วันต่อมา...
TALKพอใจ
ฉันนั่งคิดเรื่องที่จะวางแผนฆ่าอีน้ำหวานกับอีน้ำผึ้งยัง แต่ฉันจะวางแผนได้หรอก็ในเมื่อผัวฉัน มันเล่นไม่ค่อยเข้าข้างฉันเลย ฉันพูดอะไรขึ้นมันค่อนข้างที่จะเข้าข้างทางนั้นมากกว่า ฉันก็ต้องพยักหน้าตามมัน หึ้ยยยย อารมณ์เสียว่ะ
เอ : มึง กูว่านะผัวมึงดีเกินไป มึงต้องวางแผนตัวเองจัดการเอง มึงมีเงินมึงก็จ้างคนอื่นฆ่าพวกมันเลยเอง กูว่านะสบายกว่าเยอะ
เรา : มึงพูดมันก็ง่ายอยู่... แล้วถ้าเขาจับพวกมันได้แล้วกูล่ะ ผัวกูทิ้งกูสิอีโง่ ถึงกูจะมีความคิดร้ายๆ แต่กูต้องรักษาผัวกูไว้ก่อน เพราะกูต้องพึ่งพามันอีกเยอะ รอให้กูโตก่อน ถ้าถึงวันนั้นกูจะกลับมาจัดการพวกมันทุกคน ตอนนี้กูต้องเล่นบทนางเอกไปก่อน
เอ : แล้วมึงจะทนได้หรอพอใจ ถ้ามึงเห็นมันยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในโรงเรียน ถ้ามึงไม่เชื่อกูนะ มึงก็หมดโอกาสเลยนะพอใจ ฆ่ามันให้ตายเลย
เรา : มึงฆ่าน้องมึงให้กูดูก่อนสิ ถ้ามึงฆ่าแล้วมึงไม่ติดคุกกูจะฆ่าตาม ถ้ามึงทำไม่ได้มึงก็อย่าบอกคนอื่น ถึงกูจะโง่เป็นบางเรื่องแต่กูก็มีความคิด ไม่ได้โง่ดักดาน ถ้าโง่แบบไม่มีความคิด ป่านนี้ผัวกูมันคงทิ้งกูไปแล้ว ( บางทีฉันก็คิดว่าอีเอมันก็เยอะเกินไป เพราะบางเรื่องมันก็ไร้สมอง ฉันไม่จำเป็นต้องเชื่อมันทุกเรื่องหรอกนะ ฉันต้องเอาชีวิตตัวเองไว้ก่อน ฉันจะได้ไม่ต้องลำบากไง)
เอ: แล้วเรื่องที่มึงจะไปขุดค้น คลิปของอีมะนาวมาปล่อยล่ะ มึงจะทำไหมถ้ามึงจะทำ กูจะเป็นคนช่วยมึงเอง
เรา : ตอนนี้ทุกคนจับจ้องกูอยู่ ถ้ากูทำ กูก็ต้องเป็นคนผิดเต็มๆ
เอ : แต่เขาไม่รู้หรอกนะว่ามึงเป็นคนทำลองดูไม่เสียหายหรอก มึงเป็นคนหาเดี๋ยวกูจ้างคนเอาไปส่งเอง
เรา : มันจะดีหรอ
เอ : ดีสิมึงไม่โกรธหรอที่อีมะนาวตบหน้ามึง
เรา : งั้นเราไปร้านเกมส์กันกูจะไปดึงคลิปในนั้น แต่กูไม่รู้นะว่ากูจะหาเจอไหม ถ้าเจอมึงก็ส่งให้ว่อนเน็ตเลยนะ ทีนี้แหละ มึงจะได้รู้ว่ามึงไม่สมควรที่จะมาทำร้ายคนแบบกู ?
เอ: งั้นเราก็ไปกันเถอะ
ฉันไม่รู้หรอกนะ ว่าอีเอ มันคิดดีกับฉันหรือมันคิดร้ายกับฉัน ทำไมมันชอบยุยงส่งเสริมฉันในเรื่องร้ายๆจังเลย แต่บางทีความคิดมันก็ดี แต่บางทีความคิดมันก็เลวเกินไป แต่ไม่เป็นไรหรอกฉันจะใช้มันเป็นเครื่องมึง ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดฉันก็จะโยนความผิดให้กับมัน??
➖TALKมะนาว➖
ฉันกะว่าเมื่อวานฉันจะไปย้ายโรงเรียนให้กับน้อง แต่มันก็มีประชุมเข้ามา ฉันก็เลยไม่มีเวลาไปเลย ฉันกะว่าวันนี้แหละฉันจะพาน้องๆของฉันเข้าไปย้ายรร.เอง ฉันกับคุณปืนรีบตื่นแต่เช้าแล้วก็รีบ ขับรถมาที่บ้านของคุณแม่ มารับน้องน้ำผึ้งกับน้องมะนาว
เรา: สวัสดีค่ะคุณแม่ทำอะไรแต่เช้าเลยค่ะหอมจัง
คุณปืน: สวัสดีครับคุณแม่
แม่ : สวัสดีลูกๆ แม่กำลังทำกับข้าวจ๊ะ ทานข้าวด้วยกะนก่อนสิลูก
เรา : แล้วน้องๆล่ะคะ
แม่ : แต่งตัวอยู่บนห้อง ลูกพาคุณปืนไปรอน้องๆที่ห้องรับแขกก่อนนะ เดี๋ยวแม่จะให้แม่บ้านเอาขนมไปให้ทาน
เรา : ค่ะคุณแม่ ( ฉันกับคุณปืน วางกระเป๋าไว้ที่ห้องรับแขก ก่อนที่จะเดินมาหลังบ้าน คุณพ่อกำลังทำ ที่นั่งเล่น แล้วก็ที่อ่านหนังสือ ให้กับน้องๆ เป็นบ้านเรือนไทยหลังเล็กๆ ที่มีบรรยากาศร่มรื่น รอบรอบก็มีสระบัว ตอนนี้ดอกบัวกำลังบาน กำลังสวยเลยแหละ คุณปืนก็เลยเดินไปทักทายพ่อของฉัน แล้วก็ไปนั่งคุยกัน ส่วนฉันก็เดินดูรอบๆบ้าน มันร่มรื่นดีนะ พ่อฉันกับคนสวนกับบอดี้การ์ดช่วยกันปลูกดอกไม้ หลังบ้าน มีสวนดอกไม้เยอะแยะเลย มีดอกกุหลาบเยอะแยะหลายสายพันธุ์ แล้วก็มีต้นไม้ใหญ่ๆหลายต้น มันร่มรื่นมากจริงๆ)
น้ำหวาน : พี่มะนาวคุณแม่ให้มาตามค่ะ
เรา : เป็นไงบ้างแผลที่หน้า หายเจ็บหรือยังจ๊ะ
น้ำหวาน : หายเจ็บแล้วค่ะแต่มันก็ยังบวมๆอยู่ เมื่อคืนอาจารย์ที่ปรึกษาของน้ำหวาน โทรมาหาเขาบอกว่าได้คุยกับทางผอแล้ว ไม่อยากให้น้ำหวานกับน้องย้ายโรงเรียน แต่น้ำหวานบอกว่าแล้วแต่พี่เพราะพรุ่งนี้พี่มะนาวจะเข้าไปคุย
เรา : แล้วน้องอยากย้ายไหม แต่ถ้าถามพี่พี่อยากให้ย้าย พี่ไม่อยากให้น้องโดนรังแกอีก ถ้ายังมีพอใจอยู่ที่นั่นยังไงซะน้องก็ไม่ปลอดภัยอยู่ดี
น้ำหวาน : น้ำหวานรู้ค่ะน้ำหวานพูดให้อาจารย์ฟังหมดแล้ว อาจารย์บอกว่าอยากคุยกับพี่ น้ำหวานก็เลยบอกว่าพรุ่งนี้พี่มะนาวจะเข้าไปพร้อมกับน้ำหวาน เรารีบไปทานข้าวกันดีกว่านะคะ เราจะได้รีบไปที่โรงเรียนกัน
เรา : จ๊ะ
ฉันเดินไปตามคุณปืนแล้วก็พ่อของฉันไปทานข้าว ในบ้าน ฉันก็ถามความเต็มใจของคุณพ่อคุณแม่ ไม่อยากจะให้น้องย้ายโรงเรียนไหม คุณพ่อบอกว่า อยากให้ย้าย แต่คุณแม่บอกว่าแล้วแต่เลย อยากให้เด็กๆทั้งสองคนเป็นคนตัดสินใจเอง ถ้าน้องๆย้ายไปเราก็จะสบายใจขึ้นเป็นเท่าตัว
➖พอใจ ➖
เรา : ไปกันเถอะมึง ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วกูว่าหายังไงก็หาไม่เจอหรอก
เอ : อย่าเพิ่งดิมึงจะถอยแบบนี้ไม่ได้นะ มึงลองค้นหาอีก มึงเป็นเมียลูกเจ้าของโรงเรียนจะไปกี่โมงก็ได้
เรา: ถึงกูจะเป็นเมียลูกเจ้าของโรงเรียนแต่กูก็มีจรรยาบรรณพอ ที่จะไม่เอาเปรียบคนอื่น ถ้ามึงอยากไปอยู่หาต่อมึงก็อยู่ส่วนกูจะเข้าเรียนถ้าผัวกูรู้นะมีหวังกูได้ทะเลาะกันแน่นอนหรือว่ามึงอยากให้กูกับผัวกูทะเลาะกัน
เอ : ป่ะ... เปล่านะ กูแค่อยากให้มึงแก้แค้นสำเร็จแค่นั้นเอง กูเพื่อนมึงนะกูจะทำแบบนั้นไปทำไมพอใจ
เรา : งั้นก็เข้าเรียนได้แล้ว
ฉันไม่เดินออกมาจากร้านเกมส์ทันที ฉันว่าฉันคงหาไม่เจอหรอก ฉันพยายามที่จะพิมพ์เข้าไปหาแล้วแต่มันก็ไม่มี มันมีแค่รูปมันไม่มีคลิป รูปก็คงจะทำอะไรมันไม่ได้หรอก ฉันคิดหาแผนใหม่ดีกว่า คิดหาวิธี เขาถึงแม่ คิดหาวิธี ทำตัวเองให้น่ารัก แล้วก็ให้แม่ให้พี่มะนาวหันมาให้อภัยฉัน แล้วทำให้ทุกๆคนเกลียดอีน้ำหวานดีกว่า ฉันควรที่จะไปขอโทษ รับรองว่ามารยาของฉัน ทำให้พี่กับแม่ใจอ่อนแน่นอน ทำแบบนี้ ฉันว่าฉันมีสิทธิ์ชนะมากกว่าเยอะเลย555555 แล้วฉันค่อยๆคิดแผนฆ่าพวกมันทีล่ะคน... เอาล่ะต่อไปนี้ฉันจะเป็นพอใจที่อ่อนโยนน่ารัก เหมือนแต่ก่อนไงล่ะ55555
ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียน เพื่อนบอกว่าอาจารย์เรียกให้ไปพบ ฉันก็เลยเดินไปที่ห้องของอาจารย์ที่ปรึกษา ก็เห็นพี่มะนาวกับน้ำหวานแล้วก็น้ำผึ้ง กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา ฉันเดินไปถึงก็ยกมือไหว้อาจารย์แล้วก็แกล้งยกมือไหว้พี่มะนาว แต่ดูท่าทางเขาแล้วไม่อยากจะเป็นมิตรกับฉันเลยสักนิด แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจหรอก เพราะฉันเล่นบทนางเอกเก่ง แล้วก็ตีเนียนเก่งด้วย แล้วฉันก็เชื่อ ว่าไม่มีใครที่จะลงโทษฉันได้ ถ้าฉันแกล้งบีบน้ำตาแล้วสำนึกผิด คำว่าอภัยก็รออยู่ข้างหน้าฉันแล้ว