ฉลอง
1708 คำ
ณ บริษัทเกรียงไกรอินเตอร์ไพรส์
เหมราชและราชสีห์สองหนุ่มหล่อก้าวเท้าเข้าห้องประชุมขนาดใหญ่ ที่มีกรรมการและหุ่นส่วนนั่งรอรับ ถึงตระกูลเขาจะร่ำรวยจากอสังหาฯ ที่ดิน บ้าน อาคารก่อสร้าง แต่บริษัทยังจัดจำหน่ายอุปกรณ์เกี่ยวกับก่อสร้างต่างๆ รวมทั้งของตกแต่งภายใน ซึ่งของเหล่านั้นเป็นสินค้านำเขามีทั้งถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย เหมราชและราชสีห์นั่งเก้าอี้ประธานคู่กันดูแล้วสง่างามด้วยความหล่อของทั้งสองบอกเลยว่าไม่มีใครน้อยหน้าใคร วาระการประชุมเริ่มขึ้น ทุกฝ่ายเสนอไอเดียเสนอแผนการตลาด สินค้าที่จะนำเขามาขาย เหมราชคนพี่ตั้งใจฟังข้อเสนอต่างๆ ใบหน้าหล่อดูนิ่งขรึม พร้อมก้มอ่านเอกสาร แต่ราชสีห์นี้สิ
"ชิบหาย!ตาย ตาย ตาย ไอ้ห่าตายจนได้"เสียงงึมงำข้างๆหูของเหมราช สิงห์ราชสีห์ไม่ได้มีความคิดเห็นอะไร นอกจากนั่งเล่นเกมส์ จนกระทั่งกรรมการท่านนึงเสนอสินค้าให้เหมราชฟัง
"สินค้าที่จะเข้ามาคุณเหมได้มีการตรวจเอกสารหรือยังครับ รู้สึกว่าลูกค้าที่สั่งโคมไฟจากสเปนแจ้งมาว่าทางเราจัดซื้อได้ล้าช้ามาก" เหมราชหยิบเอกสารตรงหน้าขึ้นมาอ่านแต่เสียงรบกวนที่มันดังอยู่ข้างหู ตายกับชิบหายวนเวียนในโซนสมองจนกระทั่ง
"เราจะเอายังไงดีครับ"
"ตายชิบหาย!!"
"...."
กรรมการที่นั่งฟังถึงกับเงยหน้าขึ้นมามอง ไม่ต่างจากราชสีห์ เหมราชเงยหน้าขึ้นมามองทุกคนก่อนจะกล่าวขอโทษออกไป
"ขอโทษด้วยครับ" แต่ก็อดที่จะหันมามองต้นเรื่องที่ทำให้เขาเสียสมาธิไม่ได้ พร้อมก้มกระซิบต่อว่าราชสีห์ทันที
"ไม่ทำห่าอะไรก็นั่งเฉยๆ" เมื่อโดนคนพี่ว่าแบบนั้นสิงห์ราชสีห์ก็ทำหน้าทะเล้น ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้จนกระทั่งเลิกประชุมทุกคนทุกฝ่ายต่างแยกย้าย ส่วน เหมและสิงห์ก็เดินมาที่ห้องทำงานตัวเอง สิงห์เดินไปนั่งที่โซฟา พร้อมกับเอาขาไขว้ห้างกันทันที แขนยาววางเรียบกับหลังโซฟา ผิวปากอย่างอารมณ์ดี จนกระทั่ง
"สิงห์เป็นไงบ้างมาทำงานวันแรก โอเคไหม"นายเกรียงไกรเดินเข้ามายังห้องลูกๆ พร้อมกับเอ่ยทักลูกเขย
"ดีครับ!" คำตอบของสิงห์ทำเอาเหมราชอดไม่ได้ที่จะว่า
"ก็ดีนะสิ ไม่ทำห่าอะไรสักอย่างขนาดอยู่ในห้องประชุมยังเล่นเกมส์ พ่อ..ผมถามหน่อยคิดยังไงถึงเอาภาระมาให้ผม แค่ผมคนเดียวก็จัดการได้ทุกอย่างแล้ว"เหมบ่นให้คนเป็นพ่อฟังถึงวีรกรรมของสิงห์แต่นายเกรียงไกรก็ยิ้มแล้วพูดกับลูกชาย
"เออ...เอาน่าสิงห์อาจยังไม่ชิน ให้เวลาน้องบ้างอีกหน่อยน้องก็ช่วยแกได้เยอะ"
"ช่วยให้ชิบหายสิไม่ว่า สมองมีรอยหยักหรือเปล่าไม่รู้" พูดแล้วเหมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะ สิงห์ฟังแต่ก็ยังไม่เถียงได้แต่ทำหน้าทำตาล้อเลียน
"เอ้าๆ พอๆ พรุ่งนี้ของจะเข้าแล้ว แกสองคนต้องไปดูไปเช็คเอง ที่สำคัญพ่อได้ยินมาว่าตำรวจกำลังจับตามองเราอยู่ พวกแกทำอะไรก็ระวังหน่อย รอบนี้ราคาหลายล้านอย่าให้พลาด โดนยึดขึ้นมาเสียหายเท่าตัว" เมื่อบอกลูกชายแล้วนายเกรียงไกรก็ก้าวขาออกจากห้อง ปล่อยสองหนุ่มให้จัดการงานตรงหน้า เหมราชผู้เชี่ยวชาญงานด้านบริหารหยิบจับเอกสารขึ้นมาตรวจทานทุกระเบียดนิ้วไม่อยากให้พลาดสักอย่าง ส่วนราชสีห์ก็เดินชมห้อง ห้องทำงานขนาดใหญ่ ดูหรูหรา ไม่ใช่ว่าบริษัทเขาจะไม่มีห้องทำงานแต่ด้วยสิงห์เป็นคนง่ายๆสบายๆ ห้องทำงานเลยไม่ดูเว่อร์วังขนาดนี้
"สมกับเป็นผู้รากมากดี ห้องทำงานยังใหญ่เว่อร์ ของตกแต่งนำเข้าทั้งนั้น...ไฮโซซะไม่มี" ทั้งเดินทั้งพูด เหมราชช้อนสายตาขึ้นมามองคนที่เดินวนเวียนไปมาเหมือนสัมภเวสี ก่อนเสียงทุ้มจะกล่าวขึ้น
"ใครจะไปโลโซเหมือนมึง! เป็นผู้บริหารก็ต้องทำตัวให้คนนับหน้าถือตา ไม่ใช่ไปนั่งเล่นเกมส์ปัญญาอ่อน ทำยังกะเด็ก5ขวบ" เหมราชต่อว่าพลางก้มหน้าอ่านเอกสาร
"คร้าบบบ! สมเป็นเมียบ่นดีชิบหาย มึงบ่นกูตั้งแต่ออกบ้านจนครึ่งวันเนี่ย มึงไม่เหนื่อยหรือไง"สิงห์เดินกลับมานั่งที่เดิม ในเมื่อเหมไม่ได้สั่งให้ทำอะไรเขาเองก็ทำไม่ถูก อีกอย่างเขาอยู่ที่บ้านไม่ได้นั่งบริหารงานหน้าขาวแบบนี้ เขาออกตามไซร์ก่อสร้างที่บริษัทรับเหมา ตรวจดูหน้างาน นั่งดูงานที่เขาถนัด ถึงบ้านรวยก็ใช่ว่าจะทำตัวไฮโซ ก็บอกแล้วว่าวิศวะก่อสร้าง เวลาล่วงผ่านจนถึงหนึ่งวันเต็มบอกเลยว่าสิงห์นั่งเฝ้าเมียทำงานอย่างเดียวแล้วก็เล่นเกมส์ฆ่าเวลา พอกลับบ้านเขาก็บ่นอีก
"ทำไมไม่จ้างแม่บ้านสักทีวะ กูกลับมากูก็หิว" เสียงเข้มของสิงห์เอ่ยบอกยังเหมคนที่เดินเข้าบ้านที่หลัง
"กูบอกพ่อไปแล้ว ท่านจะส่งคนมาให้"เสียงเรียบของเหมที่ตอบสิงห์ ทำเอาสิงห์ต้องหันไปมองหน้า เหมเคลียร์เอกสารทั้งวันมันก็ต้องล้าเป็นธรรมดาจะให้เหมือนคนนั่งเล่นเกมส์ได้ยังไง
"เหนื่อยหรอ!" สิงห์อดไม่ได้ที่จะถาม คนพี่เดินมาแล้วหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาพร้อมกับปลดเน็กไทออก
"กูนวดให้ไหม"สิงห์เสนอขึ้นทันที ที่เห็นใบหน้าขาวๆของเหมยับยู่ยี่ไปหมด
"....."
"มาไม้ไหนวะ.."
"เอ๊า!!วันนี้กูยังไม่ได้ทำอะไรสักอย่าง อย่างน้อยกูก็ช่วยให้มึงผ่อนคลายไง" ว่าแล้วก็เตรียมท่าทันที หักไม้หักมือเอียงคอไปมา ไม่รู้จะมานวดหรือจะมาฆ่ากันแน่ เหมที่เห็นท่าทางถึงกับงง แต่ก็แอบคิดถ้ามันจะนวดจริงๆคงดีไม่น้อย สิงห์ลุกขึ้นขยับมาใกล้ๆเหมแล้วจับตัวคนพี่หันหลัง กดฝ่ามือลงไปที่ท้ายทอยนวดคลึงไปมาจนตัวเหมหลับตาเพราะรู้สึกสบาย จะมีประโยชน์ก็ตอนนี้ เมื่อเห็นว่าเหมหลับตาใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ก็ยกยิ้มทันที ฝ่ามือที่เคยอยู่บ่าทั้งสองก็ขยับลงมาเรื่อยไม่นานก็ล้วงลงตรงคอเสื้อเชิ้ตลูบคลำจนเหมสะดุ้งลืมตา
"อะไรของมึงเนี่ย!!"
"นวดไง!"
"เอามือออก!!" เสียงสั่งของเหมใช่ว่าสิงห์จะถอย กับขยำไปที่เนินอกบริเวณตุ่มไต จนสยิว แล้วก้มลงหอมที่ซอกคอขาวๆของคนพี่ทันที
"หอมหวะ!!"
"โอ้ยยไอ้หื่น!!!" เหมใช้แรงที่มีสะบัดสิงห์ให้ออกห่างแล้วก็ลุกขึ้นทันที ก่อนจะเดินไปยังอุตส่าห์หันมาต่อว่าอีก
"ไม่ได้แอ้มกูหรอก ฝันไปเถอะ" เหมก้าวเท้าเตรียมขึ้นบันไดบ้าน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อสิงห์ตะโกนตามหลัง
"ล็อคห้องให้ดีนะจ๊ะ..เมียจ๋า" สิงห์ยิ้มยั่ว ก่อนเหมจะตอบกลับมา
"ไอ้เวร!!"
วันใหม่
วันนี้แล้วที่สิงห์และเหมต้องมาเช็คสินค้าเองกับมือ สองหนุ่มเตรียมการพร้อมสิงห์ราชสีห์ หยิบปืนในลิ้นชักหัวเตียงมาเก็บไว้ในซองสะพายไหล่แล้วสวมทับด้วยเสื้อยีนส์แขนยาวก่อนจะก้าวขาออกจากห้อง ส่วนเหมถึงแม้จะไม่แม่นปืนแต่ก็ต้องพกติดตัวยามฉุกเฉิน สองหนุ่มแยกย้ายกันคนละที่ เนื่องจากสายรายงานมาว่าตำรวจจะเข้าตรวจค้นสินค้าล็อตใหม่ที่นำเข้า เมื่อของมาเทียบท่าน้ำเหมก็ลงเรือตรวจตารายละเอียด ไม่นานตามคาด ตำรวจเข้าตรวจค้นโดยมีเหมยืนดูอยู่ แต่สินค้าในล็อตนี้ถูกผ่านด่านมาแล้วและมีใบอนุญาตถูกกฎหมายจึงทำให้ตำรวจนั้น คว้าน้ำเหลว ส่วนของที่มาพร้อมกันนั้นที่ไม่ได้เสียภาษีเข้ามาเทียบอีกท่าโดยมีราชสีห์เป็นคนไปตรวจเช็คเรือลำนั้น คืนนั้นถือว่าสำเร็จ สองหนุ่มกลับบ้านอย่างปลอดภัย เมื่องานลุล่วงแน่นอนว่าต้องเลี้ยงฉลอง
ปัก!
เสียงเปิดขวดแชมเปญในห้องจัดเลี้ยง ราชสีห์และเหมราช และกลุ่มนักร่วมธุรกิจดื่มกินอย่างมีความสุข สินค้าผ่านเข้ามาแต่ละล็อตแน่นอนว่ามันคือกำไรมหาศาล ราชสีห์กระดกเหล้าเข้าปากไปหลายแก้วจนเหมราชเดินมาบอก
"มึงอย่าเมาอย่างวันนั้นนะ กูอายแขก เมาทีเหมือนหมา" เมื่อกระซิบบอกแล้วก็เดินจากไปปล่อยราชสีห์มองตาม
ผ่านไปหลายชั่วโมง
แหว่! ฮวก!
สิงห์หามปีกของเหมเข้าบ้านแล้วทิ้งลงบนโซฟาใหญ่ทันที
"ไอ้สัส!บอกแต่คนอื่นมึงแหละเหมือนหมาเลย อ้วกใส่กูอีก" ด้วยความหงุดหงิดสิงห์จึงเดินขึ้นบ้านปล่อยเหมนอนบนโซฟาข้างล่างส่วนตัวเขาก็ขึ้นไปอาบน้ำ ก่อนจะไปก็เรียกลูกน้องให้มาดูแลเหม ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงหนุ่มร่างสูงเดินออกมาจากห้องน้ำใส่เพียงผ้าขนหนูพันช่วงล่างเผยให้เห็นหุ่นที่สมบูรณ์ไปด้วยซิกแพค แต่ก็ต้องหันมามองทางประตูห้องเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆจากด้านนอก
กุกกักๆ
สิงห์เดินมาเปิดประตูถึงกับชะงักเหมราชนอนพิงอยู่กับประตูห้องของตัวเอง
"ก่อนจะว่าคนอื่นมึงต้องรู้จักส่องกระจกชะโงกดูเงาตัวเองบ้าง ขนาดห้องยังจำไม่ได้เลย" บนให้คนพี่แล้วก็ก้มลงไปช้อนร่างเตรียมพาไปยังห้องแต่วินาทีนั้น
"เอ๊ะ!!" สิงห์ร้ายเจ้าเล่ห์ก้มลงมองหน้าคนคอตก แล้วเลี้ยวลำกลับเข้าห้องตัวเองเฉย จากที่จะไปส่งเขาที่ห้องแต่ดันพาเขาเข้าห้อง งานนี้ไม่รู้เหมราชจะเสียท่าราชสีห์ไหม...
- ผู้เขียน
