“เธอนั่งรอฉันอยู่ในนี้ก่อนนะ ของทุกอย่างในนี้เธอหยิบใช้ได้ตามสบาย หรือถ้าอยากได้อะไรเพิ่มเติมก็บอกพนักงานด้านนอกได้ จัดการธุระเสร็จ ฉันจะรีบกลับมา” เธอถูกพาเข้ามาในห้องทำงานของเขาซึ่งอยู่ในสนามม้า ยังไม่ทันที่เธอจะได้อ้าปากถามอะไร เขาก็เดินออกไปซะก่อน
“เอ้า! ไปไหนของเขา แล้วทำไมไม่ให้เราไปด้วยล่ะ” เธอบ่นงึมงำกระทั่งพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาพร้อมด้วยถาดอาหารในมือ
“กินซะ นายให้เอามาให้” พนักงานสาววางถาดอาหารบนโต๊ะพลางบอกเสียงกระแทกกระทั้น แน่นอนว่าจากหน้าตาท่าทางและน้ำเสียงคงไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไหร่ เธอจึงได้แต่พยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไรอีก
“แค่นายให้เข้ามาอยู่ในห้องส่วนตัว ไม่ได้ทำให้เธอเหนือกว่าคนอื่นหรอกนะ อีกเดี๋ยวก็ต้องโดนเขี่ยทิ้งอยู่ดี ก็แค่ของเล่น” ไม่พูดเปล่าแต่พนักงานสาวยังมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำให้เธอต้องพูดขึ้นบ้าง
“ค่ะ อย่างน้อยเขาก็เคยเล่น ดีกว่าบางคนที่แม้แต่จะหยิบขึ้นมามอง
