Chapter 15
รักสนุกแต่ไม่ผูกพัน (1)
มินตราวิ่งขึ้นมาถึงชั้นสามซึ่งเป็นอาณาจักรส่วนตัวของภัทรนันท์ เป็นจังหวะเดียวกับที่เขากำลังจะเปิดประตูห้องนอนเข้าไปพอดี ชายหนุ่มชะงักมือที่แตะอยู่บนลูกบิดเมื่อเห็นมินตราวิ่งขึ้นบันไดตามขึ้นมาทันเวลาพอดิบพอดี หล่อนทำท่าหอบหายใจเพราะรีบเร่งทำให้ต้องออกแรงไปมาก แววตาคู่สวยจับจ้องมองมาอย่างคาดคั้นขณะเดินปรี่เข้ามารั้งท่อนแขนแกร่งเอาไว้ไม่ยอมให้เขาหนีเข้าห้อง
"เดี๋ยวนี้พี่ภีมมีความลับกับอัยย์เหรอคะ"
"ความลับอะไรอีกล่ะครับ มีที่ไหน พี่เคยมีความลับกับน้อง อัยย์ด้วยเหรอ"
"ก็แล้วทำไมถึงไม่บอกว่าไปไหนมาทั้งคืน ถ้าบริสุทธิ์ใจก็ต้องบอกสิคะว่าไปนอนที่ไหนมา"
ชายหนุ่มกลั้นรอยยิ้มหรี่ตามองคนที่ออกอาการงอนทั้งน้ำเสียงและสีหน้า...หล่อนทำเหมือนหึงหวงเขาจนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแสดงอะไรออกมา หากเขาไม่มีพันธะใดๆ ก็คงจะไม่ยืนเฉยอยู่อย่างนี้แน่ คงลากคนงอนเข้าไปง้อต่อบนเตียงเสียใ
