หลังจากที่มิรินดื่มน้ำพั้นซ์แก้วนั้นจนหมดเธอมีความรู้สึกว่าน้ำแก้วนี้อร่อยและกินง่ายดี เธอรู้สึกชอบมาก
" น้ำพั้นซ์อร่อยดีนะคะขออีกแก้วนึงได้ไหม "
เธอเอ่ยขอกับปีเตอร์ไป
" ได้สิครับเดี๋ยวผมจัดให้ "
ปีเตอร์ยิ้มร้ายจากนั้นก็เรียกพนักงานให้ไปเอาน้ำพั้นซ์แบบนี้มาอีก 3 แก้ว และตัวมิรินเองก็กินจนหมดทั้ง สามแก้วประจวบเหมาะกับที่เฮเดนเดินเข้ามาพอดี
" คูณณณณ....ปายหนายมาอ่าาา...ช้าจาง "
มิรินถามเฮเดนออกไป
ร่างสูงที่ตอนนี้เริ่มหงุดหงิดขึ้นมาเพราะว่าเขาไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดียวกลับมาเธอก็เมาไม่รู้เรื่องซะแล้วเข้านึกโกรธเพื่อนของเขา ที่เอาอะไรให้เธอดื่มก็ไม่รู้
" นี่เธอกินเหล้าหรอทำไมถึงได้เมาขนาดนี้ "
เขานั่งลงข้างๆเธอและถามเธอออกไป ส่วนมิรินเองเมื่อเจอเขานั่งลงเธอก็ขยับไปนั่งใกล้ๆแล้วเอามือไปลูบแขนเขาเบาๆ
" ช้าน....ม่ายด้ายมาววว แค่กินน้ำพั๊นซ์ มันเป็นน้ำผลไม้เอง "
มิรินที่ตอนนี้เอาหน้าซบล
