Chapter 10
แค่เธอเท่านั้น (4)
หญิงสาวสะอื้นออกมาเมื่อเขาดันร่างตนจนไปชิดผนังแล้วกักเอาไว้ด้วยกายแกร่ง อุ้งมือแกร่งบีบปลายคางมนเอาไว้พร้อมจับจ้องมองด้วยแววตาขุ่นขวาง แววตาของเขาแปลกไปอย่างไม่เคยเป็นจนมินตรารู้สึกกลัว
"สนิทกับเขาแค่ไหนถึงกล้าออกไปหาเขาในที่แบบนั้นฮึ! รู้มั้ยว่าผู้ชายมองผู้หญิงที่ออกไปหาเขาง่ายๆ ว่าไง เขามองว่าให้ท่าไงล่ะ ไม่ได้คิดจะจริงจังอะไรด้วย มันก็หวังแค่หลอกฟันเท่านั้น"
หญิงสาวหลุบตาหนีเมื่อถูกตำหนิด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง ไม่
กล้าที่จะบอกความรู้สึกแท้จริงอันแสนอัดอั้นว่าทำลงไปเพราะอะไร ความเงียบงันมาห่มคลุมจนอึดอัดเมื่อต่างฝ่ายต่างไม่มีใครพูดอะไรออกมา สัมผัสได้เพียงลมหายใจที่เป่ารดในกันและกันกับระยะการชิดใกล้แสนอันตราย
สายตาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองไล่มองไปทั่วร่างเปียกชุ่มในสภาพล่อแหลม หล่อนยังคงตกอยู่ในอาการสะลึมสะลือที่ยังไม่รู้ตัวว่าตนกินอะไรเข้าไปถึงมีอาการอ
