ตอนที่20
วันเวลานั้นไม่เคยหยุดนิ่ง จากวันแต่งงานนี่ก็ผ่านมาแล้วร่วมสองเดือน ในที่สุดการสอบทุกสนามก็ผ่านไปอย่างราบรื่น ก้าวแรกความฝันของมณีกานต์สำเร็จไปได้ด้วยดี รอคอยก็แต่เพียงให้เธอก้าวเข้าไปสู่สถานศึกษาที่ทั้งชายและหญิงเกือบค่อนประเทศใฝ่ฝัน จะสอบเข้าไปเป็นหนึ่งในรั้วดาวทองแห่งนั้น ในฐานะของนักเรียนนายร้อยผู้หนึ่ง
วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่มณีกานต์ว่าง ไม่ได้ติดตามธาดาเข้าไปที่โรงงานอีกสาขาของกิจการในเครือ 'หย่งธรรมคุณ' ซึ่งอยู่ที่ปทุมธานี เพราะเธอเห็นว่าวันนี้เจ๊เนยหรือช้องนางนั้นมีอาการแพ้ทองหวนกลับมารุนแรงอีกครั้ง ทั้งที่นี่ก็เข้าสู่เดือนที่เจ็ดแล้ว เธอที่ยังว่างงานเลยอาสาจะอยู่ดูแลพี่ของสามีเสียเอง
“อ้าวเจ๊เนย ทำอะไรคะนั่น”
พอมณีกานต์ก้าวเท้าเหยียบเข้าไปในห้องครัว แล้วเห็นคนที่สมควรจะนอนอยู่บนห้องฟากฝั่งของตนเอง กลับลุกขึ้นมายืนทำบางสิ่งอยู่หน้าตู้อบขนม เด็กสาวก็ขมวดคิ้วเข้มขึ้นอย่
