บทที่17

1202 คำ

“ฉันคงอยู่รอคุณไมล์อยู่ที่นี่นั่นค่ะ ขอตัวก่อนนะคะคุณแมทธิว” ว่าจบร่างเล็กก็ค่อยๆ หมุนกายก่อนที่จะเดินหนีไปอย่างรวดเร็วเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็นเธออยู่กับเขาสองต่อสองเข้า เพราะนั่นอาจจะทำให้เกิดเรื่องยุ่งๆ ขึ้นตามมาอีกอย่างไม่รู้จบ แต่ผ่านไปชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่าก็ยังไม่มีวี่แววว่าไมล์กับคนรักของเขาจะกลับมา ทำเอาคนที่กำลังนั่งรออยู่ข้างๆ ริมสระว่ายน้ำเริ่มที่จะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาไม่ได้ เพราะเขาเป็นฝ่ายชวนเธอมาที่นี่ แต่กลับปล่อยให้เธออยู่คนเดียวจนดึก ครั้นจะลุกขึ้นยืนจากเก้าอี้ร่างกำยำของผู้ชายอีกคนที่ท่าทางเหมือนกำลังจะเมาอยู่ก็พุ่งตรงเข้ามาหาก่อนจะกระชากเธอเข้าหาตัวอย่างแรง... “ไงลิซซ่า ทำไมไม่รอผมอยู่ที่ห้องของเราสองคนล่ะครับยาหยี” เพราะฤทธิ์ของเหล้าส่งผลให้ชายหนุ่มตรงหน้าไร้ซึ่งสติที่ควรมีมองหญิงสาวเป็นคนรักสาวทำเอาอีกฝ่ายถึงกลับเบิกตาโพลงขึ้นก่อนจะปัดป่ายดิ้นรนเป็นพัลวัน “คุณคะ! คุ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม