เธอนั่งอยู่ข้างนอกบ้านจนถึงเวลารับประทานอาหารเธอจึงเดินเข้ามาในตัวบ้านเพื่อช่วยแม่บ้านจัดโต๊ะอาหารให้กับเขา เมื่อเธอช่วยทำจนเสร็จเธอที่กำลังจะขึ้นไปตามเขาลงมากินข้าว เขาก็ลงมาข้างล่างพอดี เขามองอาหารที่โต๊ะมากมายในวันนี้อาหารดูแปลกไปวันนี้เป็นอาหารไทยดูง่ายๆแต่ก็ดูน่ากินมากเหมือนกัน " นั่งลงมิริน จะยืนค้ำหัวฉันอีกนานไหม " เขาบอกเธอเพราะเห็นเธอไม่ยอมนั่งยืนอยู่ข้างๆแม่บ้านอยู่ตอนนี้ " คุณกินเถอะค่ะฉันกินกับพี่ๆเขาข้างหลังครัวก็ได้ " เธอบอกเขาออกไป " ไม่ได้ต่อจากนี้ไปคุณต้องกินข้าวเป็นเพื่อนผมทุกวัน " เธอถอนหายใจแล้วนั่งลงข้างๆเขาแล้วลงมือรับประทานอาหารทันที " กับข้าววันนี้อร่อยนะครับนม รสชาติก็ไม่ค่อยเหมือนกับที่เคยทานดูแปลกแต่ก็อร่อยดี " เขาบอกแม่นมออกไป " วันนี้นมไม่ได้เป็นคนทำหรอกค่ะคุณนิรินเธอเป็นคนทำน่ะค่ะถูกปากคุณหนูหรือเปล่าคะ " " ก็พอใช้ได้ " เขาหันหน้ามามองเธอสักพัก