ตอนที่17 คนป่วยของเชฟเกรียน
เชี้ยยยย!
ผมอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อเห็นจีจี้กำลังกัดแทะรองเท้าของใครบางคนอยู่ เจ้าของรองเท้านอนคว่ำหน้าอยู่หลังพุ่มไม้ดูจากรูปร่างน่าจะเป็นผู้หญิง เพราะผมเผ้าของเธอหยุ่งเหยิงกระจายปกปรกหน้าปรกตาจนมองไม่ออกว่าใครเป็นใคร
ซวยห่า! จีจี้ไปลากศพที่ไหนเข้ามากินในบ้านผมวะ
ผมกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผากเกือบสร่างเมาเป็นปลิดทิ้ง หันซ้ายมองขวาเห็นด้ามไม้กวาดวางอยู่แถวนั้นเลยจับมาใช้ปลายไม้กวาดเขี่ยๆ ร่างผู้หญิงที่นอนนิ่งไม่ไหวติง
“ชู่ววว์ ชู่ววว์ ตายยังวะ”
ผมใช้ด้ามไม้กวาดเขี่ยไปมา แต่ร่างนั้นก็ยังนอนนิ่ง เหลืออยู่วิธีเดียวผมทิ้งไม้กวาดแล้วค่อยๆ จับร่างเย็นๆ พลิกให้นอนหงาย
โอ้แม่เจ้า… เป็นศพผู้หญิงที่นมหญ่ายยยยมาก
เหอะๆๆ ไม่สิ ไม่ใช่เวลามาทำหื่นตอนนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีระดับดาราเลยก็ว่าได้ นอนหลับตากพริ้มปากซีด ผมลองใช้หลังมืออังไปที่จมูกของเธอ อ้าวยังไม่ตาย
