หนานอิงคิดว่าเขาจะทำเช่นทุกครั้ง กอดนางแล้วนอนนิ่ง ๆ แต่แล้วเขากลับเชยคางนางขึ้น กล่าวข่มขู่แต่คล้ายจะเจือความวาบไหวในแววตาเล็กน้อย
"ข้าจะจูบเจ้า ห้ามหลบข้าเป็นอันขาดหากไม่อยากตาย"
หนานอิงจับเสื้อของเขาแน่น แววตากลมโตนั้นไม่ปิดบังว่ากำลังตระหนก นางไม่กล้าหลบเพราะกลัวเขา แต่อีกใจหนึ่งกลับรู้สึกกระหายใคร่รู้
จุมพิตของเขาจะเป็นเช่นใดในยามนี้ รุนแรง เย็นชืด เอาแต่ใจ หรือว่า.....หวานล้ำ
แน่นอนว่านางเคยถูกเขาจูบมาแล้วแต่ละครั้งล้วนรุนแรงและเต็มไปด้วยความโหดร้าย
จูบจนปากของนางเจ็บไปหมด แต่ในครานี้เล่า สายตาของเขานั้นคล้ายจะเว้าวอนเล็กน้อย ทำให้หนานอิงยิ่งระแวงสงสัย เขาไม่เคยมองนางด้วยสายตาเช่นนี้มาก่อน
นี่คือลู่หนิงหวังจริง ๆ หรือไม่?
ดูเหมือนว่าครานี้ลู่หนิงหวังจะปล่อยให้นางได้มีเวลาคิด แม้จะเป็นเพียงเวลาชั่วครู่ แต่เพราะเขาเป็นเช่นนี้นอกจากความกลัวจนไม่กล้าขยับแล้วยังมีบางสิ่งบางอย่างที
