ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป

1136 คำ

หลังจากที่มิรินดื่มน้ำพั้นซ์แก้วนั้นจนหมดเธอมีความรู้สึกว่าน้ำแก้วนี้อร่อยและกินง่ายดี เธอรู้สึกชอบมาก " น้ำพั้นซ์อร่อยดีนะคะขออีกแก้วนึงได้ไหม " เธอเอ่ยขอกับปีเตอร์ไป " ได้สิครับเดี๋ยวผมจัดให้ " ปีเตอร์ยิ้มร้ายจากนั้นก็เรียกพนักงานให้ไปเอาน้ำพั้นซ์แบบนี้มาอีก 3 แก้ว และตัวมิรินเองก็กินจนหมดทั้ง สามแก้วประจวบเหมาะกับที่เฮเดนเดินเข้ามาพอดี " คูณณณณ....ปายหนายมาอ่าาา...ช้าจาง " มิรินถามเฮเดนออกไป ร่างสูงที่ตอนนี้เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเพราะว่าเขาไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวกลับมาเธอก็เมาไม่รู้เรื่องซะแล้วเข้านึกโกรธเพื่อนของเขา ที่เอาอะไรให้เธอดื่มก็ไม่รู้ " นี่เธอกินเหล้าหรอทำไมถึงได้เมาขนาดนี้ " เขานั่งลงข้างๆเธอและถามเธอออกไป ส่วนมิรินเองเมื่อเจอเขานั่งลงเธอก็ขยับไปนั่งใกล้ๆแล้วเอามือไปลูบแขนเขาเบาๆ " ช้าน....ม่ายด้ายมาววว แค่กินน้ำพั๊นซ์ มันเป็นน้ำผลไม้เอง " มิรินที่ตอนนี้เอาหน้าซบล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม