ซิงเหยียนเดินเข้าไปในตลาดเนื่องจากเป็นทางผ่านเพื่อเข้าป่าไปเก็บสมุนไพร แม้จะมีอีกทางที่ใกล้กว่าแต่นางก็เลือกมาเส้นทางนี้เพราะอยากเดินผ่านหน้าโรงเตี๊ยมของสามีและแวะเข้าไปหยอกเย้าทุกวัน จนผู้คนคิดว่านางนั้นมาอ่อยเขาโดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่านางก็อยู่ในเรือนเดียวกับเจ้าของโรงเตี๊ยมนี้
“ไม่อยากให้ข้ามาเพราะอย่างนี้เองสินะ เชอะ เจ้าคนโง่ ข้าอุตส่าห์รักเจ้ามาตั้งหลายปี”
ซิงเหยียนมองสามีกำลังนั่งยิ้มให้กับหญิงงามบุตรสาวท่านอดีตเจ้ากรมคลังที่ตอนนี้หันมาค้าขายเครื่องประดับด้วยใจเจ็บปวดเพราะสตรีผู้นี้คือคนที่สามีนั้นหมายตา เยว่หลาน
หากถามว่านางรู้ได้อย่างไรนะหรือก็ดูจากการกระทำที่เขานั้นแสดงออกมาก็พอจะทราบดี ฮ่าวหมิงมีรอยยิ้มให้กับทุกคนยกเว้นเพียงแต่นางเท่านั้นที่ได้รับเพียงสีหน้ารำคาญ สตรีผู้นั้นนอกจากชาติตระกูลดีกิริยายังงดงามนิสัยใจคอนับว่าดีมากคนหนึ่ง
ขนาดนางเคยแสดงสีหน้าไม่ดีใส่เยว่หลานยังตามม
