เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
วี้ด เสียงผิวปากของใครบางคน แทรกเข้ามาในข่ายญาณของพรเทพ สายตาเพ่งมองเลยขึ้นไปบนยอดต้นโศกใหญ่ เห็นกายละเอียดน้อยหายวับไปพร้อมกัน พรเทพหมุนตัวกลับแล้วเดินเข้าไปภายในห้องพระ ก้มลงกราบพระพุทธรูปบูชาประจำบ้าน ก่อนจะขัดขานั่งสมาธิเพ่งกสิณดิ่งเข้าฌานแล้วใช้ทิพยจักขุญาณ คือตาทิพย์ซึ่งตนเชี่ยวชาญ สอดสำรวจไปทั่วทั้งสี่ทิศเพื่อหาที่มาของเสียงผิวปากนั้น “หรือว่าจะเป็นคนพวกนั้น” เมื่อสิบปีก่อนพรเทพจำได้ว่าในวันที่เกิดเหตุร้าย ขณะที่เขากำลังตะเกียกตะกาย พยายามว่ายน้ำกลับขึ้นฝั่ง ตนได้ยินเสียงผิวปากอย่างนี้ครั้งหนึ่ง แทรกเข้ามาท่ามกลางเสียงกรีดร้องโหยหวนของเนื้อทอง ริมป่าช้าวัดขอน ปรากฏร่างของชายสามคน กำลังล้อมวงทำสิ่งอันน่ารังเกียจ คือการเบียดเบียนคนตาย หญิงสาวชาวบ้านใบหน้าสวยหวานอายุคงยังไม่พ้นยี่สิบปี หน้าท้องส่วนกลางลำตัวนั้นยื่นโย้โป่งนูน แสดงให้รู้ว่าหญิงบุญน้อยคนนี้คงจะสิ้นบุญก่อนให้กำเนิดบุตร