บทที่17

1431 คำ

“ถ้าถามพี่พี่ว่ามันเลยคำๆ นั้นมาไกลแล้วล่ะ หรือปิ่นคิดว่าไงครับ” “ไม่รู้ไม่ชี้ด้วยแล้วค่ะ หันกลับไปตั้งใจขับรถเดี๋ยวนี้เลย” คนที่อายจนไม่รู้จะอายยังไงไหวตอบกลับเสียงแข็ง ที่นี่ไม่ใช่ที่ลับตาคนเสียหน่อยที่เขาอยากหอมแก้มเธอเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่คิดถึงใจกันบ้างเลยว่าเธอก็อายเป็น งานเลี้ยงฉลองวันเกิดคุณพิมพ์พาถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายโดยมีญาติและคนสนิทเท่านั้นที่ถูกเชิญมาร่วมงาน หนึ่งในนั้นคือสกาวใจที่ถูกเชิญจากบัวบูชามาอีกทีเพราะว่าเธอมีเรื่องบางอย่างที่ต้องปรึกษาเพื่อนรัก “ฉันอยากสารภาพความจริงทั้งหมดกับพี่ภัทร” บัวบูชาตัดสินใจบอกถึงความต้องการของตัวเองให้เพื่อนสนิทได้รู้ทันทีที่ลากอีกฝ่ายมาที่บริเวณศาลาท่าน้ำหลังบ้านซึ่งไม่ค่อยมีคนผ่านมาสักเท่าไหร่ แน่นอนว่าเธอคิดเรื่องนี้มาตลอด จนในที่สุดก็ตัดสินใจว่าจะสารภาพทุกอย่างให้ดนัยภัทรรู้ เพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องทนอยู่กับความรู้สึกผิดเวลาที่มองหน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม