ผัวทรงโจร

จมน้ำ

"อ๊ะๆพี่บิ๊กหนูจะเสร็จแล้วอ๊ะๆๆสุดยอดอ๊ะอ๊าาาาส์" ร่างบางกระตุกเกร็งเสร็จ จิ้มลิ้มซบหน้าลงที่หน้าอกเขา บิ๊กจับขาเรียวข้างหนึ่งยกขึ้นเกี่ยวเอวของเขาไว้แน่นก่อนจะเด้งสะโพกซอยถี่ จิ้มลิ้มกัดริมฝีปากแน่น จะร้องครางเสียงดังก็ไม่ได้เพราะคนอยู่เยอะทำได้แต่กัดริมฝีปากแน่น กั้นเสียงครางเสียวที่กำลังเล่นงานเธอไว้ แม้ขาจะสั่นร่างกายจะสั่นไหวมากแค่ไหนก็ตามจากเขาที่เร่งกระแทกซอยถี่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

"อ๊ะพี่บิ๊กหัวหนูหมุนแล้วอ๊ะอ๊า"

"อ้าปาก" บิ๊กบอก จิ้มลิ้มรีบอ้าปากเขาโน้มหน้าไปจูบกับเธออย่างดูดดื่ม

"อ๊ามะไม่ไหวแล้วอ๊า"

"จะถอดไม่ถอด"

"พี่ถอดออกหมดแล้ว" เธอบอกเขา บิ๊กเหยียดยิ้ม

"จะใส่สั้นอีกมั้ย?"

"มะไม่ใส่สั้นแล้ว"

"ดี เป็นเด็กดีแบบนี้พี่ชอบแต่ถ้าดื้อ พี่ยิ่งชอบจะได้สั่งสอนเด็กดื้อในแบบของพี่" เขาหอมแก้มเล็กจิ้มลิ้มหายใจเหนื่อยหอบ และสุดท้ายแล้วกว่าทั้งคู่จะออกมาจากห้องก็นานพอสมควรที่จะทำให้คนมองจิ้มลิ้มด้วยสายตาอิจฉาที่ได้ใส่เสื้อผ้าของบิ๊ก

"นี่ เสื้อผ้าเธอไม่มีหรือไงถึงชอบใส่เสื้อพี่บิ๊ก" พลอยเดินเข้ามาตวาดจิ้มลิ้มที่ใส่ชุดทำงานบิ๊ก เธอเองก็ไม่เข้าใจ เขาจะพาเธอไปเที่ยวไม่ใช่เหรอทำไมถึงให้ใส่เสื้อแขนยาวขายาว

"พี่บิ๊กก็เป็นผัวฉัน ฉันใส่เสื้อผัวตัวเองไม่เห็นจะแปลก"

"แปลกตรงที่เธอไม่เคยมีอะไรเลยไง"

"พี่บิ๊กไง" จิ้มลิ้มเชิดหน้าตอบพลอยกัดฟันกรอดเธอเดินเข้าไปหาจิ้มลิ้ม

"ตั้งแต่ที่เธอมาอยู่ที่นี้ทำอะไรเป็นบ้าง เป็นเมีย แต่ไม่เคยทำอะไรวันๆเอาแต่กินกับนอน พี่บิ๊กต้องตื่นเช้าเข้าครัวทำอาหารซักผ้าหุ้งข้าวให้เมียกิน ฉันตั้งหากที่เหมาะกับพี่บิ๊ก ฉันทำเป็นทุกอย่างไม่เหมือนเธอที่มีดีแค่ความสวย" พลอยเดินชนไหล่จิ้มลิ้มไปขึ้นรถกระบะ

"เป็นอะไร" บิ๊กเดินเข้ามาถามจิ้มลิ้มที่ก้มหน้าเขาเชิดคางสวยขึ้น

"เปล่าไม่ได้เป็นอะไร"

"หนูโกหกไม่เก่ง ใครพูดอะไรไม่ต้องไปฟัง ฟังแค่พี่ก็พอเข้าใจมั้ย" เขาเกลี่ยน้ำตาบนแก้มเล็กออกแล้วแอบปรายตามองไปที่พลอย

"เข้าใจแล้ว"

"ไม่ได้ยินเสียงเลย" จิ้มลิ้มไม่พูดแต่เธอเล่นหอมแก้มเขาโชว์ทุกคน พลที่หิวถังสีที่ไม่ได้ใช้แล้วออกมาเห็นพอดี

"โอ๊ยยย มดกัดรถน้ำตาลล้มอยู่แถวนี้เหรอเนี่ย" บิ๊กยิ้มเขาจุ๊บปากเธอกลับ จิ้มลิ้มหน้าแดงเธอรีบซบหน้าลงอกเขาเพราะเขินอายเสียงของทุกคนที่พูดแซว บิ๊กรีบจูงมือจิ้มลิ้มไปนั่งหน้ารถ ระหว่างทาง จิ้มลิ้มยังคงเป็นเด็กขี้สงสัยเธอถามเขาตลอดทาง ทำไมไม่ห้าง ไม่ตึก ทำไมมีแต่ป่าจนในที่สุดเธอก็ตาสว่างเมื่อเขาจอดรถ ทุกคนรีบลงจากรถไปที่บึง

"พี่บิ๊กไม่ใช่พี่จะพาหนูไปเที่ยวห้างเหรอ" พามาป่าทำไมเนี่ย

"ไปทำไมห้าง พี่พาลูกน้องมาหาปลา วันหยุดพวกเราจะมาหาปลากันเอาไว้กินไง ตากแดดทอดกิน มีหมดนะกุ้งฝอยปลาเล็กปลาใหญ่"

"มิน่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่าจะพาไปไหน"

"ดีกว่าอยู่ห้องคนเดียว"

"แล้วผู้หญิงพวกเธอมาทำไม" จิ้มลิ้มชี้ไปที่กลุ่มผู้หญิง

"อ้าวเขาก็มากับผัวเขา เหมือนหนูไงมากับผัว" บิ๊กชี้ตัวเองก่อนจะจูงมือเธอไปหาทุกคน จิ้มลิ้มดวงตาเบิกกว้างเมื่อบิ๊กถอดเสื้อผ้าออกโชว์ซิคแพคเขาโยนเสื้อมาให้เธอ ก่อนจะก้มลงเอาแห เธอมองไปรอบๆก่อนจะกัดฟันกรอดเมื่อสาวๆต่างก็มองเขาตาหวานเยิ้ม

"...." ทำไมต้องถอดเสื้อ หึงนะรู้มั้ย พี่บิ๊กบ้าผู้หญิงมองกันหมดแล้ว

บิ๊กหว่านแห่หาปลากับลูกน้อง จิ้มลิ้มมองเขาแล้วยิ้มเพราะเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นการใช้ชีวิตอีกแบบ ปกติเจอแต่ผู้ชายที่พาเที่ยวห้างใช้เงินแต่กับบิ๊กไม่ใช่ เขาประหยัดเขารู้จักอดออม จิ้มลิ้มมองไปรอบๆอีกครั้งเธออยากมีเพื่อนเพราะตั้งแต่ที่มาอยู่กับบิ๊กเธอยังไม่เคยมีเพื่อนเลยสักครั้ง เธอเดินตามสาวๆจนมาถึงบึงน้ำที่อยู่ไม่ห่างจากบิ๊กแต่ไม่ร้ทำไมพวกเขาถึงไม่มาที่นี้ จิ้มลิ้มแอบเห็นฝักบัวตรงหน้า เธอหันไปมองบิ๊กที่กำลังหาปลากับลูกน้องก่อนจะมองไปรอบ เพราะกลัวตกน้ำ พลอยที่เดินมาเห็นเธอรู้ดีว่าบึงนี้น้ำมันลึกมากแค่ไหนแถมยังเต็มไปด้วยรากไม้ตกลงไปขาคงเกาะเกี่ยวจนขาดอากาศหายใจตาย

"ลงไปเอาซิ มันไม่ลึกหรอก" จิ้มลิ้มหันไปมองด้านหลังพลอยยกเท้าขึ้นถีบไปที่ท้องของจิ้มลิ้มจนเธอตกน้ำเสียงดัง มือจิ้มลิ้มพยายามคลานขึ้นฝั่ง พลอยใช้เท้าเหยียบไปที่มือเล็ก

"เธอนะไม่เหมาะกับพี่บิ๊กหรอก ได้ยินมั้ยไปตายซะ"

"ช่วยด้วย" พลอยรีบใช้ท่อนไม้ฟาดไปที่หน้าผากจิ้มลิ้มก่อนจะถีบเธอตกลงไปในน้ำ จิ้มลิ้มพยายามตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แต่เพราะน้ำมันลึกและที่สำคัญขาของเธอดันไปเกี่ยวกับกิ่งไม้ จิ้มลิ้มดำน้ำเพื่อเอามันออกแต่เพราะเธอดำน้ำไม่เก่ง ขาทั้งสองข้างเริ่มชา รองเท้าข้างหนึ่งค่อยๆลอยขึ้นมาเหนือน้ำ พร้อมกับเปลือยตาที่กำลังปิดลง เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พลกระโดดลงน้ำ บิ๊กโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ เขามองหาจิ้มลิ้ม

"เมียกูล่ะ จิ้มลิ้มอยู่ไหน?" พลชะงักเขาหันไปมองรอบๆ

"ไปกับเพื่อนรึเปล่า"

"เมียกูยังไม่มีเพื่อน" บิ๊กรีบขึ้นมาจากบึงเขาวิ่งตามหาจิ้มลิ้มจนมาเห็นพลอยที่กำลังเก็บฝักบัว

"พลอยเห็นจิ้มลิ้มมั้ย" เขาถามก่อนจะเท้าสะเอวมองไปรอบพลอยตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"ไม่เห็น คงไปเดินเล่นจนตกน้ำตายแล้วมั่ง"

"ปากมึงไม่ดีเลยนะพลอยมาแช่งเมียกูได้ไงว่ะ"

"ไม่ดีตรงไหน พลอยมาก่อนมัน" บิ๊กกัดฟันกรอดแต่ทว่าสายตาของเขาก็มองไปเห็นรองเท้าของจิ้มลิ้มที่เขาเป็นคนซื้อให้ลอยอยู่กลางน้ำ

"จิ้มลิ้ม!"

"จิ้มลิ้ม!" บิ๊กตะโกนเรียนจิ้มลิ้มเสียงดังเขารีบกระโดดลงไปในบึงทันที พลอยตะโกนบอกให้เขาขึ้นเพราะมันลึกมาก จนเธอกลัวเสียงตะโกนร้องของเธอทำให้ทุกคนรีบวิ่งมาดู บิ๊กดำลงไปใต้น้ำดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเห็นจิ้มลิ้มที่ข้อเท้าเล็กเต็มไปด้วยสาหร่ายและกิ่งไม้ทำให้เธอขึ้นมาไม่ได้ เขายื่นมือไปประคองใบหน้าเล็กใจของกระตุกเจ็บปวดเมื่อไม่มีการตอบสนอง

"...." จิ้มลิ้มลืมตาขึ้นมองฉัน ลืมตาขึ้นมา

เขาโน้มหน้าเข้าไปจูบเพื่อถ่ายอากาศให้เธอก่อนจะลอยขึ้นไปหายใจเหนือน้ำ

"พี่บิ๊กขึ้นมา พี่บิ๊กขึ้นมามันลึกนะ ขึ้นมา" พลอยตะโกนเรียกบิ๊ก แต่ทว่าเขากับไม่สนใจเธอรีบสุดอากาศเข้าปอดดำกลับลงไปอีกครั้ง ครั้งนี้บิ๊กดึงไม้และสาหร่ายออกจากข้อเท้าเล็กได้สำเร็จ เขาโอบกอดจิ้มลิ้มไว้ในอ้อมกอดแน่น ก่อนจะลอยขึ้นมาข้างบน พลรีบวิ่งลงไปช่วยบิ๊กที่อุ้มจิ้มลิ้มขึ้นมานอนบนฝั่ง มือหนาประคองใบหน้าเล็กที่ซีดเผือด บิ๊กรีบปั่นหัวใจเขาตะโกนเรียกเธอเสียงสั่นแม้มือจะสั่นไหวระริกหวาดกลัว หัวใจของเขาตอนนี้มันกลัวไปหมด กลัวที่จะเสียเธอไป

"จิ้มลิ้มฟื้นซิ ฟื้นลืมตาขึ้นมาถามพี่ซิ ลืมตาขึ้นมา ลืมตาขึ้นมองพี่!"

บิ๊กตะโกนเขาก้มลงผายปอดเธอ แต่ภาพตรงหน้ายังคงเหมือนเดิมจิ้มลิ้มไม่ยอมตื่นไม่มีการตอบสนอง ขอบตาของเขาร้อนผ่าวเมื่อเธอไม่ยอมตื่น

"พี่บิ๊กมันตายแล้ว ได้ยินมั้ยมันตายแล้ว" พลอยตะโกนเสียงดัง เพี๊ยะ โซดาที่ได้ยินตบไปที่ใบหน้าของพลอยก่อนจะชี้หน้าต่อว่า

"จิตใจเธอทำด้วยอะไร รู้ว่าบึงนี้มันลึกทำไมไม่ห้ามจิ้มลิ้ม อิจฉาเหรออิจฉาที่พี่บิ๊กเขาไม่ได้รักเธอเหรอห่ะ เลว" โซดาตวาด

"ใช่ ฉันมาก่อนทำไมพี่บิ๊กต้องรักมัน ต้องสนใจมัน" พลอยตวาด

"เพราะรักไง พี่บิ๊กเขารักจิ้มลิ้มไม่ได้รักเธอ ต่อให้เธอให้ท่ายั่วเขาแค่ไหนไม่รักก็คือไม่รักมันต่างจากคนที่ไม่ต้องทำอะไรก็รัก ไม่เคยได้ยินเหรอยืนโง่ให้ตายเขาก็ไม่รัก" โซดาผลักไปที่อกพลอยก่อนที่เธอจะหันไปมองบิ๊กที่พยายามช่วยจิ้มลิ้ม บิ๊กรีบเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วผายปอดช่วยจิ้มลิ้ม มือหนาลูบแก้มเล็ก