ตีหน้าเศร้า

1432 คำ
วันต่อมา... TALK​พอใจ​ ฉันนั่งคิดเรื่องที่จะวางแผนฆ่าอีน้ำหวานกับอีน้ำผึ้งยัง แต่ฉันจะวางแผนได้หรอก็ในเมื่อผัวฉัน มันเล่นไม่ค่อยเข้าข้างฉันเลย ฉันพูดอะไรขึ้นมันค่อนข้างที่จะเข้าข้างทางนั้นมากกว่า ฉันก็ต้องพยักหน้าตามมัน หึ้ยยยย​ อารมณ์​เสียว่ะ​ เอ​ : มึง กูว่านะผัวมึงดีเกินไป มึงต้องวางแผนตัวเองจัดการเอง มึงมีเงินมึงก็จ้างคนอื่นฆ่าพวกมันเลยเอง​ กูว่านะสบายกว่าเยอะ​ เรา​ : มึงพูดมันก็ง่ายอยู่... แล้วถ้าเขาจับพวกมันได้แล้วกูล่ะ ผัวกูทิ้งกูสิอีโง่ ถึงกูจะมีความคิดร้ายๆ แต่กูต้องรักษาผัวกูไว้ก่อน เพราะกูต้องพึ่งพามันอีกเยอะ รอให้กูโตก่อน ถ้าถึงวันนั้นกูจะกลับมาจัดการพวกมันทุกคน ตอนนี้กูต้องเล่นบทนางเอกไปก่อน เอ​ : แล้วมึงจะทนได้หรอพอใจ​ ถ้ามึงเห็นมันยังลอยหน้าลอยตาอยู่ในโรงเรียน ถ้ามึงไม่เชื่อกูนะ มึงก็หมดโอกาสเลยนะพอใจ ฆ่ามันให้ตายเลย เรา​ : มึงฆ่าน้องมึงให้กูดูก่อนสิ ถ้ามึงฆ่าแล้วมึงไม่ติดคุกกูจะฆ่าตาม ถ้ามึงทำไม่ได้มึงก็อย่าบอกคนอื่น ถึงกูจะโง่เป็นบางเรื่องแต่กูก็มีความคิด ไม่ได้โง่ดักดาน ถ้าโง่แบบไม่มีความคิด ป่านนี้ผัวกูมันคงทิ้งกูไปแล้ว​ ( บางทีฉันก็คิดว่าอีเอมันก็เยอะเกินไป​ เพราะบางเรื่องมันก็ไร้สมอง​ ฉันไม่จำเป็นต้องเชื่อมันทุกเรื่องหรอกนะ​ ฉันต้องเอาชีวิตตัวเองไว้ก่อน​ ฉันจะได้ไม่ต้องลำบาก​ไง​)​ เอ​: แล้วเรื่องที่มึงจะไปขุดค้น คลิปของอีมะนาวมาปล่อยล่ะ มึงจะทำไหมถ้ามึงจะทำ กูจะเป็นคนช่วยมึงเอง เรา​ : ตอนนี้ทุกคนจับจ้องกูอยู่ ถ้ากูทำ กูก็ต้องเป็นคนผิดเต็มๆ เอ​ : แต่เขาไม่รู้หรอกนะว่ามึงเป็นคนทำลองดูไม่เสียหายหรอก มึงเป็นคนหาเดี๋ยวกูจ้างคนเอาไปส่งเอง​ เรา​ : มันจะดีหรอ เอ​ : ดีสิมึงไม่โกรธหรอที่อีมะนาว​ตบหน้ามึง​ เรา​ : งั้นเราไปร้านเกมส์​กันกูจะไปดึงคลิปในนั้น แต่กูไม่รู้นะว่ากูจะหาเจอไหม ถ้าเจอมึงก็ส่งให้ว่อนเน็ตเลยนะ ทีนี้แหละ มึงจะได้รู้ว่ามึงไม่สมควรที่จะมาทำร้ายคนแบบกู​ ? เอ​: งั้นเราก็ไปกันเถอะ​ ฉันไม่รู้หรอกนะ​ ว่าอีเอ มันคิดดีกับฉันหรือมันคิดร้ายกับฉัน ทำไมมันชอบยุยงส่งเสริมฉันในเรื่องร้ายๆจังเลย แต่บางทีความคิดมันก็ดี แต่บางทีความคิดมันก็เลวเกินไป แต่ไม่เป็นไรหรอกฉันจะใช้มันเป็นเครื่องมึง ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดฉันก็จะโยนความผิดให้กับมัน?? ➖​TALK​มะนาว➖ ฉันกะว่าเมื่อวานฉันจะไปย้ายโรงเรียนให้กับน้อง แต่มันก็มีประชุมเข้ามา ฉันก็เลยไม่มีเวลาไปเลย ฉันกะว่าวันนี้แหละฉันจะพาน้องๆของฉันเข้าไปย้ายรร.​เอง​ ฉันกับคุณปืนรีบตื่นแต่เช้าแล้วก็รีบ​ ขับรถมาที่บ้านของคุณแม่​ มารับน้องน้ำผึ้งกับน้องมะนาว​ เรา​: สวัสดีค่ะคุณ​แม่ทำอะไรแต่เช้าเลยค่ะหอมจัง​ คุณปืน​: สวัสดีครับคุณแม่​ แม่​ : สวัสดีลูกๆ​ แม่กำลังทำกับข้าวจ๊ะ​ ทานข้าวด้วยกะนก่อนสิลูก​ เรา​ : แล้วน้องๆล่ะคะ​ แม่​ : แต่งตัวอยู่บนห้อง​ ลูกพาคุณปืนไปรอน้องๆที่ห้องรับแขกก่อนนะ เดี๋ยวแม่จะให้แม่บ้านเอาขนมไปให้ทาน เรา​ : ค่ะคุณแม่​ ( ฉันกับคุณปืน วางกระเป๋าไว้ที่ห้องรับแขก ก่อนที่จะเดินมาหลังบ้าน คุณพ่อกำลังทำ ที่นั่งเล่น แล้วก็ที่อ่านหนังสือ ให้กับน้องๆ เป็นบ้านเรือนไทยหลังเล็กๆ ที่มีบรรยากาศร่มรื่น รอบรอบก็มีสระบัว ตอนนี้ดอกบัวกำลังบาน กำลังสวยเลยแหละ คุณปืนก็เลยเดินไปทักทายพ่อของฉัน แล้วก็ไปนั่งคุยกัน ส่วนฉันก็เดินดูรอบๆบ้าน​ มันร่มรื่นดีนะ พ่อฉันกับคนสวนกับบอดี้การ์ดช่วยกันปลูกดอกไม้ หลังบ้าน​ มีสวนดอกไม้เยอะแยะ​เลย มีดอกกุหลาบเยอะแยะหลายสายพันธุ์ แล้วก็มีต้นไม้ใหญ่ๆหลายต้น มันร่มรื่นมากจริงๆ​)​ น้ำหวาน​ : พี่มะนาวคุณแม่ให้มาตามค่ะ เรา​ : เป็นไงบ้างแผลที่หน้า หายเจ็บหรือยังจ๊ะ น้ำหวาน​ : หายเจ็บแล้วค่ะแต่มันก็ยังบวมๆอยู่ เมื่อคืนอาจารย์ที่ปรึกษาของน้ำหวาน โทรมาหาเขาบอกว่าได้คุยกับทางผอแล้ว ไม่อยากให้น้ำหวานกับน้องย้ายโรงเรียน แต่น้ำหวานบอกว่าแล้วแต่พี่เพราะพรุ่งนี้พี่มะนาวจะเข้าไปคุย เรา​ : แล้วน้องอยากย้ายไหม แต่ถ้าถามพี่พี่อยากให้ย้าย พี่ไม่อยากให้น้องโดนรังแกอีก ถ้ายังมีพอใจอยู่ที่นั่นยังไงซะน้องก็ไม่ปลอดภัยอยู่ดี น้ำหวาน​ : น้ำหวานรู้ค่ะน้ำหวานพูดให้อาจารย์ฟังหมดแล้ว อาจารย์บอกว่าอยากคุยกับพี่ น้ำหวานก็เลยบอกว่าพรุ่งนี้พี่มะนาวจะเข้าไปพร้อมกับน้ำหวาน เรารีบไปทานข้าวกันดีกว่านะคะ เราจะได้รีบไปที่โรงเรียนกัน เรา​ : จ๊ะ​ ฉันเดินไปตามคุณปืนแล้วก็พ่อของฉันไปทานข้าว​ ในบ้าน ฉันก็ถามความเต็มใจของคุณพ่อคุณแม่ ไม่อยากจะให้น้องย้ายโรงเรียนไหม คุณพ่อบอกว่า อยากให้ย้าย แต่คุณแม่บอกว่าแล้วแต่เลย อยากให้เด็กๆทั้งสองคนเป็นคนตัดสินใจเอง ถ้าน้องๆย้ายไปเราก็จะสบายใจขึ้นเป็นเท่าตัว​ ➖​พอใจ​ ➖ เรา​ : ไปกันเถอะมึง​ ถึงเวลาเข้าเรียนแล้วกูว่าหายังไงก็หาไม่เจอหรอก เอ​ : อย่าเพิ่งดิมึงจะถอยแบบนี้ไม่ได้นะ มึงลองค้นหาอีก​ มึงเป็นเมียลูกเจ้าของโรงเรียนจะไปกี่โมงก็ได้ เรา​: ถึงกูจะเป็นเมียลูกเจ้าของโรงเรียนแต่กูก็มีจรรยาบรรณพอ ที่จะไม่เอาเปรียบคนอื่น ถ้ามึงอยากไปอยู่หาต่อมึงก็อยู่ส่วนกูจะเข้าเรียนถ้าผัวกูรู้นะมีหวังกูได้ทะเลาะกันแน่นอนหรือว่ามึงอยากให้กูกับผัวกูทะเลาะกัน เอ​ : ป่ะ... เปล่านะ​ กูแค่อยากให้มึงแก้แค้นสำเร็จแค่นั้นเอง กูเพื่อนมึงนะกูจะทำแบบนั้นไปทำไมพอใจ เรา​ : งั้นก็เข้าเรียนได้แล้ว ฉันไม่เดินออกมาจากร้านเกมส์​ทันที ฉันว่าฉันคงหาไม่เจอหรอก ฉันพยายามที่จะพิมพ์เข้าไปหาแล้วแต่มันก็ไม่มี มันมีแค่รูปมันไม่มีคลิป รูปก็คงจะทำอะไรมันไม่ได้หรอก ฉันคิดหาแผนใหม่ดีกว่า คิดหาวิธี เขาถึงแม่ คิดหาวิธี ทำตัวเองให้น่ารัก แล้วก็ให้แม่ให้พี่มะนาวหันมาให้อภัยฉัน แล้วทำให้ทุกๆคนเกลียดอีน้ำหวานดีกว่า ฉันควรที่จะไปขอโทษ รับรองว่ามารยา​ของฉัน ทำให้พี่กับแม่ใจอ่อนแน่นอน ทำแบบนี้ ฉันว่าฉันมีสิทธิ์ชนะมากกว่าเยอะเลย555555​ แล้วฉันค่อยๆคิดแผนฆ่าพวกมันทีล่ะคน​... เอาล่ะต่อไปนี้​ฉันจะเป็นพอใจที่อ่อนโยนน่ารัก​ เหมือนแต่ก่อนไงล่ะ​55555 ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียน เพื่อนบอกว่าอาจารย์เรียกให้ไปพบ ฉันก็เลยเดินไปที่ห้องของอาจารย์ที่ปรึกษา ก็เห็นพี่มะนาวกับน้ำหวานแล้วก็น้ำผึ้ง กำลังนั่งอยู่ที่โซฟา ฉันเดินไปถึงก็ยกมือไหว้อาจารย์แล้วก็แกล้งยกมือไหว้พี่มะนาว แต่ดูท่าทางเขาแล้วไม่อยากจะเป็นมิตรกับฉันเลยสักนิด แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจหรอก เพราะฉันเล่นบทนางเอกเก่ง แล้วก็ตีเนียนเก่งด้วย แล้วฉันก็เชื่อ ว่าไม่มีใครที่จะลงโทษฉันได้ ถ้าฉันแกล้งบีบน้ำตาแล้วสำนึกผิด คำว่าอภัยก็รออยู่ข้างหน้าฉันแล้ว​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม