คอนโดหนึ่งฤทัย
หมอพงษ์รพีขับรถออกมาจากโรงพยาบาลด้วยความสับสนในตัวเอง เขาคิดถึงแต่ข้อความที่หนึ่งฤทัยส่งมาขอร้องอ้อนวอนให้เขาไปหาด้วยความคิดที่ไม่อยู่กับตัว กลัวแต่ว่าเธอจะคิดสั้นหรือเผลอทำอะไรที่ขาดสติไป เพราะเหตุการณ์ที่เธอเจอมามันช่างเลวร้ายกับเธอมากจริงๆ
คิดไปคิดมาตลอดทางที่ขับรถออกมาจากโรงพยาบาล ตอนนี้รถของเขาก็มาจอดอยู่ที่หน้าคอนโดของเธออย่างโดยไม่รู้ตัว
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"คุณหมอ.."
หนึ่งฤทัยเดินมาเปิดประตูห้องตัวเอง ก็เห็นเป็นหมอพงษ์รพียืนอยู่หน้าห้อง เธอยิ้มดีใจมากที่เห็นเขามายืนอยู่ตรงนี้ รีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเขาไว้อย่างแน่นด้วยความดีใจเป็นที่สุดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมา
"คุณมาจริงๆด้วย..ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่หมอยอมมาหาหนึ่งนะคะ.."
เขายืนอึ้งเพราะทำตัวไม่ถูกที่เธอเข้ามากอดเขาร้องไห้แบบนี้ จึงยอมปล่อยให้เธอกอดอยู่แบบนั้นโดยไม่พูดอะไร เธอดีใจมากจึงรีบจูงมือเขาเข้ามาในห้องให้นั่งลงท
