บทที่ 19
ปกป้อง...
หมิงเทียนโอบกอดบุตรสาวที่ตอนนี้ใบหน้าซีดเผือดเอาไว้แน่น
ด้านไทจื่ออี้หลงก็มองร่างบางอยู่ตลอด ก็ตกใจไม่น้อยที่ร่างบางใบหน้าซีดเผือดอ่อนแรงลง
นางมิสบายหรือ...
"เช่นนั้น... เราขอตัวก่อน" แม้อยากจะอยู่ต่อเเต่เมื่อเจ้าของจวนเอ่ยไล่เขาจำเป็นต้องตัดใจจากไปตามมารยาท
แขกมิสมควรอยู่หากเจ้าของบ้านไม่ต้อนรับ...
ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม
เรือนคุณหนูเสวี่ยจู
" เจียวเออร์เป็นอย่างไรบ้าง "หมิงเทียนเอ่ยขึ้นขณะยืนอยู่ด้านข้างเตียงมองบุตรสาวที่ได้สติอีกครั้ง
ร่างบางกระพริบตาหลายครั้งเพื่อตั้งสติ และเท่าที่จำได้เหมือนว่าจะหน้ามืดวูบไป
ช่างน่าขายหน้ายิ่งนัก...
"ท่านพ่อ ลูกต้องกลับไปหาบิดาเจ้าค่ะ"จูจูรีบเอ่ยความต้องการของตนเองอย่างรวดเร็ว
"พ่อรู้ พ่อเตรียมการณ์ไว้ให้หมดเเล้ว จะเริ่มเดินทางในยามบ่ายอย่าได้ห่วงพ่อจะให้คนมีฝีมือตามเจ้าไปเพื่อช่วยเหลือ ดื่มยาเสียหน่อย"แม้ใจจะอยากห้ามเพียง
