ผู้กองภามโทรมาในช่วงสายของวันหยุดในรอบหนึ่งสัปดาห์ของเธอ ระหว่างนั้นปิยฉัตรกำลังทำอาหารเช้าง่ายๆ สำหรับตัวเอง และน้องกัปตันที่มานอนด้วยตั้งแต่เมื่อคืน
“รู้ชื่อคนที่ไอ้แสงฉานไปพบที่ผับใต้ดินนั่นแล้วครับ”
“ใครคะ?” เธอเอ่ยถามไถ่ ขณะมือสาละวนหยิบผักที่ล้างเตรียมเอาไว้ใส่ลงไปในหม้อแกงจืดเต้าหู้หมูสับ แล้วคำตอบที่ได้รับฟังก็ทำให้คิ้วโก่งขมวดมุ่น
“เท่าที่คนที่ผมส่งไปแฝงตัวเป็นเด็กเสิร์ฟได้ข้อมูลมา บัตรเครดิตที่รูดจ่ายไปใช้ชื่อว่าฟางเยี่ย ชาง”
“ฉันไม่เคยได้ยินชื่อนี้ และไม่รู้จักมาก่อนเลยค่ะ” ปิยฉัตรทำหน้างงหนัก
“หล่อนเป็นแฟชั่นไอค่อนของฮ่องกง ที่ทั้งสวยสง่า เซ็กซี่ และร่ำรวยมหาศาล” นายตำรวจมาดขรึมขยายความถึงบุคคลที่ตกเป็นหัวข้อสนทนาอย่างฉะฉาน เพราะเตรียมข้อมูลมาดี
“คุณพอจะมีรูปหล่อนไหมคะ”
“ผมส่งให้แล้วครับ” เสียงห้าวเอ่ยบอกหลังจากกดส่งภาพมาทางข้อความไลน์ ปิยฉัตรวางทัพพีในมือลงบนฝาหม้อ
