไม่ไหว ถ้าหากเธอจะต้องมานั่งร้องไห้ เมื่อเขาบอกเลิก และที่เธอยอมออกมาดื่มเป็นเพื่อนแฟนเก่าก็แค่ต้องการปลอบโยน ที่เขานั้นได้เสียบิดาไป ในขณะที่แฟนใหม่ขอยุติความสัมพันธ์ ซึ่งมิราไม่มีวันจะกลับไปเป็นแฟนกับเขาอีกเป็นเด็ดขาด “เป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้ว อย่าพยายามทำให้ทุกอย่างกลับมาที่เดิม เมื่อใจสองดวงได้เปลี่ยนไปแล้ว มิราจะยังคงเป็นเพื่อนที่ดีให้กับเบสเสมอนะ” คำพูดของอดีตคนรัก ทำให้กัปตันหนุ่มซาบซึ้งใจ เขาไม่น่าทิ้งเธอไปทั้งที่คบกันมาเป็นสิบปี “เบส มิราขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะ เดี๋ยวมา” “ให้เบสไปเป็นเพื่อนไหม” “ไม่เป็นไร มิราไม่ได้เมาสักหน่อย” เมื่อเธอเห็นหญิงสาวเดินออกไปจากโต๊ะ โดยมีชายหนุ่มเดินตามเธอไปติดๆ ทำให้มิรารีบเดิมตามออกไปทันที เพราะเธอมั่นใจว่าหญิงสาวคนนั้น ต้องเป็นขวัญดาวน้องสาวของฝนสุดาอย่างแน่นอน ตอนนี้มิราได้เดินตามคนทั้งคู่มาที่ลานจอดรถ ซึ่งดูเหมือนว่าชายหนุ่มกำลังพยายามที่จะคว้าตัวขวัญดาวขึ้นรถไปกับเขา “ปล่อยค่ะ หนูไม่ไปกับคุณ ดาวจะกลับคอนโด คุณโกหกบอกดาวว่าจะพามาเลี้ยงต้องรับ แต่ทำไมอิงฟ้าไม่มาด้วย” หญิงสาวเริ่มโวยวายออกมาเสียงดัง เมื่อเธอนั้นไม่กระต่ายน้อยที่จะยินยอมพร้อมใจ ให้ผู้ชายอย่างเขาย่ำยีได้ง่ายๆ “ผมไม่ได้โกหก อิงฟ้าเธอไม่ว่าง เลยมาไม่ได้ ขึ้นรถสิผมจะไปส่ง” พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่ใจเย็น ทั้งที่ปกติแล้วเขาเป็นคนอารมณ์ร้อน คงเป็นเพราะว่าปลายังไม่กินเหยื่อ เขาจึงยอมทำตัวให้ดูสุขุมน่าเชื่อถือ ซึ่งในตอนนี้ขวัญดาวเริ่มรู้สึกมึนๆ ตึงๆ โลกเริ่มจะหมุนรอบตัว เมื่อเธอดื่มน้ำไวน์เข้าไปหลายแก้ว แต่ก็ไม่ถึงกับเมา “ขอบคุณนะคะ แต่ดาวจะกลับแท็กซี่” หญิงสาวพูดปฏิเสธออกไป จนพายุเริ่มฉันคิดว่าเธอเล่นตัวเพื่อโก่งราคา “คุณต้องการเท่าไหร่ผมจ่ายไม่อั้น” “หมายความว่ายังไงคะ ดาวไม่ได้ขาย ถ้าคุณจะเห็นผู้หญิงเป็นเพียงแค่สินค้าที่มีไว้สนองตัณหา ดาวขอแนะนำให้คุณไปพบจิตแพทย์” หมับ!! ข้อมือเรียวของหญิงสาว ถูกชายตรงหน้าคว้าเอาไว้ พร้อมกับใช้แรงบีบอย่างแรงจนขวัญดาวรู้สึกเจ็บ “โอ๊ย! ปล่อยค่ะ ดาวเจ็บ!” หญิงสาวพูดพร้อมกับพยายามแกะมือเขาออก แต่มันกลับไมเป็นผล เมื่อชายตัวโตตั้งใจที่จะใช้แรงที่มี บีบลงไปที่ข้อมือของเธอ เพื่อให้ขวัญดาวยอมขึ้นรถไปกับเขา “ไม่อยากเจ็บตัวก็ขึ้นรถ” น้ำเสียงของชายหนุ่มดุดันและแข็งกร้าว จนทำให้ขวัญดาวรู้สึกหวาดกลัว “ผู้ใดข่มขืนกระทำชำเราหญิง ซึ่งมิใช่ภรรยาของตน โดยขู่เข็ญประการใดๆ การใช้กำลังประทุษร้าย โดยที่ผู้หญิงอยู่ในภาวะไม่สามารถขัดขืนได้ ผิดกฎหมายอาญาตามมาตราไหนนะ” เสียงของมิราดังขึ้น พร้อมกับการบันทึกวีดีโอ ทำพายุถึงกับโกรธจนลมออกหู เมื่อเขานั้นกำลังตกอยู่ในสภาพที่เสียเปรียบผู้หญิงเป็นครั้งแรกในชีวิต “คุณเป็นใคร ถึงคิดที่จะหยิบยกเอาข้อกฎหมายมาใช้กับผม” น้ำเสียงของพายุดูเกรี้ยวกราดมากกว่าเดิม ทั้งที่ภายในใจของชายหนุ่มเริ่มรู้สึกกลัว ถ้าหากคลิปที่ถูกหญิงสาวแอบถ่ายเผยแพร่ออกไปสู่สาธารณชน “พี่มิรา!” ขวัญดาวที่พยายามแกะมือชายหนุ่มออกได้หันมาตามเสียง เมื่อเห็นว่าคือมิรา เธอร้องออกมาด้วยความดีใจ “รู้จักกันด้วยเหรอ ดีแล้วฉันจะได้ไม่เสียเวลาไปส่ง แล้วเธอก็กรุณาลบคลิปนั่นด้วย ถ้าถูกเผยแพร่ออกไปสู่สาธารณะ ฉันฟ้องเธอหมดตัวแน่ เพราะที่เธอพูดมานั้นมันไม่ใช่ความจริง แต่เอ...กฎหมายว่าด้วยการกระทำความผิด พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ มาตราไหนน๊า...แต่ที่ผมรู้ค่าปรับน่าจะหกหลักสู้ไหวไหม หืม” เมื่อพูดจบประโยคพายุก็ปล่อยขวัญดาว ก่อนจะเดินข้าไปในผับ พร้อมกับสายตาที่ไม่เป็นมิตรกับมิราเลยสักนิด
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม