สำนึกผิด
1274 คำ
➖TALKพอใจ ➖
ฉันเดินไปนั่งตรงโซฟาตรงข้ามกับพี่มะนาวแล้วก็น้ำหวานน้ำผึ้ง ฉันทำหน้าเงียบๆ แล้วก็ทำหน้าซึมๆเหมือนกำลังสำนึกผิดกับสิ่งที่ตัวเองทำ แต่ที่จริงแล้วในใจฉันไม่ใช่เลย ฉันไม่ได้สำนึกผิด ฉันแค่จะเอาตัวเองให้รอด คนแบบฉันไม่มีคำว่าสำนึกผิดในหัวสมองหรอก เกลียดกูหรอผูกคอตายสิจ๊ะ หึหึ
คุณครู : พอใจ หนูจะยอมรับกับสิ่งที่คุณครูจะพูดต่อไปนี้ไหม มีคนเห็นว่าหนู ไปทำร้าย น้ำหวานก่อน แล้วยังไม่พอตอนเลิกเรียน ยังไปฉีกสมุดหนังสือของน้องสาวตัวเองทิ้งอีกด้วย
เรา : ค่ะ พอใจทำเอง พอใจรู้สึกผิดมากเลยค่ะ ฮึก พอใจทำไปเพราะอารมณ์ชั่ววูบจริงๆ ไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ พอใจขอโทษนะคะ
( ฉันนั่งลงกับพื้นพร้อมกับร้องไห้คุกเข่าเข้าไปกราบเท้า ของพี่มะนาว กะหรี่ร้อย...)
คุณครู: ครูขอร้องได้ไหม พอใจก็เป็นเด็กที่น่ารักมาก พูดจาก็ดี แต่หลังๆมานี้นิสัยเริ่มเปลี่ยนไป ครูไม่รู้หรอกนะ ว่าหนูเป็นอะไรกับลูกเจ้าของโรงเรียน แต่ครูคือครูของหนู อะไรที่ดีอะไรที่ไม่ดีครูก็สอนมาหมดทุกอย่าง เราอายุแค่นี้ อนาคตเรายังอีกไกล ตั้งใจเรียนหนังสือ อยากก้าวร้าวพ่อกับแม่ เพราะพ่อกับแม่ คือพระ ประจำบ้านแล้วก็คือครูคนแรกที่สอนเราเดินสอนเราพูด ถ้ายังเห็นว่าครูเป็นครู เลิกนิสัยพวกนั้นซะ
เรา : พี่มะนาว น้องน้ำหวานน้องน้ำผึ้ง พอใจขอโทษนะคะพอใจจะไม่ทำอีกแล้ว พอใจขอโทษที่ดูถูกทุกคน พอใจไม่เคยคิดจะพูดแบบนั้น เพื่อนของพอใจยุยงส่งเสริมให้พอใจ ที่จริงแล้วพอใจไม่ใช่เด็กแบบนั้นเลยนะคะ พอใจรักพี่มะนาวมากรักคุณพ่อคุณแม่มาก แล้วก็รักน้องๆมากด้วย พอใจอยากให้พี่มะนาวให้โอกาสพอใจ พอใจจะปรับเปลี่ยนนิสัยและพฤติกรรมของตัวเอง พอใจสัญญาว่าจะไม่ ทำนิสัยเลวๆอีกค่ะ
( ฉันร้องไห้ไปฉันพนมมือไหว้ แล้วก็อ้อนวอนพี่มะนาว ส่วนอาจารย์ก็ช่วยฉันพูดให้พี่มะนาวใจอ่อน ยกโทษให้ฉัน ให้โอกาสฉันอีกครั้ง ให้โอกาสฉันได้แก้ตัว)
คุณครู : ครูขอร้องเถอะนะคะคุณมะนาว ให้ครูไหว้ก็ได้ ยังไงซะน้องพอใจก็คือน้องสาวของคุณมะนาว ให้โอกาส น้องพอใจอีกสักครั้งนะคะ ครูจะไม่ขออะไรอีกเลย ครูแค่ไม่อยากให้พี่น้องทะเลาะกัน แล้วครู ก็อยากให้ทั้งสองคนเรียนที่นี่ นะคะคุณมะนาวครูไหว้ก็ยอม
พี่มะนาว : ว่าไงน้องน้ำหวานน้องน้ำผึ้ง จะยกโทษให้พอใจหรือเปล่า จะขอให้เป็นครั้งสุดท้ายนะ จะไม่มีครั้งต่อไปอีกเด็ดขาด มะนาวเห็นแก่คุณครูที่ขอร้องมะนาว มะนาวจะยอมให้โอกาสกับพอใจยังไงล่ะ พอใจก็เป็นน้องอีกคนของมะนาว
เรา : ขอบคุณมากๆเลยนะคะพี่มะนาว พอใจจะทำตัวให้ดีพอใจจะไม่ด่าไม่ว่าน้อง
น้ำหวาน : ก็ได้ค่ะน้ำหวานจะให้โอกาสพี่พอใจ เห็นแก่ความเป็นพี่น้องกันก็แล้วกันนะคะ แต่น้ำหวานขอบอกไว้ตรงนี้ ว่าจะไม่มีการให้อภัยพี่พอใจอีกครั้งแน่นอน
เรา: พี่ขอบคุณมากๆนะน้ำหวาน ขอบคุณนะคะพี่มะนาว ขอบคุณนะคะน้องน้ำผึ้ง ต่อไปนี้พอใจจะไม่คบเพื่อนที่ยุยงส่งเสริมให้พอใจต้องทำตัวแบบนั้นค่ะ
คุณครู : รัชนกใช่ไหม พี่เป็นคนยุยงส่งเสริมพอใจให้ต้องเป็นแบบนี้
เรา : ใช่ค่ะ วางแผนทุกอย่าง แถมยังบอกให้พอใจตบแล้วก็ตีน้องด้วย ถ้าพอใจไม่ทำรัชนกบอกว่ารัชนกจะไปแจ้งตำรวจ ว่าพอใจเป็นคนปล่อยรูปของพี่มะนาวค่ะ ทั้งๆที่รัชนก เป็นคนหารูปนั้นมาให้พอใจเองนะคะ แล้วก็เอาไปปล่อยกับนักข่าวด้วย ทุกอย่างมันคือแผนการของรัชนกค่ะ ( ฉันต้องตีหน้าเศร้าแล้วก็ ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อนคนอื่นก็ช่างมัน ในเมื่อมึงช่างยุกับกูเองนะเอ มึงก็รับกรรมไปแล้วกัน คิดหรอว่ากูจะโง่ยอมให้กูโดนคนเดียว กูก็บอกมึงแล้วไงว่าลงเรือลำเดียวกันกับกูแล้ว กูเจอเท่าไหร่มึงก็ต้องเจอมากกว่ากู อีเอ เพราะคนแบบกู ไม่ยอมเสียเปรียบใครแน่นอน หึหึ)
มะนาว : มีความจำเป็นอะไรจะต้องปล่อยรูปฉัน
เรา : ตอนนั้นพอใจคิดไม่ได้ค่ะ ก็รัชนกบอกว่าถ้าพอใจอยากมาอยู่ที่อื่น ก็ให้ทำแบบนั้นหาเรื่องให้พี่มะนาว พอใจถึงจะได้ออกมาอยู่ที่คอนโดด้วยตัวเอง แล้วก็ใช้ชีวิตด้วยตัวเองที่มันสบายๆ แต่พอใจรู้แล้วนะคะว่าไม่มีที่ไหนสบายเท่าที่บ้านของเรา ฮึก.... ฮือ... ฮือ...?? พอใจรู้สึกผิดมากเลยค่ะ พอใจแทบอยากจะฆ่าตัวตาย
คุณครู: อย่าคิดแบบนั้นนะพอใจ หนูยังเด็กอยู่อะไรที่มันผิดพลาดไปแล้วขอโทษ พี่สาวหนูเขาก็ยอมให้อภัยอยู่แล้ว แต่หนูอย่าทำแบบนั้นอีกนะเชื่อครูนะพอใจ
เรา : ฮึก ฮือ ฮือ พี่มะนาวพอใจเสียใจค่ะ ??
น้ำหวาน : มั่นใจหรอคะว่าน้ำตาที่ออกมาคือความจริงใจ ไม่ได้ตีบทแตกใช่ไหมคะ
นะนาว : น้ำหวาน
เรา : พี่เป็นคนเลวในสายตาทุกคนอยู่แล้ว พี่ทำอะไร พี่ก็แสดงไปหมดแหละ พี่ไม่เคยจริงใจหรอกเพราะไม่เคยมีใครเชื่อพี่ พี่รู้ว่าน้องหวานเกลียดพี่ ที่พี่ตบหน้าน้ำหวานแต่พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ น้องน้ำหวานตบหน้าพี่คืนก็ได้ หรือจะให้พี่กราบเท้าน้องน้ำหวานก็ได้นะ... ฮึก พี่ยอมหมดทุกอย่างแล้ว ฮือ ฮือ ฮึก
น้ำหวาน : ไม่ต้องหรอกค่ะ น้ำหวานไม่ชอบให้ใครมากราบเท้า หนทางพิสูจน์ม้ากาลเวลาพิสูจน์ใจคน เดี๋ยววันนึง ทุกคนก็จะรู้ว่าพี่พอใจ สำนึกผิดได้จริงๆหรือเปล่า ( หนอยอีเด็กดอกอีน้ำหวานมึงนี่เก่งทุกเรื่องเลยนะ รู้ทุกเรื่อง เสียใจด้วยนะ กูทำให้คนอื่นรู้ว่ากูอ่อนแอน่าสงสาร แต่กูไม่ได้ทำให้มึงรู้ กูจะดีเฉพาะต่อหน้า คนที่เขาจะทำให้มึงพังเท่านั้นแหละ ต่อไปนี้ทุกคนอาจจะเชื่อกูมากกว่ามึงก็ได้ เพราะมึงมันก็ก้าวร้าวไม่ต่างจากกูหรอก )
มะนาว : พอเถอะน้ำหวาน งั้นมะนาวขอตัวกลับก่อนนะคะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้น้องๆมาเรียน ขอกลับไปคุยเรื่องนี้กับพ่อกับแม่ก่อน ว่าจะเอายังไง กับพอใจดีแล้วจะโทรมาบอกคุณครูนะคะ
คุณครู: ค่ะ
พี่มะนาวกับอี 2 ตัวเดินออกจากห้องไป พวกมึงคิดว่ากูจะสำนึกผิดจริงๆล่ะสิ คนแบบกู ไม่มีทางที่จะสำนึกผิดแน่นอน อีน้ำหวานกูจะแย่งทุกอย่างที่เป็นของมึงทั้งหมดให้มาเป็นของกู ไม่ว่ามึงจะมีผัว กูก็จะเอาผัวมึงมาเป็นผัวกู กูจะขัดขวางมึงทุกอย่าง อีกตัวมาร
- ผู้เขียน
