แผนร้าย บำเรอรักมาเฟีย(ขัดดอก)

ไม่ประทับใจ

เฮเดนเขาเดินมาเข้าห้องน้ำแต่ก็ต้องตกใจเมื่อมีหญิงสาวเดินเข้ามาชนเขาจังหวะที่เธอกำลังจะล้มลงเขาคว้าตัวเธอไว้ได้ทันจึงทำให้ตอนนี้ผมกับเธอยืนสบตากันอยู่ ผมมองเธออย่างพิจารณาเธอดูสวยน่ารักน่ามองและดูภายนอกเธอเป็นคนมีเสน่ห์มาก ผมจ้องมองเธอพักใหญ่ก็เริ่มได้สติขึ้นมา เพราะคนตัวเล็กในอ้อมกอดผมกำลังดิ้นออกจากตัวผม

" คุณปล่อยฉันเถอะค่ะ ขอโทษด้วยนะคะฉันเดินมาซุ่มซ่ามไม่ทันระวัง "

ร่างบางกล่าวขอโทษเพราะเธอเดินมาไม่ทันได้มองเขาเลย แล้วก็ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาจะเจ็บตรงไหนหรือเปล่า

" ไม่เป็นไรคราวหน้าก็ระวังหน่อยละกัน "

ร่างสูงเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา ด้วยบุคลิกที่เขาเป็นคนค่อนข้างแข็งกระด้าง ตัดสินใจเด็ดขาดคนอย่างเขาอ่อนโยนไม่เป็นหรอกนะ

" ค่ะขอโทษอีกครั้งนะคะงั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ "

ร่างบางเอ่ยออกมาแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นพลางคิดในใจว่าแค่ชนแค่นี้ทำไมต้องทำเสียงดุด้วย ผู้ชายคนนี้ดูน่ากลัวพิลึก หน้าตาก็ดีแต่ดูท่าจะเข้าถึงยากเธอได้แต่คิดในใจ แล้วรีบเดินไปเข้าห้องน้ำและรีบเดินออกมาหาเพื่อนที่โต๊ะข้างหน้าสุดที่กำลังสนุกกันอยู่

" ยัยมิรินทำไมแกไปนานจังวะ หาห้องน้ำไม่เจอรึไง "

พิมพ์ถามเพื่อนสาวอย่างหยอกล้อตามประสา

" เปล่าว่ะแกพอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยอ่ะก็เลยช้า "

" เกิดอะไรขึ้นน่ะแล้วก็เจ็บตรงไหนหรือเปล่าไหนอ่ะดูสิ "

พิมพ์จับแขนเพื่อนสาวแล้วพลิกไปมาสำรวจตามเนื้อตัวของเพื่อนสาว

" ฉันไม่เป็นไรเลยแกแค่เดินชนกับใครก็ไม่รู้อ่ะ ดูท่าทางจะรวยมากเลยอ่ะแกแต่ติดเย็นชาไปหน่อย หน้าตาก็ดีนะแต่น่ากลัวชะมัด "

มิรินบ่นพึมพำ

" ขนาดนั้นเชียวชักอยากเห็นหน้าแล้วดิว่าจะหล่อสักแค่ไหนกันเชียว "

พิมพ์ยิ้มแป้น เธอชักอยากเห็นหน้าชายหนุ่มคนนั้นซะแล้ว เพราะเธอคือคาสโนวี่ตัวแม่อยากรู้เหมือนกันว่าจะหล่อสักแค่ไหนกัน

" ช่างเหอะแกกินต่อเหอะ ดูแฟนแกดิเมาแล้วมั้งน่ะ "

" เออถ้าจะจริง กลับบ้านไปวันนี้ฉันคงเลิกคุยแล้วล่ะแกไม่เวิร์คเลยอ่ะ หล่อแค่หน้าตาแต่คารมไม่ได้เลยรีบชิ่งดีกว่า "

พิมพ์กระซิบที่ข้างหูเพื่อนสาว เพราะว่ากลัวว่าถ้าพูดดังไปชายหนุ่มที่นั่งข้างๆจะได้ยิน

" อีกแล้วหรอ แกไม่คิดจะจริงจังกับใครบ้างเลยหรอวะ "

มิรินถามเพื่อนสาวอย่างสงสัย

" อาชีพแบบเรานะแก พวกคนรวยทั้งหลายน้อยคนที่จะจริงใจส่วนมากเขาคิดว่าเราเห็นแก่เงินทั้งนั้นแหละ มีแต่ตัวเราเองนี่แหละที่รู้ว่าเราเป็นยังไง ฉันน่ะไม่อยากเอาใจเข้าไปเล่นกับใครหรอกนะบอกตรงๆกลัวเจ็บ "

พิมพ์บ่นให้เพื่อนสาวฟังเพราะเธอไม่ได้อยากจริงจังกับใครเธอกลัวว่าเธอจะผิดหวังเหมือนในอดีตที่ผ่านมาที่เธอเคยจริงใจกับใครคนนึงแต่แล้วเธอก็โดนเท จากนั้นมาเธอก็ไม่คิดจะคบใครจริงจังอีกเลย

ทั้ง 4 คนพากันกิน เต้น จนตอนนี้เวลาล่วงเลยมาเที่ยงคืนครึ่งก็ถึงเวลาที่สองสาวจะต้องกลับแล้วเพราะว่าเริ่มเมามากแล้ว

" พี่ทอยคะพิมพ์กับยัยมิรินจะต้องกลับแล้วนะคะพรุ่งนี้มีงานด้วย ขอบคุณที่พามาเลี้ยงนะคะไว้โอกาสหน้าค่อยเจอกันนะคะ"

เธอบอกชายหนุ่มไปพร้อมกับเป็นการบอกลาเพราะเธอไม่คิดจะสานต่อในความสัมพันธ์นี้อยู่แล้ว

" ให้พี่ไปส่งไหมคะ กลับบ้านดึกๆกัน 2 คนอันตรายนะ "

ทอยพูดออกมาอย่างเจ้าเล่ห์เพราะเขาก็รอเวลานี้เหมือนกันเพราะว่าเขาจะขอไปส่งเธอและเมื่อสบโอกาสเขาก็จะขอขึ้นไปดื่มกาแฟบนห้องเธอ และรวบหัวรวบหางเธอ เหมือนที่เคยทำกับสาวๆคนอื่นๆ

" ไม่เป็นไรก็ได้ค่ะกลับ 2 คนคงไม่อันตรายหรอกแล้วอีกอย่างยายมิรินก็จะนอนค้างกับพิมพ์คืนนี้ด้วยค่ะ "

พิมพ์พูดตัดบทออกไป เพราะเธอรู้ว่าในใจของเขาต้องการอะไรกันแน่จากนั้นเธอก็รีบจับมือเพื่อนสาวแล้วเดินออกมาทันที

" แกแน่ใจนะว่าแกจะสลัดผู้ชายคนนี้หลุดอ่ะ ดูท่าเขาจะตามตื๊อแกอยู่นะ "

มิรินปรึกษาเพื่อนสาว

" เขาตามตัวฉันไม่ได้หรอกเพราะฉันจะบล็อคเบอร์บล็อคไลน์และที่สำคัญฉันไม่ได้บอกที่อยู่จริงๆที่ฉันอยู่กับเขาสักหน่อย ตามหาก็ไม่เจอหรอกแก "

" แกนี่มันร้ายจริงๆฮ่าๆๆ "

สองสาวพากันหัวเราะแล้วเดินออกจากผับหรูทันที

ทุกการกระทำอยู่ในสายตาของเฮเดนและปีเตอร์ทั้งหมดเข้าอยู่บนชั้นบนเขามองลงมาแล้วเห็นเธอเขาจำเธอได้คนที่ชนเขาตอนที่อยู่หน้าห้องน้ำแล้วเขาได้บอกเพื่อนของเขา ซึ่งก็คือปีเตอร์ปีเตอร์บอกว่าสองคนนี้น่าสนใจ อีกคนก็สวยเซ็กซี่อีกคนก็น่ารักจับใจ ถึงเขาจะเป็นหมอตอนที่ทำงานอาจจะดูสุขุมใจดีแต่ถ้าเลิกงานเมื่อไหร่เขาก็คือมาเฟียดีๆนี่แหละเจ้าชู้แล้วก็ใช้ผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า

" วันนี้คงพลาดแล้วว่ะเพราะเธอสองคนน่าจะกลับแล้ว ไว้ถ้าบังเอิญเจอกันอีกจะไม่ปล่อยให้พลาดแน่ พ่อจะจับกดทั้งวันทั้งคืนเลย "

ปีเตอร์พูดออกมาทำให้เฮเดนยิ้มที่มุมปากเพราะเขาก็คิดไม่ได้ต่างจากเพื่อนเขาเขาและเพื่อนเขาชอบคนละแบบเขาชอบแบบเซ็กซี่ซึ่งก็ตรงกับเธอมิรินและเพื่อนของเขาชอบแบบน่ารักซึ่งก็ตรงกับเพื่อนอีกคนนึงของเธอที่ดูน่ารักแต่น่าจะดื้อรั้นพอสมควร ดีที่เขากับเพื่อนเขาสเปคผู้หญิงคนละแบบกันถึงไม่เคยทำให้เขาและเพื่อนของเขาผิดใจกันเลยสักครั้ง เฮเดนได้แต่คิดในใจถ้าเจอกันอีกเขาไม่ปล่อยให้เธอกลับบ้านง่ายๆแบบนี้แน่