รักไม่ได้ตั้งใจของยัยตัวแสบ

ไม่ได้งั้นเหรอ

ซัมเมอร์ส่งยิ้มให้ไอรีสกับวินที่เดินมาหาเธอด้วยใบหน้าที่ตกใจ เธอทำได้เพียงส่งยิ้มแห้งๆให้เพื่อนสนิททั้งสองคน

"นี่เรื่องบ้าอะไรกันไอ้เมอร์!!"

"ก็พี่แดนนอกใจกู"

"เออ แล้วมึงมาแต่งงานแบบนี้เนี่ยนะ เจ้าบ่าวมึงเป็นใครวะ!!"

ซัมเมอร์ถอนหายใจ

"กูจับได้ว่าพี่แดนนอกใจ กูก็เลยวิ่งออกไปข้างนอก แล้วกูก็ไปนั่งร้องไห้ เขาก็มาถามกูว่ากูร้องไห้ทำไม ตอนนั้นกูเหนื่อยมากเว้ย เพราะกูคิดว่าพี่แดนคือคนที่กูจะแต่งงานด้วย และด้วยความสับสนอะไรหลายๆ อย่างเขาก็เลยถามกูว่า กูจะแต่งงานกับเขาไหม? แล้วก็พอดีเจ้าสาวของพี่เค้าหนีงานแต่งไปพอดี ก็เลยมีงานนี้ขึ้นมา!"

เพื่อนรักทั้งสองคนทำหน้าราวกับกลืนยาขมลงคอ โดยเฉพาะไอ้วินมองเธอด้วยสายตาไม่อยากจะเชื่อ

"มึงมันบ้าไปแล้ว บ้าไปแล้วแน่ๆ"

วินพูดพร้อมกับยกขวดเหล้าขึ้นมาดื่ม

"กูก็ว่างั้น ตอนที่พ่อกับแม่กูมา ทั้งสองคนก็พูดแบบนี้กับกูเหมือนกัน ช่างแม่งสิโว้ย!! กูแต่งงานมีสามีเป็นตัวเป็นตนและพี่เขาก็หล่อมากด้วย เขาพูดกับกูแล้วว่าเขาจะไม่นอกใจ"

"ได้เวลาฤกษ์เข้าหอแล้วค่ะเจ้าสาว เพื่อนเจ้าสาวจะไปส่งเข้าหอก็ได้นะคะ"

"ไปโว้ย ไปฉลองให้กับความรักครั้งใหม่ของกูหน่อยเพื่อน!!"

เธอคว้าขวดเหล้าในมือของวินมากรอกใส่ปาก ไหนๆวันนี้มันก็บ้าพอแล้ว บ้ามากกว่านี้จะเป็นอะไรไปวะ!!

เธอแต่งงาน ที่สำคัญกำลังจะเข้าหอกับคนที่เป็นสามี คนที่เธอรู้แค่ว่าเขาหล่อมากและชื่ออดัม.. นี่มันยิ่งกว่าตอนที่เธอไปแอ๊วผู้ชายในผับอีกนะเว้ย!!

ถึงจะปากเก่งแต่จริงๆเธอเป็นคนกากพอสมควรกับเรื่องบนเตียง..

ถึงจะคบกับพี่แดนแต่เราทำเรื่องแบบนั้นกันน้อยมาก เพราะเธอไม่ยอมและเขาไม่คิดจะบังคับด้วย..

ไม่ขอกันดีๆแต่ไปทำกับคนอื่นเนี่ยนะ

ไอ้พี่แดนไอ้คนเฮงซวย!!

"เมอร์ เราไม่สนใจหรอกว่าแกจะรู้จักพี่เค้าน้อยแค่ไหน แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นแกคือเพื่อนเรานะเว้ย ถึงแกจะแต่งงานเปลี่ยนนามสกุลแต่แกก็คือซัมเมอร์ของเราเหมือนเดิม ขอให้ครั้งนี้ความรักของแกสมหวังขอให้แกมีความสุขมากๆนะ เรากับวินอยู่ตรงนี้เสมอ ไม่ไหวก็แค่โทรมา.."

วันนี้...มันแย่จริงๆ

ชีวิตของเธอถึงจะเจอความรักแย่ๆแต่เรื่องเพื่อน ซัมเมอร์มั่นใจว่าตัวเองนั้นโชคดีมากจริงๆ และคำพูดของไอรีสมันทำให้ขอบตาของเธอร้อนผ่าว

"ไอรีสแกก็พูดไป เมอร์มันแต่งงานเว้ยไม่ใช่ไปตาย!! จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยนะเมอร์ ไปเจอกันที่กรุงเทพ"

"นี่มึงจะไปคืนนี้เลยเหรอวะ!! นอนพักก่อนเหอะ ขับรถตอนกลางคืนอันตรายกูเป็นห่วง!!"

พี่อดัมเดินมาส่งกุญแจห้องให้ไอรีสกับวิน

"นอนที่นี่ก่อนเถอะครับ พี่เหมาโรงแรมนี้เอาไว้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยขับรถกลับ"

ไอรีสยกมือไหว้พี่อดัมอย่างลืมตัว หลังจากนั้นทุกคนก็ออกไปเหลือเพียงแค่เธอกับพี่อดัมอยู่ด้วยกันสองคน...

ความเงียบเริ่มปกคลุมเรา และซัมเมอร์คิดว่าวันนี้เราสองคนอาจจะต้องการเวลาที่จะทำความรู้จักกันมากกว่าที่จะใช้เวลาไปกับเรื่องบนเตียง..มั้งนะ

"พี่อดัมอายุเท่าไหร่คะ?"

เขากำลังใช้มือแกะเนกไทออก อดัมยกยิ้มก่อนจะเดินมาหาเธอที่นั่งอยู่บนโซฟา

"..เมอร์ลอง ทายดูไหม?"

ดูจากหน้าเขาเหมือนกันห่างจากเธอไม่เท่าไหร่...

"ยี่สิบแปด?"

"ดีใจจังนะที่ตัวเองดูเด็กขนาดนั้น พี่อายุสามสิบห้าแล้วครับ!"

อ่า..เธอยี่สิบสองนี่เราห่างกันสิบสามปีเลยงั้นเรอะ!! แต่หน้าเขาดูเด็กมาเลยนี่!!

"พี่คิดว่ายังมีเวลาอีกมาก ที่จะทำความรู้จักกัน"

"ค่ะ..อ่า..เมอร์ก็คิดว่าแบบนั้นค่ะ"

เขาไม่รีบก็ไม่เป็นไร บางทีพี่เค้าอาจนะชอบความสัมพันธ์ที่ค่อยเป็นค่อยไปมากกว่าจะมารีบๆทำความรู้จักกัน

"พี่จะอาบน้ำก่อนไหมคะ?"

เขาปรายตามองหน้าเธอแทนคำตอบ และนั่นมันทำให้คนที่มีความมั่นใจมากๆเช่นเธอรู้สึกประหม่ามากทีเดียว

"พี่นึกเราจะอาบพร้อมกัน"

"คะ?.. อะ..เอ่อ..พี่อาบก่อนเลยค่ะ"

รุกหนักกว่าที่คิดเอาไว้แฮะ หน้าตาเขาดูค่อนไปทางคนติ๋มๆเธอก็เลยคิดว่าเขาอาจจะไม่ชอบเรื่องพวกนี้..

อดัมลุกขึ้นยืน เขายกมือขึ้นมาลูบไล้ที่พวงแก้มขาวเนียนของเธอ

"วันนี้คือวันเข้าหอ.. เมอร์จะไม่ทำหน้าที่ภรรยาวันแรกเลยงั้นเหรอ?"

"มะ..ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ คือเมอร์คิดว่าพี่จะไม่อยากทำซะอีก.."

"อะไรทำให้เราคิดว่าพี่จะไม่อยากทำ?"

ใบหน้าของซัมเมอร์นั้นสวย ไม่สิ..ใช้คำว่าสวยยังไม่เพียงพอเลย นี่คือใบหน้าที่เห็นแล้วสะดุดตาชนิดที่ไม่สามารถละสายตาได้เลย ดวงตากลมโตที่กำลังจ้องมองเขานั้นฉายแววมั่นใจ

นั่นทำให้บางคนอาจจะคิดว่าเธอเป็นคนแข็งกระด้าง แต่พอมาได้คุยหรือได้อยู่ด้วยซัมเมอร์คือคนที่อ่อนโยนมาก.. แถมยังขี้อาย

เขาชอบนะ เวลาที่เธอหน้าแดง

ในตอนที่เขินอายริมฝีปากนั้นจะเชิดขึ้น นั่นน่าจะเป็นจุดที่ทำให้ผู้ชายมากมายหลงใหลเธอก็เป็นได้ จนถึงตอนนี้ที่เธอมานั่งอยู่หน้าเขา

อดัมยังคงถามตัวเองซ้ำๆว่าทำไมต้องเป็นเธอ...

"พี่แค่จะช่วยถอดชุด.."

อ่า..นั่นสินะ ชุดของเธอมันมัดเชือกเอาไว้ด้านหลัง ไม่สามารถแกะเองได้ ที่แท้พี่เค้าก็หวังดี มีแต่เธอที่คิดเรื่องราวเกินเลยพวกนั้น

อดัมดึงเชือกด้านหลังชุดแต่งงานสีขาวออกมา เผยแผ่นหลังที่ขาวนวลเนียนของเธอต่อหน้าเขา เขาก้มหน้าลงไปพรมจูบเบาๆที่แผ่นหลังนั้น จนทำให้ซัมเมอร์ทำตัวไม่ถูก

ริมฝีปากของเขามันร้อน จนเธอสัมผัสมันได้อย่างชัดเจนทุกครั้งที่เขาพรมจูบลงไป..

"ข้างล่าง..ต้องให้พี่ช่วยถอดรึเปล่า?"

"ไม่เป็นไรค่ะ เมอร์ถอดเองได้ๆ"

"แต่พี่อยากช่วยนะ..ไม่ได้งั้นเหรอ?"