ตอนที่ 3

1015 คำ
“อกหักว่ะ… ไม่คิดว่าวันที่ได้สารภาพรักกับใครบางคน… แทนที่จะโล่งใจหลังได้ระบายความรู้สึกที่เก็บเอาไว้นาน แต่ใครจะคิดว่าคำตอบที่ได้มานั้นมันช่างเจ็บปวดและโหดร้ายเกินใจน้อยๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งจะรับไหว เราเพิ่งบอกรักผู้ชายคนหนึ่งมาสดๆ ร้อนๆ… แต่ได้คำตอบว่าผมรักคุณไม่ได้… ช่างเถอะ… คืนนี้กูจะเมาให้ลืมเศร้า… ขอบคุณนะ ‘กันย์’ ขอบคุณที่ทำให้ได้รู้ว่าเราไม่ดีพอสำหรับเธอ… ” คลิปมีเพียงเท่านั้น… แม้จะเป็นเพียงคลิปสั้นๆ ก็จริง… แต่มันก็ทิ้งความเจ็บปวดไว้กับพ่อเลี้ยงเดชผู้เป็นพี่ชายเจ้าของคลิปมาจนถึงวันนี้ เมื่อรู้ว่ามีชื่อของผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาเกี่ยวข้อง ตอนแรกพ่อเลี้ยงคิดจะปล่อยให้ผ่านเลยไป แต่ตลอดระยะเวลาหนึ่งปีภายหลังการจากไปของน้องสาวผู้เป็นที่รัก ชื่อของผู้ชายที่ถูกเอ่ยถึงก็ยังติดอยู่ในความสงสัย สุดท้ายจึงตัดสินใจออกค้นหา… ถึงขั้นลงทุนจ้างนักสืบอยู่พักใหญ่ๆ จนรู้เบาะแสของกันย์ กระทั่งได้เจอตัว “อรตายยังไงครับ… ” กันย์ถามทั้งน้ำตา “คืนนั้นอรเมามากจนเกิดอุบัติเหตุขณะกำลังขับรถกลับบ้าน… ” พ่อเลี้ยงเดชตอบ… จ้องมองใบหน้านองน้ำตาของกันย์ ทำให้รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีท่าทีของความโหดร้ายเลยสักนิด ต่างไปจากสิ่งที่ตัวเองวาดภาพเอาไว้ว่าจะได้เห็น “ผมขอโทษ… ” น้ำเสียงสำนึกผิด กันย์ไม่รู้ว่าเรื่องราวในคืนนั้นจะทำให้เกิดการสูญเสียถึงเพียงนี้ “ผมขอโทษ… ” กันย์ยกมือไหว้พ่อเลี้ยงเดชอีกครั้งแล้วก้มลงกราบหลุมศพทั้งน้ำตานองใบหน้า พ่อเลี้ยงเดชจ้องมองตาของกันย์ที่ดูอ่อนโยน ไม่มีวี่แววของความเหี้ยมเกรียมอย่างแบดบอยส์ที่ตัวเองวาดภาพเอาไว้เลยสักนิดว่าจะได้เห็น แทนที่จะได้จับมากระทืบ ตามที่ตั้งใจว่าจะเอาตัวมาซ้อมให้ได้รับความเจ็บปวดอย่างสาสม ทว่าเมื่อเห็นสภาพที่ดูอ้อนแอ้นของกันย์ แผนการก็จำต้องเปลี่ยนไป สาเหตุที่พ่อเลี้ยงคิดว่ากันย์จะต้องเป็นไอ้พวกที่มาหลอกปอกลอกน้องสาว เพราะรู้ว่าผู้ชายแต่ละคนที่อรนรินทร์น้องสาวของตนเคยคบหาล้วนเป็นแมงดาที่เข้ามาเพราะหวังจะสูบเงิน หลอกคบหาเพียงแค่ต้องการเกาะกินน้องสาวของตนซึ่งเป็นผู้หญิงสายเปย์ รักใครชอบใครก็ทุ่มเทให้ไม่อั้น ในเวลาต่อมา เมื่อกลับมาถึงบ้าน จู่ๆ พ่อเลี้ยงเดชก็สั่งให้ไอ้ดำพากันย์มาขังไว้ในห้องตามเดิม “พ่อเลี้ยงจะปล่อยมันกลับวันไหนครับ” ไอ้ดำถามด้วยความสงสัย… ก็ตอนแรกพ่อเลี้ยงบอกเองว่าจะพามันไปกราบหลุมศพของน้องสาวแล้วปล่อยตัวกลับ แต่ถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีทีท่าว่าพ่อเลี้ยงจะปล่อยกันย์แต่อย่างใด “เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยปล่อย… เพราะว่ากูยังมีเรื่องบางอย่างที่ค้างคาสงสัย… คืนนี้กูจะเคลียร์กับมันเอง” พ่อเลี้ยงกล่าวกับลูกสมุนคนสนิท “ครับนาย… ” ไอ้ดำรับคำแล้วเดินจากไป… ส่วนพ่อเลี้ยงเดชเดินกลับเข้าไปที่เทอเรสหน้าบ้าน คว้าเหล้าออกมานั่งดื่มอยู่เพียงลำพังจนค่ำ ในเวลาต่อมา ภายในห้องที่กันย์ถูกขังเอาไว้ ภายหลังเสร็จจากกินอาการมื้อเย็น อาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ไอ้ดำเตรียมมาให้ กันย์ทอดกายลงบนเตียงเล็กๆ พยายามจะข่มตาหลับ ทว่าไม่ทันจะหลับ… ก็ได้ยินเสียงไขกุญแจ จากนั้นประตูห้องก็ถูกผลักเข้ามาอย่างแรง แม้ไม่เห็นหน้าผู้บุกรุก แต่กันย์ก็รู้ว่าร่างสูงใหญ่ที่ยืนจังก้าอยู่หน้าประตูต้องเป็นพ่อเลี้ยงเดชอย่างแน่นอน กันย์เอื้อมมือมาเปิดโคมไฟที่หัวเตียงเพื่อจะมองให้ชัดๆ และก็ใช่จริงๆ แสงไฟสว่างจ้าจับโครงหน้าคมคร้ามหล่อเหลาสะดุดตา “พ่อเลี้ยง… ” กันย์เรียกตามลูกน้องของพ่อเลี้ยงเดช “เออ… กูเอง… ” พ่อเลี้ยงเดชตอบ กันย์ได้กลิ่นเหล้าโชยเข้ามากระทบจมูก “มาก็ดีแล้ว… ผมอยากจะถามอยู่พอดี” กันย์พยายามรวบรวมความกล้า เก็บซ่อนความกลัวอย่างมิดชิดไม่ให้เขาเห็น “มึงจะถามอะไร… ” พ่อเลี้ยงเดชทำหน้าถมึงทึง “ไหนพ่อเลี้ยงบอกว่าจะส่งผมกลับบ้าน” “เออ… กูจะส่งมึงกลับ แต่กูมีคำถามข้อนึง… มึงต้องตอบคำถามของกูก่อน… ” “ครับ… พ่อเลี้ยงจะถามอะไรผมครับ” “ทำไมมึงไม่ชอบน้องสาวกู” “ผม… เอ่อ… ” “ตอบมา… ทำไมวะ คำถามนี้สำหรับมึงมันตอบยากนักหรือไง… ” “คือ… ผมมีเหตุผลส่วนตัวครับ ผมขอไม่ตอบ” กันย์รู้ว่าประโยคนี้อาจทำให้เขาโกรธ “ที่แท้มึงก็ไอ้แมงดา ไอ้พวกผู้ชายหลอกกิน… หลายคนแล้วที่เข้ามาในชีวิตของน้องสาวกูเพื่อจะปอกลอกหลอกเงิน… มึงก็ด้วย… ” พ่อเลี้ยงสาดน้ำเสียงใส่กันย์อย่างเหลืออด “ผมไม่ใช่ผู้ชายพวกนั้น พ่อเลี้ยงอย่าเหมารวม… ที่ผมรักน้องสาวพ่อเลี้ยงไม่ได้… ก็เพราะว่าผมมีเหตุผลส่วนตัว… ” “เหตุผลอะไรวะ… ” “มันเป็นเรื่องส่วนตัว… และผมก็ไม่จำเป็นต้องบอกใคร… ” “ไอ้สัตว์… มึงมันก็แค่ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว ไอ้หน้าตัวเมียชอบฟันผู้หญิงแล้วทิ้ง วันนี้กูจะทำให้มึงได้ลิ้มรสความเจ็บปวด มึงจะได้รู้ว่าโดนกระแทกแล้วทิ้งมันเป็นยังไง… ” กันย์ตกใจ… แทบไม่เชื่อหูตัวเองกับคำพูดของพ่อเลี้ยงเดชที่ได้ยินชัดเจนเต็มสองหู “พ่อเลี้ยงเมาใช่ไหมครับ… ” กันย์ได้กลิ่นเหล้าจากตัวเขา “นั่นมันเรื่องของกู… ” พ่อเลี้ยงเดชสืบเท้าเข้าหา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากโดยไม่ทันตั้งตัว กันย์มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนฝ่ามือใหญ่ของพ่อเลี้ยงเดชผลักกระเด็นลงนอนหงายบนเตียง “งือออ… ไม่นะ… ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม