บทที่ 8 เหมือนจะมีคนหวั่นไหว (2)

1530 คำ

“ไม่ได้เด็ดขาด คืนนี้นอนอย่างเดียว อีกอย่างฉันเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ร่างกายยังรู้สึกเหนื่อยอยู่เลย คุณใจร้ายขนาดจะลงโทษคนเพิ่งหายป่วยเชียวเหรอ” คนเพิ่งหายป่วยกะพริบตาอ้อนเผื่อคิรินจะเห็นใจบ้าง บอกตามตรงตอนนี้เธอรู้สึกเหนื่อยมาก ทำเรื่องแบบนั้นไม่ไหวหรอก “พูดซะ งั้นก็มานอน ผมง่วงแล้ว” เจ้าของไร่ตบเบาะข้างตัวพลางยักคิ้ว ล้มเลิกความตั้งใจได้อย่างน่าประหลาดหลังจากเห็นความเหน็ดเหนื่อยผ่านแววตาเธอ หญิงสาวปิดไฟเสร็จก็เดินกลับมายังเตียง รู้สึกเขินอย่างไรก็ไม่รู้เมื่อต้องมานอนกับคิรินโดยไร้เรื่องอย่างว่า เธอสูดหายใจเข้าปอดก่อนจะเอนตัวลงนอนข้างชายหนุ่ม จมูกรับรู้ถึงกลิ่นกายของเขาทำให้หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ ไม่ต่างจากคนตัวโตที่กำลังนอนตัวแข็งทื่อเพราะร่างกายตื่นตัวหลังจากกลิ่นหอมจาง ๆ ลอยเข้ามาในจมูก กลิ่นแบบนี้แหละที่จะทำให้เขาทนไม่ไหวแต่ก็ต้องทน ไม่นานคนเพิ่งหายป่วยก็หลับสนิท ในขณะที่คิริน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม