Duke's fortune teller 09 นักทำนายปรากฏตัว
1386 คำ
วันต่อมา...
"ทุกคนนนนน~ ต่อแถวและเตรียมเงินไว้ 1 เหรียญเงินเป็นค่าดูครั้งแรกแต่ถ้าแม่น!!ถ้าโดนใจมาครั้งหน้าสามารถให้ได้ตามใจศรัทธาาา!!" เสียงของชิกิต้ากำลังจัดแถวชาวบ้านที่มาดูดวงกับฉันวันนี้ซึ่งก็มากันเยอะพอสมควร ส่วนค่าครูก็เป็นแผนการตลาดของฉันเองครั้งแรกเก็บไม่เยอะ ส่วนครั้งต่อไปตามใจศรัทธามนุษย์เราถ้ายิ่งศรัทธาก็ยิ่งจ่ายเยอะ ซึ่งฉันก็ให้ชิกิต้าพูดแบบที่ฉันสอนไปตอนนี้คนก็เริ่มเยอะฉันแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกมาฉันใช้พื้นที่เก็บของการเกษตรของพ่อทำเป็นสำนักไปก่อน ถ้าเมื่อไหร่มีเงินเยอะค่อยไปทำเพิ่ม
"เตรียมคำถามที่อยากถาม เตรียมใจฟังคำทำนายที่จะได้ยิน และสิ่งที่แม่หมอโซอี้ไม่ดูนั่นก็คือความตาย อย่าถามว่าตัวเองเหลือเท่าไหร่ ตายยังไง ตายกี่โมงเพราะว่ามันเป็นคำถามต้องห้ามของนักทำนายต่อให้รู้!!ก็บอกไม่ได้หรอก พ่อ!แม่!พี่!น้อง! ตอนนี้แม่หมอโซอี้มาแล้วเตรียมตัวววววว~~" ฉันเดินออกมานั่งที่เก้าอี้ที่เตรียมไว้ ไพ่ของฉันก็เรียบร้อย
"เชิญคนแรกได้เลย" ฉันเรียกตามคิว
"สวัสดีแม่หมอโซอี้..."
"เอาเงินใส่พานข้าง ๆ ได้เลย ข้าจะเปิดไพ่และทำนายต้องการรู้เรื่องอะไรข้าจะบอกให้แต่บอกไว้ก่อนนะว่าเมื่อฟังแล้วต้องใช้สมองด้วยไตร่ตรองให้ดีและมีสติเยอะ ๆ" เดี๋ยวถ้าไม่ตรงขึ้นมาจะมาหาว่าฉันไม่แม่นอีก
"ได้เลยค่ะแม่หมอ...ข้าไม่ได้อยากรู้อะไรเท่าไหร่หรอกแต่ลูกชายของเขามันเข้าป่าไปหลายวันแล้วจนตอนนี้ก็ยังไม่ออกมา...ข้าไม่รู้ว่ามันเป็นตายร้ายดียังไง?" ลูกค้าคนแรกก็เล่นฉันเลยนะ
"ชิกิต้าบอกแล้วนิว่าข้าไม่ทำนายชีวิตคน"
"ขะข้าแค่อยากตามหาลูกชายเท่านั้นแม่หมอหรือไม่ท่านก็ตอบแค่ว่าลูกชายข้ามีโอกาสจะกลับมาหาหรือไม่? ไม่ว่าคำตอบจะเป็นยังไงข้าก็ยินดีรับฟัง"
"เฮ้อ! ก็ได้" ฉันตอบตกลงก่อนจะเริ่มสับไพ่และวางไพ่ให้ลูกค้าเลือก
"..ฮึก!" ระหว่างที่กำลังเรียงไพ่น้ำตาของลูกค้าคนแรกของฉันก็ไหลตลอดฉันเข้าใจว่าเธออาจจะเป็นห่วงลูกชาย แต่ว่า....มันทำให้ฉันไม่มีสมาธิ!
"เลือกมาสามใบ" ฉันบอก
"ค่ะ" ลูกค้าก็หยิบสามใบตามที่ฉันบอก
"จะเปิดแล้วนะ...ใบแรก...มันบอกว่าตอนนี้เขามีชีวิตอยู่แต่กำลังอ่อนแอ" ฉันอ่านไพ่ก่อนจะพูดออกไปแต่ก็คงพูดอะไรไม่ได้มากหรอก
"จริงเหรอคะ?"
"เขาจะกลับมาแต่ไม่สามารถบอกระยะเวลาได้ เพราะป่าที่เข้าไปนั้นมันซับซ้อนมากและเขาก็เข้าไปลึกมากเช่นกัน"
"โถ่~ ลูกชายของแม่ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง?"
"ใบที่สองบอกว่า..เขาอาจจะไม่เหมือนเดิม" มันมีปีศาจอยู่แต่ฉันก็ไม่สามารถพูดได้เช่นกัน
"ขอแค่กลับมาจะสภาพไหนคนเป็นแม่อย่างข้าก็รับได้ทั้งนั้นแหละท่าน...."
"ใบสุดท้าย..." ตาย...ต่อให้เขากลับมาได้สุดท้ายก็ตายอยู่ดี
"เป็นอะไรเหรอแม่หมอทำไมเงียบไปเลยละ?"
"ทำใจไว้หน่อยก็ดี"
"มะมันร้ายแรงเหรอคะ?"
"เอาตามหลักความเป็นจริงและเป็นไปได้เลยนะการที่คนเราเข้าป่าไปลึกและหลายวันมากสิ่งที่ตามมาคืออาจจะขาดอาหาร ไม่ได้ดื่มน้ำที่สะอาดหรือว่าจะมีโรคติดต่อออกมาด้วย เพราะงั้นก็ต้องดูอีกทีว่าเขาจะกลับออกมาสภาพแบบไหน อาจจะป่วยหรือโดยสัตว์มีพิษกัดมา"
"ละแล้วต้องทำยังไงละคะ?"
"เมื่อเขากลับมาบ้านแล้วก็พาเขาไปตรวจสุขภาพ ร่างกาย ไปหาหมอหรือว่าไปโบสถ์"
"พอจะบอกระยะเวลาได้ไหมคะ...ขอร้องนะคะข้ารู้ว่ามันผิดแต่ว่าข้าก็อยากรู้"
"เฮ้อออ~" ทำไมคนที่นี่ถึงได้ดื้อด้านนักนะฉันละอยากจะบ้าาาา!!
"นะคะข้าจ่ายเพิ่มอีก 1 เหรียญทองก็ได้" นางควักเงินออกมาและวางที่พานเป็นเหรียญทองจริง ๆ
"หยิบไพ่อีกใบสิ" สุดท้ายยยย!!ฉันก็ทนต่ออำนาจเงินไม่ได้ ฮือออ T_T
"นี่ค่ะ..." ฉันรับมาและพลิกดู
"ไม่เกิน...7 วัน"
"จริงเหรอคะ?!! ฮือออออออ~~ ขอบคุณมาก ๆ ค่ะแม่หมอถ้าลูกชายข้ากลับมาจริง ๆ ข้าจะเอาเงินมาถวาย 10 เหรียญทองเลยค่ะ"
"ถ้าหมดคำถามแล้วก็เชิญ..." ฉันไม่ได้จะดูถูกหรอกนะแต่ว่าสภาพของนางนั้นไม่น่าจะสามารถหาเงิน 10 เหรียญทองมาได้หรอก เสื้อผ้าเก่า ๆ มือหยาบ ๆ ผมที่หงอกและรุงรังไม่ได้รับการดูแลดูก็รู้ว่าค่อนข้างไม่มีกิน และแน่นอนว่าถ้าลูกชายกลับมาก็อาจจะไม่สามารถเอาเงินมาให้ฉันได้หรอก หรือถ้ามีก็คงเป็นเงินเก็บก้อนสุดท้ายหรือไม่ก็ไปทำอะไรไม่ดีมา
"ค่ะ ขอตัวนะคะ"
"คนต่อไป..."
หลังจากนั้นฉันก็ทำการทำนายอย่างต่อเนื่องทั้งวัน เพราะว่ามีลูกค้าอยากมาลองอยู่เยอะส่วนมากก็มาถามเรื่องความรัก เงินทอง และธุรกิจทั้งนั้น บางคนก็ถามว่าตัวเองมีสิทธิจะได้องค์ราชินีได้ไหม เฮ้อออ~~ คนธรรมดาจะไปเป็นอะไรแบบนั้นได้ยังไงกันละ??
เวลาต่อมา
"ลูกค้าคนสุดท้ายของวันนี้แล้วโซอี้.." ชิกิต้าเดินเข้ามาพร้อมกับลูกค้าคนสุดท้าย
"สวัสดี..."
"ข้าอยากเห็นบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์" แต่สิ่งที่ลูกค้าคนนี้ต้องการไม่ใช่ดูดวงแต่เป็นการดูบ่อน้ำ
"ทำไม?" ฉันถามกลับไป
"เพราะข้าได้ยินมาว่ามันทำให้ท่านหายจากโรคภัยแถมยังแข็งแรงกว่าเดิม ยังไม่พอยังสามารถทำนายดวงชะตาได้อีก ข้า...ข้าอยากหายจากโรคร้ายของข้าบ้าง...ข้าป่วยเรื้อรังมาหลายปีแล้วพอได้ยินเรื่องบ่อน้ำข้าก็อยากลองอย่างน้อยข้าก็ขอให้ได้ลองสักครั้งก่อนตาย" ลุงแก่ ๆ คนนึงพูดด้วยน้ำเสียงสิ้นหวังและเหมือนว่าบ่อน้ำนั่นจะเป็นความหวังสุดท้ายของเขาแล้ว
"ข้าพอไปดูได้แต่ข้าไม่สามารถบอกได้หรอกนะว่ามันจะสามารถรักษาโรคของท่านได้หรือไม่เพราะว่าข้าไม่ได้เป็นคนกำหนด บ่อน้ำต่างหากที่กำหนดว่าจะรักษาชีวิตของใครหรือว่าช่วยเหลือใคร"
"ดะได้ข้าจะให้บ่อน้ำกำหนด"
"งั้นก็ไปกันเถอะ" พรึ่บ!! ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินไปที่บ่อน้ำที่ฉันกรุเรื่องขึ้นมาเองว่ามันศักดิ์สิทธิ์ความจริงบ่อน้ำมันก็แค่บ่อธรรมดาเท่านั้นและโซอี้ตัวจริงก็ตายในบ่อนั้นด้วยแล้วเป็นฉันที่เข้ามาแทนที่
บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์
"ถึงแล้ว..." เรามาหยุดกันที่ปากบ่อแล้ว
"แล้วท่านทำยังไงเหรอแม่หมอถึงสามารถรักษาโรคได้?" ลุงแก่หันมาถามฉัน
"ข้าก็แค่เดินลงน้ำไปเรื่อย ๆ จนจมและรอให้ตัวเองหายใจไม่ออก.." ฉันไม่รู้ -_- แค่เดาเอาเท่านั้นแหละว่าจมน้ำมันต้องเป็นแบบนี้
"ขะข้าจะทำ" แม้ว่าแววตาจะกลัวก็ตามแต่เขาก็ยังอยากทำ
"เอาจริงเหรอลุง??" ชิกิต้าถาม
ตู้มมมม!! ลุงแกไม่ตอบอะไรและกระโดดลงไปเลย
"เฮ้ยยยยย!!" หมับ!! ชิกิต้าร้องตกใจและกำลังจะโดดลงไปช่วยแต่ฉันคว้าเอาไว้ก่อน
"เดี๋ยวก่อนค่อยลงไป" ฉันพูด
"เดี๋ยวลุงนั่นก็มาตายบ้านเธอหรอกโซอี้!!"
"รอก่อน"
"ปัดโถ่เว้ย!!!" ฉันมองน้ำที่ตอนนี้เริ่มนิ่งแล้ว
"ไปสิ"
"ฮะ?!" ชิกิต้าทำหน้างง
"ไปช่วยลุงแกไง!!" ปึก! ฉันถีบให้ชิกิต้าลงน้ำไปถ้าช้ากว่านี้เดี๋ยวได้ตายจริง
ตู้มมมมมมมม!!!!!!!!!!
- ผู้เขียน
