เพลิงแค้นทัณฑ์เถื่อน

ตอนที่ 3

“หนีอีกสิ!” จบคำก็ก้มลงไปกระชากร่างเล็กให้ลุกขึ้น

ธีรตาพยายามสะบัดตัวให้หลุดพ้น แต่คราวนี้อีกคนไม่ยอมให้หลุดมือไปง่ายๆ ก่อนที่เขาจะใช้เท้าดันประตูไม้ของกระท่อมหลังเก่าออก แล้วผลักหญิงสาวเข้าไป กลิ่นอับภายในกระท่อมลอยวนเข้ามา ธีรตายกสองมือที่ถูกมัดปิดจมูก เริ่มหายใจติดขัดอีกทั้งยังรู้สึกหิว

“อือ!” ธีรตาประท้วงหวังให้เขาเอาผ้าปิดหน้าปิดตาเธอออก และก็ได้ผลเมื่อมือใหญ่ยื่นไปดึงออกให้ ตามด้วยเชือกที่มัดมือ

“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” ธีรตาร้องขอทันทีที่ผ้ามัดปากหลุดออกไป ทว่าอีกคนที่หน้าตารกรุงรังด้วยหนวดเครากลับมองด้วยสายตาดุดัน

“เข้าไป!” ตวาดสั่งแต่เมื่อสาวเจ้ายังนิ่งจงจัดการผลักร่างเล็กเข้าไปใกล้ๆ กับโซ่ที่กองอยู่

“จะทำอะไรฉัน” ธีรตาเอ่ยถามด้วยหน้าตาตื่นกลัว ถอยหนีอัตโนมัติแต่ก็ถูกมือใหญ่กระชากให้กลับมา

“ล่ามเธอไง” ปากหยักกระตุกยิ้มเหี้ยม ยิ่งเห็นหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับไอ้สารเลวคนนั้น ความแค้นยิ่งสุ่มแน่นในอก แต่อีกไม่นานความแค้นที่เกาะกินใจของเขาจะได้ระบายออกมา

“แกมีสิทธิ์อะไรมากักขังฉัน ถอยไปนะ ถอยไป” เสียงหวานร้องถามเสียงดังลั่น พร้อมกับหนีไม่ให้อีกคนล่ามโซ่ได้

“อยู่เฉยๆ”

“อย่าทำกับฉันแบบนี้ ไอ้บ้า ปล่อยฉันนะ”

“แล้วเธอจะได้รู้แน่ๆ ว่าเวลาฉันบ้าขึ้นมา ผลมันจะเป็นยังไง” พูดจบก็จัดการลากข้อเท้าของเหยื่อสาวมาคล้องไว้ด้วยโซ่แล้วจัดการล็อกให้เรียบร้อย

“ไง ชอบไหมที่โดนล่ามแบบนี้” น้ำเสียงและสีหน้าเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย

“ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว!” ธีรตาพ่นคำด่าทอออกมาอย่างเหลืออด พร้อมกับพยายามแกะโซ่ออกจากข้อเท้า โดยไม่รู้ว่าตอนนี้อีกคนกำลังยืนโกรธจนหน้าแดงก่ำ และคนอย่างเขาไม่มีทางยอมให้น้องสาวไอ้สารเลวมาด่าฟรีๆ แน่ เพียงอึดใจร่างเล็กก็ลอยกระแทกเข้ากับผนัง

“โอ๊ย!” ธีรตาร้องเสียงหลงเมื่อร่างถูกเหวี่ยงด้วยแรงมหาศาล เธอเจ็บจนน้ำตาร่วง ก่อนฝืนทนความเจ็บลุกขึ้นมาประจันหน้าอีกฝ่าย ที่ตอนนี้กำลังมองมาที่เธอด้วยแววตาดุดัน

“ยังจะกล้าด่าฉันว่าเลวว่าชั่วอีกไหม!” เมคินทร์ เจ้าของ เจ้าของไร่โรจน์ธนชัย ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือตะคอกใส่จนหูแทบดับ

“ฉันจะด่า เพราะแกเลวแกชั่วจริงๆ” แม้จะกลัวแต่เธอก็เลือกที่จะตอบโต้กลับ

“เจ็บจะตาย ยังจะกล้าเถียงอีกหรือไง” มือใหญ่พุ่งเข้าไปกระชากร่างเล็กมาเขย่าจนหัวสั่นหัวคลอน

“โอ๊ย! ไอ้บ้า ไอ้เลว ไอ้หน้าตัวเมีย ดีแต่รังแกผู้หญิง” ธีรตาโต้กลับเสียงดังไม่แพ้กัน ความหวาดกลัวหายไปแล้วเหลือเพียงความบ้าดีเดือด เมื่อถูกกระทำให้เจ็บทั้งที่เธอไม่ได้ทำผิด

“ปากดีนักนะ” จบคำนั่นฝ่ามือก็ปะทะกับซีกแก้มคนตัวเล็กจนหน้าหัน รอยแดงค่อยๆ ปรากฏและตามมาด้วยกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งอยู่ในปาก

ธีรตามึนงงไปชั่วขณะ ก่อนที่ร่างจะถูกกระชากแล้วเหวี่ยงลงพื้นซ้ำอีกสองครั้ง

“ไอ้บ้า! ฉันเจ็บนะ” เสียงเล็กๆ ร้องออกมาด้วยความเจ็บ เมื่อร่างทั้งร่างปวดร้าว หนำซ้ำที่ข้อเท้าที่ถูกพันธนาการด้วยโซ่อันโตก็เริ่มเจ็บระบมจากแรงเหวี่ยง

“แล้วยังจะปากดีอีกไหม!” เขาตวาด พร้อมกับกระชากร่างเล็กให้ลุกขึ้น แล้วใช้มือบีบคางมนอย่างแรง

“ปล่อยฉัน” ธีรตาพยายามปลดมือออกจากคาง แต่เพราะเขาบีบแน่นทำให้เธอปลดออกไม่สำเร็จ หนำซ้ำยังเจ็บร้าวราวกับกรามจะหัก

“แน่จริงก็ปากดีอีกสิ”

“แกมันเลว ถ้าฉันรอดไปได้เมื่อไหร่ ฉันฆ่าแกแน่” ธีรตาตอบกลับอย่างยากลำบาก เพราะถูกบีบครางจนแทบขยับปากไม่ได้ ที่เธอยังงงและสงสัยอยู่ว่าผู้ชายหน้าตาเต็มไปด้วยหนวดเคราคนนี้จับเธอมาด้วยข้อหาอะไร หรือจะจับมาเรียกค่าไถ่ แต่เธอเป็นเพียงลูกสาวคนหาเช้ากินค่ำ ไม่ใช่ลูกสาวคนร่ำคนรวย แล้วถ้ามันจับมาเรียกค่าไถ่จริง แม่ของเธอจะเอาเงินที่ไหนมาไถ่ตัวเธอ

“รอดไปให้ได้ก่อนไหม” น้ำเสียงเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ก่อนจะปล่อยมือออกจากคางมน แล้วเลื่อนสายตามาสำรวจเรือนร่าง

“ไอ้บ้า แกจะมาจ้องฉันทำไม” ธีรตาต่อว่าด้วยใบหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย ก่อนจะดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ

“อายหรือไง” เมคินทร์เลื่อนสายตามาหยุดที่หน้าอกอวบใหญ่ยิ่งเรียกอาการหน้าแดงของธีรตาให้มากขึ้น

“ปล่อยฉัน ไอ้คนเฮงซวย ไอ้คนป่าเถื่อน”

“แล้วอยากได้คนป่าเถื่อนเป็นผัวหรือเปล่าล่ะ” ปากหยักกระตุกยิ้มเหี้ยม ทำเอาธีรตาขวัญหนีดีฟ่อ ทว่าเธอยังไม่ทันได้ตอบอะไรปากหยักร้ายจะบดขยี้ลงมา

ธีรตาสะบัดหน้าหนีแต่กลับถูกมือใหญ่เข้ายึดที่ท้ายทอย แล้วกระหน่ำจูบราวกับคนตายอดตายยาก ด้านคนถูกกระหน่ำจูบก็เจ็บร้าวไปทั้งปาก น้ำตาก็เริ่มไหลอาบแก้ม ทว่าไม่ได้ทำให้อีกคนหยุดการกระทำ สองมือเล็กจึงทุบตีและหยิกข่วนหนักขึ้นเรื่อยๆ

“เธอกล้าดียังไง ถึงมาทำร้ายฉัน” เมคินทร์ที่กำลังหลงมัวเมากับรสหวานในโพรงปากเล็ก ถอนใบหน้าออกมากระซิบเสียงเหี้ยม

“หยุดทำบ้าๆ กับฉันสักที แล้วบอกฉันมาว่าฉันไปทำให้อะไร ทำไมต้องจับฉันมาด้วย ฉันมั่นใจว่าแกกับฉันไม่รู้จักกัน” ถามเสียงสั่นๆ

“หึ” คนถูกถามทำเสียงครางลึกในลำคอ แล้ววางมือบนหน้าอก ธีรตาหน้าตาตื่นตกใจ เอื้อมมือมาจะปัดออกแต่ถูกมือใหญ่รวบไว้แล้วปากหยักก็บดขยี้ลงมาอีกครั้ง ลิ้นร้อนซอกซอนเข้าไปตวัดไล้กับลิ้นเล็กที่พลิกหนีพัลวัน แต่สุดท้ายก็จนมุมถูกเขารีดรัดจนร่างอ่อนระทวย