EP 20. อาปรานต์ขา...อย่าค่ะ
ทว่า...
ว้าย!
เป็นเธอเสียเองที่ต้องหวีดร้องด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ เธอก็หงายหลังเพราะเขาจับขาทั้งสองข้างของเธอยกขึ้น โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัวปลายนิ้วชี้ก็เกี่ยวที่ขอบกางเกงชั้นในสีขาวแล้วรูดหลุดออกจากสะโพกสอบ ก่อนจะลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า
เขาจับขาเรียวทั้งสองกางออกแล้วพาดไว้บนไหล่หนา ดวงตาคมวาวจับจ้องเนินอวบอิ่มแทบไม่กะพริบ
“อาปรานต์ อย่า!”
ปี่แก้วดิ้นหนีและพยายามร้องห้าม ทว่าร่างกายกลับกระตุกหวามเมื่อคนตัวโตก้มหน้าลงไปซุกซบความอวบอิ่มของอิสตรี
“อะ...อื้อ”
เธอห่อไหล่ผวาเฮือกเมื่อรับรู้ได้ว่าปลายจมูกโด่งกำลังซุกไซ้เนินหนันที่ปกคลุมด้วยขนอ่อนสีน้ำตาลรำไร ยังผลให้คนตัวเล็กซ่านสะท้านไปทั่วทั้งสรรพางค์กาย ปลายลิ้นร้อนตวัดลงบนเกสรสวาทแผ่วเบา
แค่สัมผัสแผ่วเบา ทว่ากลับส่งผลต่อคนตัวเล็กมหาศาล หญิงสาวสั่นเทิ้มด้วยความหวิวโหวงคล้ายมัวเมา หอบหายใจแรงเมื่อความชื้นแ
