บทที่ 13
จุดจบตระกูลหลาน...
ด้านจูจู เห็นความเปลี่ยนเเปลงของสาวใช้คนสนิทเเม้เพียงเล็กน้อย
เเต่นางมิได้ห้ามอันใด
ขอเพียงทำเรื่องสนุกในขอบเขตที่นางรับได้เท่านั้นก็พอ
ร่างบางเตรียมอุปกรณ์วาดภาพมาวางบนโต๊ะเพื่อทำผลงานที่ยังไม่เสร็จต่อ
เเล้วบางอย่างที่สอดอยู่บนกระดาษก็ตกลงมาบนพื้น
มือบางหยิบกระดาษปึกใหญ่เเปลกตาที่มิใช่ของนางขึ้นมาดู
สายตากวาดอ่านทุกสิ่งบนหน้ากระดาษ
ล้วนเเล้วเเต่มีเรื่องเลวทรามที่ตระกูลหลานก่อกรรมทำเวรกับผู้อื่น
ช่างน่าขยะเเขยงยิ่งนัก
กระดาษปึกนี้มาจากเถ้าเเก่กงจวิ้นกระมัง..
ใบหน้างดงามยกยิ้มเล็กน้อย
นึกถึงท่าทีประหลาด พร้อมใบหน้าหล่อเหลาที่มักสมหน้ากากครึ่งหน้าเเล้วส่ายหัวช้าๆๆ
ช่างเป็นสหายที่ดียิ่ง
เมื่อนึกถึงความผิดที่ตระกูลหลานเคยก่อ หากตัดรากถอนโคนเล่า
เเม้ปรโลกก็มิอยากเปลี่ยนรับผู้คนตระกูลหลานเพื่อให้ชดใช้กรรมหรือ
มือบางเปิดเเผ่นเเล้วเเผ่นเล่า
รวมถึงการท
