ดวงตาคู่เรียวมองใบหน้างดงามของหญิงสาวอย่างลึกซึ้ง
จนถึงตอนนี้เขาก็ยังคิดว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเพียงความฝัน
“นั่นสิคะ อยู่ ๆ ก็รู้สึกโชคดีจัง ที่วันนั้นได้เจอกับคุณ ความจริงวันนั้น ไม่มีใครถูกใจเบลเลยค่ะ ถ้าคุณไม่เข้ามาหาก่อน เราก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกันหรอก”
คนตัวโตฟังแล้วนึกถึงวันแรกที่ได้พบ ก็อดไม่ได้ที่จะมันเขี้ยว จึงบีบปลายจมูกของหญิงสาวเบา ๆ
“นั่นสิครับ ผมคงต้องขอบคุณความกล้าของตัวเองที่เข้าหาคุณก่อน ไม่อย่างนั้นคุณก็คงเมินผมไปจริง ๆ สินะ”
เมธาวีย่นจมูกน้อย ๆ ตอบไปตามตรง
“ก็ตอนนั้นคิดว่าหนุ่มหล่ออย่างคุณคงค่าตัวแพงนี่นา เบลไม่ได้มีเงินถุงเงินถังสักหน่อย ถูกตัดออกจากกองมรดกตั้งนานแล้ว”
ใบหน้าหล่อเหลาเคร่งเครียดขึ้น เมื่อคิดว่าคนรักของเขามองโลกในแง่ดีเกินไปแล้ว
“เพราะแบบนั้นเลยรับข้อเสนอของผมเหรอครับ คุณนี่...ใจกล้าเกินไปจริง ๆ ถ้าผมเป็นคนไม่ดี จะทำยังไง”
ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่ยิ้มเจื่
