หวงรักราคีร้าย

บทที่ 6

คุณหญิงจารุณีสั่งเด็กรับใช้ให้ตัดดอกไม้ที่สวนหลังบ้านมาจัดใส่แจกันตกแต่งให้สวยงาม เพราะเย็นนี้จะมีแขกสำคัญมาทานมื้อเย็นที่บ้านตัวเอง นางตรวจดูความเรียบร้อยและสั่งรายการอาหารสำหรับมื้อเย็นกับแม่ครัวประจำบ้านเสร็จก็มากดต่อสายหาลูกชายของตัวเอง

“อยู่ไหนเจตน์?” นางถามทันทีที่ปลายสายกดรับสาย

“อยู่ร้านเพชรสาขา...ครับคุณหญิงแม่” น้ำเสียงสุภาพตอบกลับส่งมาในสาย

“เย็นนี้กลับมาทานมื้อเย็นกับแม่นะลูก แม่คิดถึง” นางบอกลูกชาย

“เย็นนี้เหรอครับ...” เขานิ่งเงียบไป ยังไม่ทันได้พูดต่อ แม่ก็พูดตอบกลับมา

“ใช่เจตน์ เย็นนี้มาทานข้าวที่บ้านนะ เจตน์ไม่มีนัดที่ไหนใช่ไหมลูก?” เมื่อเห็นลูกชายนิ่งไปใช้ความคิดจึงถามกลับไปในสาย

“ไม่มีครับคุณหญิงแม่ งั้นเจอกันคืนนี้นะครับ”

“จ้าลูก ทำงานเถอะ แม่ไม่กวนแล้ว เจอกันเย็นนี้เจตน์” คุณหญิงจารุณียิ้มให้กับโทรศัพท์แล้วลุกจากโซฟาเดินออกจากห้องนั่งเล่นกลับขึ้นห้องนอนส่วนตัวของตัวเองพร้อมเรียกแม่บ้านคนสนิทตัวเองอย่างนมขิงให้ตามตัวเองขึ้นไปช่วยเลือกชุดและเครื่องเพชรที่จะใส่ทานมื้อเย็นกับแขกพิเศษของบ้านในวันนี้ด้วย

เจตน์ตั้งใจว่าจะรีบตรวจเครื่องเพชรคอลเลกชันใหม่เสร็จแล้วจะกลับคอนโดไปรอหทัยกานต์ หรือตอนนี้เธออาจไปรอเขาที่คอนโดแล้วก็ได้ แต่พอวางสายจากคุณหญิงแม่ก็ต้องหน้าตึงด้วยรู้ดีว่าตอนนี้คุณหญิงแม่ของตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ท่านกำลังจะบังคับเขาแต่งงานกับผู้หญิงที่ท่านเลือกให้และคิดว่าเหมาะสม

“เตชัส นายไปที่คอนโดฉันจัดการเรื่องของหมิงแทนฉันหน่อยนะ ฉันต้องกลับไปทานมื้อเย็นที่บ้านกับคุณหญิงแม่ และอาจจะค้างที่นั่น ช่วยไปอำนวยความสะดวกให้เด็กนั่นด้วย เธอต้องการอะไร นายก็จัดการให้ตามที่เธอขอแล้วกัน และเอาเบอร์โทรของฉันให้เธอโทรหาฉันด้วย บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วย ถ้าเธอไม่สนใจก็บอกว่าเรื่องรักษาน้องชายเธอกับหนี้ของพ่อเธอแล้วกัน” เขาบอกเลขาที่เดินตามอยู่ด้านหลังพร้อมกับส่งแฟ้มเอกสารในมือให้เตชัส

“ครับ คุณเจตน์”

“ฉันกลับบ้านก่อน ส่วนนายก็ไปคอนโดฉันได้เลย บางทีตอนนี้หมิงอาจอยู่ที่นั่นแล้ว” แล้วเขาก็เดินล้วงกระเป๋ากางเกงออกจากร้านไปทันทีพร้อมกับพนักงานทุกคนยกมือไหว้ลาเขาขณะเดินออกจากร้าน ส่วนเตชัสก็เดินตามออกไปติดๆ แต่ไปคนละทางกับเจ้านายหนุ่มเพื่อไปทำตามคำสั่ง

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารวันนี้ทำให้เจตน์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทั้งๆ ที่เดาได้อยู่ก่อนแล้วว่าจะเป็นแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ชินอยู่ดีกับบรรยากาศบนโต๊ะอาหารแบบนี้ เขายิ้มแห้งให้กับผู้ให้กำเนิดตัวเอง ก่อนจะหันมายิ้มให้กับแขกของบ้านในวันนี้ ไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ทานข้าวกับเจ้าสัวดนุวัศและดารัณลูกสาวของเจ้าสัว

“ดูสิคะเจ้าสัว เด็กทั้งสองเหมาะสมกันมากเลยว่าไหมคะ คิกๆ” คุณหญิงเอ่ยพร้อมกับหัวเราะเอ็นดูลูกชายตัวเองที่กำลังตักอาหารให้ดารัณ ลูกสาวของเจ้าสัวที่ตนเองหมายปองจะได้มาเป็นสะใภ้ของตนเอง

“ฮ่าๆ คุณหญิงพูดก็ถูก ดูสิ หลานเจตน์กับยัยหนูดารัณของผมดูเหมาะสมกันมาก” เจ้าสัวหัวเราะพูดตอบพร้อมกับตักอาหารทานอย่างอารมณ์ดี

“คุณหญิงป้ากับคุณพ่อก็ พูดอะไรกันคะเนี่ย ดารัณเขิน ขอบคุณนะคะพี่เจตน์” เธอเอ่ยอย่างมีมารยาทพร้อมกับตักอาหารให้กับว่าที่คู่หมั้นและเจ้าบ่าวในอนาคตของตัวเอง

หึหึ

เจตน์ได้แต่ยิ้มขำในลำคอทำตามคำสั่งของแม่เพื่อให้ท่านสบายใจ เขาไม่อยากต่อต้านท่านต่อหน้าแขกจึงยอมทำตามอย่างว่าง่าย

ด้านฝั่งของหทัยกานต์ พอเตชัสกลับไป เธอก็มองเบอร์ในนามบัตรที่เตชัสให้ไว้ก่อนกลับแล้วก็หยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่โต๊ะกลางโซฟาตรงหน้าขึ้นมากดเบอร์แล้ววางลง แล้วก็ทำอยู่แบบนั้นหลายรอบกว่าจะตัดสินใจกดต่อสายไปหาปลายสายได้

ตู๊ด! ตู๊ด! ตู๊ด!

“สวัสดีครับ” รอไม่นานปลายสายก็กดรับสายพร้อมกับเสียงสุภาพกรอกส่งกลับมาในสาย

“สวัสดีค่ะคุณเจตน์” ด้านปลายสายรู้ทันทีว่าเสียงเล็กหวานคือเสียงของหทัยกานต์

“มีอะไรหมิง” เขาเรียกชื่อเล่นเธออย่างสนิทสนมราวกับว่ารู้จักกันมานาน และคำเรียกสนิทสนมของปลายสายก็ทำให้หัวใจของสาวน้อยอ่อนเดียงสาเต้นแรงผิดจังหวะ

“คะ...คือคุณเตชัสบอกว่าให้ฉันติดต่อหาคุณค่ะ”

“อ้อ...ใช่ แล้วเป็นไง อยู่ได้ไหมคนเดียว วันนี้ฉันค้างที่บ้านไม่ได้ไปค้างที่คอนโด” เขาบอกเธอกลับมาในสาย

‘จะดีใจมากถ้าคุณจะไม่มาที่นี่เลย’ เธอตอบชายหนุ่มในใจแม้จะรู้ดีว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะนี่คือคอนโดของเขา

“อยู่ได้ค่ะ”

“อือ...เมมเบอร์ฉันไว้นะ แล้วไลน์จะเด้ง แล้วก็ส่งเลขบัญชีมาให้ด้วย ฉันจะโอนเงินให้ไปใช้หนี้ กับค่ารักษาน้องชายเธอ” เขาบอกเธอ

“ยังไม่ต้องรีบก็ได้ค่ะ ฉันยังไม่ทันได้ทำงานให้คุณเจตน์สักอย่าง”

“หึหึ...ไม่ต้องห่วงเรื่องงาน ยังไงเธอก็ได้ทำแน่นอนหมิง แค่นี้แหละ ฉันติดธุระ” เมื่อมองเห็นดารัณเดินถือแก้วไวน์เข้ามาหาตนเองที่อยู่ริมสระว่ายน้ำ เขาก็รีบวางสายทันที

หทัยกานต์มองหน้าจอที่ตอนนี้คนอยู่ในสายได้ตัดวางสายไปแล้ว ก่อนจะเมมเบอร์โทรศัพท์ของเขาแล้วไลน์ก็เด้งขึ้นมา เธอก็กดเพิ่มเพื่อนกับเขา แต่ยังไม่ส่งเลขบัญชีไปตามที่เขาบอก

“เฮ้อ! ชีวิตเธอมันยิ่งกว่านางเอกละครหลังข่าวหมิง” เธอพึมพำกับตัวเองแล้ววางโทรศัพท์ไว้ที่เดิมแล้วลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำนอนพักผ่อน เพราะตอนนี้เริ่มดึกมากแล้ว