เดมอนยอมให้หล่อนเจอกับวินเซนต์จริงๆ หลังจากที่ร่วมรักกับหล่อนแทบทุกบริเวณของห้องหรูจนพอใจ ร่างกายอ่อนล้าจากการเคลื่อนไหวท่ามกลางกระแสสวาทที่เชี่ยวกรากนานติดต่อกันเกือบสองชั่วโมงโผเข้ากอดร่างของลูกชายทั้งน้ำตา
“หมูวิน...”
หล่อนกอดรัดร่างของวินเซนต์เอาไว้แน่นและร้องไห้คร่ำครวญ ปากก็พร่ำถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“หมูวินเป็นยังไงบ้างลูก เจ็บตรงไหนหรือเปล่า บอกแม่มานะ บอกแม่มา แม่จะเป่าให้ลูก...”
วินเซนต์ฉีกยิ้มกว้าง ส่ายหน้าไปมา ก่อนจะหันไปมองเดมอนที่ยืนกอดอกอยู่ใกล้ๆ
“ผมไม่เจ็บคับแม่ เพื่อนของคุณลุงลูกโป่งพาผมไปกินไอศกรีมมาคับ”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจของลูกชาย ยิ่งทำให้พะแพงปวดร้าวในอก
“เรา...จะกลับบ้านไปด้วยกันนะหมูวิน”
“แต่คุณลุงลูกโป่งบอกว่าจะให้ผมอยู่ด้วยคับ”
พะแพงตวัดตามองเดมอน ก่
