ได้ผัวตอนเมา

1445 คำ
ราชสีห์พยุงร่างของเหมราชเข้าห้องพร้อมกับถอดเสื้อผ้าเช็ดเนื้อตัวให้ แต่คนเมาก็เอาแต่ครางในลำคออู้อี้ สิงห์ยืนตัวตรงเพ่งดูร่างขาวตรงหน้าที่ตอนนี้เหลือแค่กางเกงในตัวเดียว "ไม่ไม่! กูไม่ใช่คนฉวยโอกาส"สิ่งที่อยู่ในหัวคงไม่ใช่เรื่องดี เพราะสิงห์เอาแต่สะบัดหัวไล่ความคิด จนกระทั่ง แขนของเหมเอื้อมมาดึงแขนของสิงห์จนเสียหลักล้มลงทับร่าง "ทิม..." ชื่อของใครอีกคนหลุดออกมาจากปากเหม จนคนร่างสูงอย่างสิงห์ราชสีห์ต้องขมวดคิ้ว "ผัวคนไหนของมึงเนี่ย!!" สิงห์หลุดปากพูดโดยที่คนนอนอยู่นั้นไม่ได้สติ แต่ยังอุตส่าห์ละเมอต่อ "ขอโทษนะ!!" "หือ!!" ไม่รู้ว่าเหมราชกล่าวขอโทษใครกันแน่ แต่ที่แน่ๆคนพูดไม่ลืมหูลืมตาด้วยซ้ำ แถมยังเอามือมาโอบร่างของสิงห์แน่น ไม่รู้งานนี้สิงห์จะอดใจไหวไหม "อย่านะมึง อย่าหาว่ากูไม่เตือน!" เสียงพูดดูอึดอัดเนื่องจากแขนเกร็งของคนใต้ร่างเริ่มรัดแน่นขึ้นทุกขณะ พร้อมกับเอ่ยประโยคเดิมซ้ำๆไปมา "ทิม...ขอโทษนะ" "เอ้า!!ทิมก็ทิมวะ อยากให้กูเป็นทิมเดี๋ยวกูจะทิ่มและแทงมึงเอง"พอสิ้นประโยคเท่านั้นสิงห์ราชสีห์ตัวร้ายก็ไม่รอช้าจัดการซุกไซ้ซอกคอของคนพี่ทันที กลิ่นตัวของเหมราชช่างแปลกใหม่ หอมเย้ายวนจนตัวเขาแปลกใจ เหมราช เป็นสัตว์ในตำนานป่าหิมพาน หรืออาจเพราะชื่อนี่กันแน่ ถึงทำให้มีกลิ่นหอมชวนหลงใหลได้ขนาดนี้ จ๊วบบบ จู๊บบ เสียงจูบเสียงดูดงับบริเวณตรงซอกคอของคนพี่ดังขึ้นหลายครั้ง พร้อมกับสลับเปลี่ยนซ้ายทีขวาทีจนคนที่นอนอยู่สยิวไปหมด "อื้ออออ" เสียงครางของคนเมา ถึงแม้จะเมามากแต่ความรู้สึกก็ยังคงมีอยู่เพียงแต่ร่างกายมันไม่ตอบสนองมือไม้อ่อนเรี่ยวแรงไปหมด จึงปล่อยให้ราชสีห์กระทำตามใจต้องการ "หอมจัง...ขาวว่ะ" เสียงเอ่ยชมยังร่างที่นอนหายใจกระเส่า สิงห์ชื่นชมคนพี่อย่างไม่รู้ตัววินาทีนี่เหมือนเด็กได้กินขนมหวาน ขนมหวานอันโอชะที่ไม่เคยลิ้มลองที่ไหนมาก่อน ขนมที่หอมและหวานติดลิ้น สิงห์เงยหนาขึ้นมามองยังใบหน้าของคนเมาอย่างเหม แล้วยกยิ้มร้ายกาจทันที "ดีใจด้วยนะ วันนี้มึงจะมีผัว!" พูดจบก็ก้มลงดูดปากเหมทันที คนที่นอนหมดแรงเพราะฤทธิ์เหล้าพยายามเบิกตาขึ้นมองแต่ก็ทำได้แค่ส่งเสียงในลำคอ "อื้อฮื้อ..." ไม่นานเสียงนั้นก็กลืนหายไปเหลือแค่เสียงจูบเสียงดูดจ๊วบจ๊าบเป็นละลอก สิงห์จูบเก่งอ้างับกลีบปากของเหมพร้อมขบเม้นเมามัน ท่อนบนที่เปลือยเปล่าทั้งคู่เบียดเสียดกันไปมายิ่งเพิ่มอารมณ์ให้คนน้องคึกคะนองใจไม่น้อย "เชี้ย!! กูจะทนไม่ไหวแล้ว"ถอดจูบออกแล้วก็จัดการกางเกงในตัวน้อยของเหมทันที "ว๊าว!!ก็ไม่เล็กนะ แต่ขอโทษของกูใหญ่กว่า รับรองมึงได้ครางสมใจแน่" แม้พูดไปแล้วไม่มีใครตอบก็ไม่เป็นไรส่วนเหมเอาแต่ดิ้นขลุกขลักไปมา บนเตียงกว้าง ร่างสูงสลัดผ้าขนหนูผืนใหญ่ ที่พันท่อนล่างของเขา สมคำที่เขาบอก ตั้งแต่หน้าอกลงมาแน่นไปด้วยซิกแพคและมันยังลามมาถึงท้องน้อยเนินกว้าง แก่นกายขนาดใหญ่พองตัวเต็มที่ แข็งจนเส้นเลือดรอบโคลนนูนเด่น สิงห์ราชสีห์ใช้ฝ่ามือดูดถึ้งขึ้นลงตามจังหวะ ก่อนจะขยับร่างมาที่เตียงกว้าง จับสองขาของเหมราชอ้าออก พับข้อเข่าดันขึ้นทาบอก "แม่งเอ่ย..ถุงยางก็ไม่มี เหตุจำเป็นกูขอสดละกันนะ" พูดแล้วก็ยิ้มทั้งๆที่ไม่มีคนตอบ สิงห์ดันนิ้วยาวของตัวเองเพื่อเปิดทางคับแคบตรงหน้า จนคนนอนอยู่ถึงกับสะดุ้ง "อ๊ะ...ทำไรวะ" ถึงจะเมาลืมตาไม่ขึ้นแต่มันก็พอรู้สึกได้ถึงการคุกคามทางเพศที่ตัวเขาไม่มีแรงขัดขืน "นอนนิ่งๆนะ เดี๋ยวกูจัดชุดใหญ่ให้" สิงห์พยายามดันท่อนเอ็นส่วนหัวแดงก่ำเข้าช่องทางคับแคบด้านหลังของเหม ต้องบอกก่อนว่ามันยากเจลล้อลื่นก็ไม่มี คนพี่ก็เมายังจะดิ้นอีก "แม่ง!!..."สิงห์สบถคำหยาบอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด เมื่อดันส่วนหัวเข้าไปแล้ว ก็ค่อยๆดันลำเอ็นใหญ่เข้าช้าๆ "อ้า...ไอ้..."เหมคนนอนใต้ร่างยังไม่ทันได้ส่งเสียงเรียกชื่อของคนเบื้องบนแต่จังหวะนั้น ซวบบ "เชี้ยย!! แน่นชิบ" เสียงพูดขึ้นแผ่วเบาของสิงห์ที่ดันแก่นกายเข้าไปจนลึกสุดลำเอ็น แต่เหมนั้นถึงกับเบ้หน้า จุกแน่นขึ้นถนัด "ไอ้..ไอ้..อ้าา" ถึงจะพยายามเอ่ยชื่อคนกระทำแต่ยังไม่มีจังหวะแม้จะพูด สิงห์ราชสีห์กระแทกเอวสอบเข้าอย่างแรง ก่อนจะขยับถี่เร็วเพิ่มความเสียว ปักปักปัก! "ซี๊ดดด อืมมม โคตรดี" แม้ว่าเอวนั้นจะเด้งเข้าออกตามจังหวะปากก็พูดขึ้นตลอด จนเหมที่โดนแรงกระแทกสั่นคอนตามแรง มือหนาเอื้อมคว้าหมอนบ้างผ้าปูบางจิกเล็บลงทันทีเพราะระบายความเสียว "อื้ออออ่าาาาาา" เหมกลั้นเสียงไว้ไม่ไหว ใบหน้าหล่อแหงนหน้าขึ้นพลางหลับตา สองขายาวถูกสิงห์ดันมาทาบอก พลางจับขาอ้าออกแล้วกระแทกลงแรงอยู่บ่อยครั้ง ปักปักปัก! "ซี๊ดดด อ๊าาา อืมมม แน่น. " "ไอ้สิงห์...ไอ้สิงห์ อ๊าาาาโอ๊ะ" ยิ่งเหมเผลอครางชื่อสิงห์ทีไร สิงห์ยิ่งคึกใจเท่านั้น เอวสอบยิ่งกระแทกหนักขึ้น เร็วขึ้น พลางหยุด พลางเร่ง ทำเอาเหมสั่นสะท้านเพราะความเสียว มวนท้องน้อยเกร็งตัวไปหมด มือหนากำผ้าปูที่นอนแน่น "โอ้!!ซี๊ดดด กูจะแตกแล้ว อย่าตอดกูแรง เหี้ย!!" "อ๊า..อ๊า อ๊ะ อ๊ะ " ยิ่งสิงห์กระแทกเหมก็ยิ่งเสียว จนครางออกมาไม่หยุด ไม่นานเอวหนักก็หยุดนิ่ง "เชี้ยยย อ้าาาา" ร่างสูงทิ้งตัวลงทบร่างของอีกคนทันที เหมคนที่นอนใต้ร่างหอบหายใจแรง พร้อมทั้งหลับตา ไม่นานเหมก็นิ่งสนิท "นี่แหละเขาว่า น๊อกคา...ค..ย" พูดแล้วสิงห์ก็ยิ้มร่าก่อนจะถอดแก่นกายตัวเองออกแล้วนอนแผ่หราข้างๆเหมราช รุ่งเช้า เหมลืมตาขึ้นพร้อมอาการเวียนหัว มือหนายกขึ้นมากุมที่หน้าผาก หลี่ตามองยังเพดานกว้าง ก่อนจะหันหน้ามาทางอีกคนที่นอนอยู่ "เชี้ยไอ้สิงห์" เมื่อเห็นอีกร่างนอนคว่ำหน้าแต่ยังเอี้ยวหน้ามาหาตน เหมราชถึงกับอุทานขึ้นทันที ไม่เพียงเท่านั้นเท้าก็ไวเหมือนปาก ตุ๊บ! "โอ้ยยย" คนที่หล่นลงจากเตียงกว้างร้องขึ้นเพราะความเจ็บ ก่อนจะลุกขึ้นนั่งแล้วพูดขึ้น "มึงเป็นบ้าอะไรเนี้ย ถีบกูทำไม" "ก็มึงมานอนห้องกูทำไม" คำพูดของเหมทำเอาสิงห์หัวเราะลั่น "ฮ่าๆ มึงแหกตาดูบ้าง นี่ห้องกูคร้าบ มึงเข้าห้องผิดเถอะ" เมื่ออีกคนบอกมาแบบนั้น เหมก็ทำหน้างง ที่จริงเขาแค่พิงประตูห้องผิด แต่คนที่พาเข้ามานั้นกับยิ้มเยาะ "เข้าห้องผิด แล้วมึงฉวยโอกาสกูนี่นะ" เหมอดที่จะว่าไม่ได้ก็สภาพเขาตอนนี้แม้แต่กางเกงในก็ไม่ได้ใส่ "ไม่ได้ฉวยโว้ย..มึงเข้ามาหากูเอง เข้าถ้ำสิงห์ เพราะอยากเป็นเหยื่อละสิ" พูดแล้วก็ค่อยๆคลานขึ้นมาบนเตียงช้าๆ "มึงหยุดตรงนั้นเลย!! ขืนก้าวขาขึ้นมากูถีบ" "แหม!!ทียังงี้ถีบ แต่เมื่อคืนมึงไม่ได้ว่ายังงี้นะ" "อะไรของมึง!"เหมทำหน้าสงสัย ในความเจ้าเล่ห์ของสิงห์ ไม่รู้ว่ามันจะพูดอะไร "ก็เมื่อคืน...สิงห์ อ้า สิงห์ อ๊ะอ๊ะ" สิงห์ทำท่าทางล้อเลียนคนพี่ เรื่องเมื่อคืนซึ่งเหมเองก็จำไม่ค่อยได้ แต่ท่าทางนั้นมันอุบาทมาก "ไอ้..ไอ้..สถุน" "โอ้..ด่ากูทีตับแทบพัง ไม่เป็นไรจ๊ะ เพื่อเมียผัวยอม ด่าอีกกูชอบ" สิงห์ยั่วโมโหเหมจนเหมทนไม่ไหวลุกขึ้นจากเตียงหยิบเสื้อผ้าตัวเองเดินกลับห้อง ปล่อยสิงห์มองตามพลางยิ้มใส่อย่างผู้ชนะ ​
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม