ตอนที่สอง 7
1768 คำ
“ยัยหนึ่ง... จัดการ”หลิงหลิงหันไปบอกเพื่อนสาวที่ได้ตกลงบทกันไว้ตั้งแต่หลายวันก่อนแล้วแต่เพิ่งได้มีโอกาสได้วาดลวดลาย...
ราชาวดีประเมินแล้วหล่อนคิดว่าสิ่งที่หล่อนทำอยู่นี่คือการช่วยพี่ชายของหลิงหลิงให้รอดพ้นคนที่ไม่ดีอย่างนาตาชาเพราะหล่อนเห็นหลักฐานที่หลิงหลิงเก็บมาแล้วก็ค่อนข้างสะอิดสะเอียนกับพฤติกรรมของดาราสาวมากๆ หล่อนถือว่าสิ่งที่หล่อนทำตอนนี้เป็นการช่วยภพเทพให้อยู่รอดปลอดภัยไปเจอภรรยาที่ดีในอนาคตก็แล้วกัน...
ราชาวดีเดินไปยืนข้างๆ ภพเทพทั้งที่ไม่ได้รู้จักมักจี่เพียงแค่ได้พบกันสองสามครั้งไม่ได้พูดคุยอะไรกันเขาไม่ทันมองหล่อนด้วยซ้ำยามที่เจอกันแต่ตอนนี้หล่อนแสดงตัวเป็นคนรักซึ่งภพเทพเองก็มองหล่อนอย่างประเมินคงกำลังสงสัยว่าหล่อนจะทำอะไร... ส่วน
นาตาชานั้นตาลุกวาวกำลังจะมาแยกราชาวดีออกจากภพเทพแล้วหากหลิงหลิงไม่มาขวางไว้...
“คุณแนตตี้คะคุณภพเทพเป็นแฟนของฉันเราอาจจะมีปัญหากันจนรักๆ เลิกๆ หลายรอบ... แต่เราก็ยังไม่ได้เลิกกันดีคราวนี้เขาอาจจะประชดฉันหนักถึงขั้นอยากแต่งงานกับคุณ... แต่ว่าฉันยอมให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นไม่ได้หรอกนะคะ”
“ไม่จริงแกอย่ามาตอแหล... ภพเทพรักฉันไม่ได้รักแก...”
“คุณต้องยอมรับความจริงให้ได้นะคะคุณแนตตี้... หากไม่ใช่เพื่อต้องการประชดฉันภพเทพเองก็คงไม่ลงมาเกลือกกลั้วกับคุณหรอกค่ะ... คุณน่าจะรู้ตัวดีว่าคุณไม่ได้เป็นที่ต้องการของใครไม่มีผู้ชายที่ไหนเขาจริงจังกับคุณเลยนอกจากพวกที่อยากกินของฟรีที่คุณภพเทพอยากแต่งงานกับคุณเขาไม่ได้โง่หรอกนะคะเขาแค่อยากประชดฉัน...” ราชาวดีกอดแขนภพเทพเอาไว้... นึกขอบคุณที่เขาเอาแต่ยืนนิ่งเหมือนอยากเห็นว่าหล่อนจะแสดงละครอะไร... ไม่ได้หักหน้าหล่อนทำให้หล่อนต่อบทที่ท่องมาได้โดยไม่โดนหักคอจิ้มน้ำพริกก่อน...
“ฉันจะไม่เตือนคุณหรอกนะคะ... แต่จะบอกให้ว่าถ้าคุณยังยอมหน้าด้านแถลงข่าวต่อไปอีก... ฉันจะเอาคลิปหนังสดที่คุณไปยั่วลูกน้องของภพเทพรวมทั้งคลิปที่คุณมั่วเซ็กซ์หมู่กับผู้ชายที่ไม่รู้จักถึงหกคนมาอวดพี่ๆ นักข่าว... หลังจากนั้นไม่ต้องเดานะคะว่าคุณจะดังกระฉ่อนขนาดไหน... แล้วก็อย่าหวังว่าภพเทพเขาจะรับได้ที่คุณเป็นนะคะ... เขาอาจจะรับได้หากคุณผ่านผู้ชายมาบ้าง... แต่ได้เห็นคลิปคุณผ่านผู้ชายเป็นฝูงแล้วยังพยายามเคลมลูกน้องเขาอีก... ฉันรับรองว่าเขาไม่ชายตามองคุณแน่ค่ะ...”
“แกอย่ามาโกหกฉันไม่เคยทำอะไรแบบนั้น... ภพเทพคะอย่าไปเชื่อมันนะคะ”
ราชาวดียกโทรศัพท์มือถือมากดเปิด... วิดีโอถูกกดให้เล่น... เจียหย่งเหวินกลอกตาเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าวิดีโอที่ราชาวดีเลือกเปิดคือวิดีโอที่นาตาชานั้นบุกเข้ามาห้องพักเขาที่โรงแรมในเมืองไทยเขาติดตามภพเทพมาและพักที่ห้องข้างกันหลังจากเสพสุขกับเจ้านายเขาอย่างเร่าร้อนค่อนคืนหากเป็นผู้หญิงคนอื่นคงสลบเหมือดเพราะรับไม่ไหว... แต่แม่นาตาชากลับไม่อิ่มและแอบออกมาหาเจียหย่งเหวิน
ที่ห้องแล้วยั่วยวนเขาคลิปวิดีโอถูกถ่ายจากมุมหนึ่งในห้องพักของเจียหย่งเหวิน... เป็นภาพนาตาชามาขอให้เขาคลายความอยากให้แต่เจียหย่งเหวินผลักไสและโยนหล่อนออกจากห้องปิดประตูดังโครม...
ภพเทพทึ่งกับสิ่งที่เห็นเขารู้เรื่องนาตาชาแต่ที่อยากแต่งงานกับหล่อนเพราะมีความจำเป็น... ขนาดว่าจะยกเลิกแล้วเขาก็ยังนึกสนุกอยากแถลงข่าวเพราะอยากล่อให้หลิงหลิงพาใครสักคนเข้ามาหาเขา... แต่อะไรบางอย่างที่จับผิดได้จากวิดีโอทำให้เขาเก็บงำไว้ในใจและเอ่ยปากออกมา...
“มันเรื่องจริงเหรอ”
“มันเป็นคลิปตัดต่อ...” นาตาชาอยากจะกรีดร้องนักตอนไปหาเจียหย่งเหวินไม่เห็นมีใครที่ห้องแต่ทำไมคลิปนี้ถึงหลุดมาได้ก็ไม่รู้... “ภพเทพอย่าไปเชื่อมันนะคะ... มันดิสเครดิตนาตาชา...” หญิงสาว
บอกอย่างไม่อายไม่อยากให้แหล่งเงินหลุดมือไป... ทีมงานไม่กี่คนถูกกันออกไปแล้วตอนนี้มีแค่ผู้จัดการหล่อนกับคนของภพเทพเท่านั้นที่อยู่โซนนี้โชคดีที่เป็นอย่างนั้นไม่อย่างนั้นหล่อนได้ขายหน้าแน่...
“ตัดต่อเหรอ... ตัดต่อได้เนียนนะ...” ราชาวดีเปิดอีกคลิปหนึ่งที่นาตาชาเมายาอีและมั่วเซ็กซ์กับผู้ชายหลายคนแล้วหล่อนประกาศชื่อเสียงเรียงนามตัวเองเสร็จสรรพในช่วงต้นคลิป...
นาตาชาแทบกรีดร้องลั่นถลาจะแย่งโทรศัพท์จากราชาวดี... แต่คว้าได้แค่ความว่างเปล่า... หล่อนจะเข้าไปตบผู้หญิงที่มาแย่งของหล่อนไปต่อหน้าต่อตาแต่ภพเทพกลับคว้านังนั่นหลบจากมือหล่อน...
“ภพเทพ... คุณเลือกมันหรือคะ” นาตาชาถามเสียงสั่น... รู้ได้ว่าสิ่งที่หล่อนกลัวกำลังเกิดขึ้น... ภพเทพเอาใจออกห่างหล่อน... หรือว่าเขาไม่มีหล่อนในใจแต่แรกกันแน่...
“นาตาชา... เลือกเอาว่าจะยกเลิกเรื่องแถลงข่าวแล้วไม่มายุ่งกับพี่ชายฉันอีก... หรือว่าอยากแถลงข่าวต่อหลังจากแถลงเสร็จฉันจะได้เอาคลิปนี่ให้นักข่าวช่วยดูว่าเป็นภาพตัดต่อหรือเปล่า... พอคลิปหลุดมีคนวิจารณ์มากๆ เข้าเธอคิดว่าตอนนั้นพี่ชายฉันจะยังเลือกเธออยู่ไหม... เธอจะจบสวยๆ หรือว่าแบบเละๆ”
“ก็ได้นังหลิงหลิงก็ได้” นาตาชามองหลิงหลิงตาลุกวาวพร้อมทั้งกวาดสายตาอาฆาตไปยังราชาวดีหากแต่ส่งสายตาอ้อนวอนไปยังภพเทพอยู่...
“ภพเทพคะ... วันนี้เราไม่ต้องแถลงข่าวเพราะว่ามีมารผจญ... ฉันรู้ว่าคุณรักฉันและอยากแต่งงานกับฉันมาก... เอาไว้วันที่ไม่มีใครขัดขวางเราไปจดทะเบียนสมรสกันเลยนะคะ...จากนั้นระหว่างเราก็จะไม่มีใครมาแทรกได้อีกต่อไป...” นาตาชาบอกด้วยเสียงมีความหวังหลิงหลิงหัวเราะเยาะเย้ยเพราะสงสารนาตาชาเต็มประดา...
“จะไม่มีการแถลงข่าวระหว่างเราอีกแล้วแนตตี้” ภพเทพบอกเสียงเฉียบขาดทำให้นาตาชาอ้าปากหวอ...
“ทำไมคะภพเทพหรือว่าคุณกังวลเรื่องคลิปตัดต่อหรือว่าอยากกลับไปหานังแฟนเก่าที่เลิกแล้วแต่ไม่ยอมเลิกด้วยดีกันคะ”
“โอ๊ยให้ตายเถอะ... จนตอนนี้ยังเข้าข้างตัวเองได้ฉันอยากจะให้โล่เธอจริงๆ”หลิงหลิงอดไม่ได้แทรกกลางปล้องเพราะเหลือทนกับคำพูดของนาตาชาผู้หญิงอาไร้กล้าแรดแต่ไม่กล้ารับ...
“ผมขอโทษนะแนตตี้แล้วผมจะให้คนจัดการเรื่องค่าเสียหายให้”
“ไม่ต้องให้อะไรมันอีกหรอกพี่ภพเทพ... มันได้ไปมากพอแล้ว” หลิงหลิงปรามพี่ชายในขณะที่นาตาชามองตาคว่ำเพราะนอกจากจะขัดขวางการแต่งงานแล้วหลิงหลิงยังขัดลาภก้อนโตที่จะมาในรูปแบบค่าชดเชยอีก...
“ไม่เอาน่าหลิงหลิง... พี่ยอมให้เราขัดใจพี่เรื่องแต่งงานก็มากแล้ว... คราวนี้พี่ขอตัดสินใจเอง”
คำพูดของภพเทพทำให้หลิงหลิงไม่ขัดใจพี่ชายอีก... หล่อนขอให้ราชาวดีลากพี่ชายหล่อนออกมาจากตรงบริเวณนั้นตามด้วยบอดีการ์ดของภพเทพที่ออกมาด้วยเพราะหลิงหลิงเรียกออกมาให้หมดไม่มีเหลือ... ปล่อยไว้เพียงนาตาชาและผู้จัดการที่พากันกรีดร้องเหมือนโดนไฟแผดเผาอยู่ในนั้นสองคน...
เดินออกมาได้พักเดียวราชาวดีก็กระตุกแขนหลิงหลิงแล้วบอกว่าหล่อนต้องกลับเพราะต้องไปจัดการเอกสารที่บริษัทให้เรียบร้อยเพราะหล่อนต้องเดินทางไปฮ่องกงอีก
“อ้อลืมไปเลย... ฉันดึงเธอมาจากโต๊ะทำงานนี่นา... ขอบคุณมากนะหนึ่งแล้วเดี๋ยวฉันติดต่อเธอไปอีกที...” หลิงหลิงยกถุงเสื้อผ้ารองเท้าเดิมให้ราชาวดีเจ้าตัวรับไปแล้วค้อมหัวเอ่ยลาทุกคนแล้วออกไปอย่างรีบเร่งเพราะว่ามีสายติดตามหล่อนให้กลับไปที่บริษัทแล้ว...
“พี่ภพเทพ... มองตามเสียตาละห้อย... เมื่อกี้ยังตั้งใจเป็นมั่นเป็นเหมาะจะประกาศแต่งงานกับนังนาตาชาหน้าพลาสติกนั่นอยู่เลยนะคะ” น้องสาวจอมจุ้นสะกิดพี่ชาย...
“ปากคอเราะรายเหลือเกินนะ...” ภพเทพบีบจมูกน้องสาว... “พักนี้ดื้อจนคุมไม่อยู่แล้วต้องให้พี่เอาพฤติกรรมไม่น่ารักของเราไปฟ้องคุณพ่อคุณแม่ไหมว่าเรามาวุ่นวายกับชีวิตให้ชีวิตพี่ปั่นป่วนแค่ไหนเนี่ยฮึ”
“ปั่นป่วนที่ไหนคะหากพ่อแม่รู้คงตบรางวัลให้หลิงหลิงอย่างงามมากกว่าที่ขัดขวางไม่ให้พี่แต่งงานเอาตัวซวยเข้าบ้าน...”
“ยัยตัวร้าย...พี่มีเหตุผลจำเป็นที่จะต้องแต่งงานแต่เด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเราก็ราวีจนพี่เสียเจ้าสาวไปหนึ่ง...อย่างนี้ต้องรับผิดชอบหาเจ้าสาวมาเข้าพิธีแทนพี่รู้ไหม...”
“โอ๊ยไม่ยากหรอกค่ะ... ชี้เป้าหมายมาสิคะหลิงหลิงจัดการให้”
“พี่จะเอาเพื่อนเราคนนั้น... ในเมื่อมาทำให้แพลนแต่งงานพี่ล่ม... ก็ต้องให้เขารับผิดชอบใช่ไหม...” ภพเทพบอกยิ้มๆ หลิงหลิงเหล่มองหน้าพี่ชายอย่างรู้ทัน...
“ถ้าเทียบกับแนตตี้หลิงหลิงอยากให้เพื่อนเป็นพี่สะใภ้มากกว่า... หลิงหลิงจะให้แม่สื่อจัดการทาบทามให้อย่างรวดเร็วที่สุด... แต่งงานไปแล้วต้องดูแลเพื่อนหลิงหลิงดีๆ นะคะ” หญิงสาวบอกแล้วหลิ่วตาให้พี่ชาย...
ภพเทพยิ้มแทนคำตอบ... นึกถึงใบหน้าสวยโฉบเฉี่ยวดูอย่างไรก็ไม่น่าเบื่อ...
แม้ว่าเป็นภาวะที่ต้องแต่งงานฉุกเฉินด้วยความจำเป็นหากได้แต่งกับคนที่พอใจมันอาจจะไม่ใช่เรื่องที่แย่มากนักก็ได้...
- ผู้เขียน
