น้ำเสียงของเขาไม่ได้เข้มข้นเหมือนกับสองครั้งก่อนหน้า แต่กระเส่าและอันตรายยิ่งนัก
หล่อนขยับตัวก้าวถอยหลังหนีตามสัญชาตญาณ ดวงตากลมโตเสหลบดวงตาสีฟ้าเข้มที่ตอนนี้เรืองรองดุดันอย่างหวาดกลัว
“ดิฉัน...เข้ามา...”
“หาฉัน?”
เดมอนแทรกขึ้นก่อนที่หล่อนจะทันได้พูดจบ และเขาที่ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงเสื้อคลุมสีเข้มเพียงตัวเดียวเท่านั้นก็ย่างสามขุมเข้ามาหา สายตาของเขาดุดันและหิวกระหาย
“ไม่ใช่นะคะ คุณแม่บ้านใหญ่ให้ดิฉันมา...”
“ฉันรู้ ไม่ต้องพูดต่อแล้ว”
ท่าทางของเดมอนน่ากลัวเหลือเกิน แถมสายตาของเขาที่มองจ้องมาตอนนี้ก็ราวกับจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของหล่อนให้ออกไปจากตัว และจากนั้นก็...
โอ้...ไม่นะ เดมอนคงไม่ทำแบบนั้น...
พะแพงพยายามคิดในแง่ดี
“เอ่อ...ถ้านายน้อยต้องการพักผ่อน ดิฉัน...ออกไปก่อนก็ได้ค่ะ”
หญิงสาวรีบหมุนตัวตั้งใจจะกระโจนออกจากห้องนอนของเดมอน แต่เรียวแขนถูกอะไรบางอย่างที่แข็งกระด้างกุมเอาไว้เสียก่อน หล่อนรีบหันมามอง และก็พบว่าสิ่งที่แข็งกระด้างคืออุ้งมือของเดมอนนั่นเอง
“เอ่อ...นายน้อย...”
กลีบปากอิ่มสั่นระริก ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกหวาดหวั่น
เดมอนบอกตัวเองให้ถอยห่างจากผู้หญิงตรงหน้าซะ เพราะหล่อนคือตัวอันตราย แต่แรงดึงดูดที่มีต่อกันนั้นช่างมีอิทธิพลรุนแรงเหลือเกิน จนเขาสุดจะห้ามปรามตัวเองได้อีก
“จะไปไหน”
“คือ...คือว่า...ดิฉัน...” ใบหน้านวลแดงก่ำ สายตาสีฟ้าเข้มที่จับจ้องมองมาเหมือนประเมินราคาค่าตัวยิ่งทำให้หล่อนร้อนผะผ่าวไปทั้งเนื้อตัว “จะ...ออกไปก่อนค่ะ”
“ไม่ต้อง อุตส่าห์มาแล้วนี่”
สายตาของเขาทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ มองราวกับกำลังจะลากหล่อนขึ้นเตียงไม่มีผิด หล่อนตัวสั่นเทา รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเป็นที่สุด อยากจะหนีไปจากตรงนี้เสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่สองขากลับไร้เรี่ยวแรงขึ้นมากะทันหัน แถมไอร้อนจากอุ้งมือใหญ่ที่ตรึงแขนเรียวเอาไว้ปลุกปั่นให้เลือดสาวเดือดพล่านอย่างน่าตกใจ
“นาย...นายน้อยหมายถึง...อะไรเหรอคะ”
เขาระบายยิ้มหยัน โน้มใบหน้าหล่อจัดลงมาหา จนหล่อนได้กลิ่นลมหายใจของเขาเลยทีเดียว
“ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร”
“เอ่อ...ดิฉันขึ้นมา...ทำความสะอาดค่ะ”
“ทำความสะอาดร่างกายของฉันสินะ”
คำตอบหยันๆ ของเขาทำให้หล่อนต้องรีบส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว
“ไม่ใช่ค่ะ ดิฉัน...มาทำความสะอาดห้องให้นาย...นายน้อยน่ะค่ะ”
หล่อนอธิบายไปหอบไป และก็ยิ่งทำให้เขายิ้มหยันมากยิ่งขึ้น
“ถ้าฉันไม่รู้มาก่อนว่าเธอมาจากที่ไหน ฉันคงเชื่อการแสดงของเธอ”
นี่เขา...กำลังพูดบ้าอะไรเนี่ย
ดวงหน้างามส่ายไปมาน้อยๆ กลีบปากอิ่มขยับเผยอเปล่งคำพูดตะกุกตะกักออกมา
“คือดิฉัน...มาทำความสะอาดตามคำสั่งของคุณแม่บ้านใหญ่จริงๆ ค่ะนายน้อย”
เดมอนอมยิ้มหยัน หรี่ตาแคบมองหน้าอกอวบอิ่มที่กำลังสะท้อนขึ้นลงในชุดฟอร์มของคนใช้อย่างพิจารณา ก่อนจะพบว่าเจ้าหล่อนมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตจริงๆ และมันก็ทำให้ความต้องการดิบเถื่อนของเขาพุ่งกระฉูดขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
เขาต้องได้แม่สาวใช้คนนี้!
และเดี๋ยวนี้ด้วย!
เดมอนทั้งเกลียดทั้งหงุดหงิดในความหื่นกระหายของตัวเอง ไม่เคยเลย ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนเลยที่ผู้ชายหยิ่งยโสเช่นเขาจะต้องการผู้หญิงสักคนเร่งด่วนแบบนี้
“แก้ผ้า แล้วขึ้นไปรอบนเตียง”
“คะ?”
หล่อนต้องฟังผิดแน่ๆ มันต้องไม่ใช่อย่างที่หูได้ยิน เดมอนไม่มีทางมองหล่อน โดยเฉพาะหลังจากที่เขาเพิ่งจะมีเซ็กซ์ร้อนฉ่ากับคู่หมั้นแสนสวยเสร็จไม่นาน
‘เธอหูฝาด พะแพง’
“นาย...นายน้อยพูดว่าอะไรนะคะ”
ใบหน้าตื่นตระหนกไม่รู้เดียงสาของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหงุดหงิดยิ่งนัก มือใหญ่ยกขึ้นเสยผมแรงๆ ก่อนจะเค้นเสียงดุดันไม่พอใจออกมา
“ฉันบอกให้เธอถอดเสื้อผ้า แล้วขึ้นไปรอฉันบนเตียง”
คราวนี้สิ่งที่ได้ยินมันชัดเจนเกินว่าที่จะคิดว่าหูแว่วหูฝาดไปได้ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หน้าตาของพะแพงซีดเผือด ความหวาดกลัววิ่งเข้าใส่หัวใจอย่างรุนแรง
“ไม่...ไม่นะคะ...”
หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาคลอเบ้า หวังว่าเขาจะเมตตา แต่เขากลับหัวเราะเยาะ
“อย่ามาแสดงละครหน่อยเลย น่ารำคาญ”
“ดิฉัน...ไม่ได้แสดงละครนะคะ แต่ว่า...”
“เลิกพล่ามได้แล้ว ฉันรำคาญ!”
น้ำเสียงของเดมอนดุดัน และสายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหงุดหงิด ขณะที่แรงกดของนิ้วยาวบนท่อนแขนเรียวทวีความหนักหน่วงขึ้นจนหล่อนเจ็บร้าว
“นาย...นายน้อยคะ อย่า...”
น้ำตาเม็ดโตไหลออกมาจากดวงตากลมหวานซึ้งของผู้หญิงตรงหน้า เดมอนเห็นแล้วก็ยิ่งโมโห เพราะเข้าใจว่าแม่สาวใช้คนสวยกำลังเล่นละครเพื่อเรียกร้องความสนใจ
“ถ้าอยากแสดงละครก็ตามสบาย งั้นก็คิดซะว่าห้องนอนของฉันคือโรงละครบรอดเวย์ก็แล้วกัน”
เขาเค้นเสียงเดือดดาล กระชากร่างอรชรเข้าไปปะทะแผ่นอกกว้างอย่างไม่ปรานี หล่อนพยายามจะขืนตัวออก แต่มือใหญ่ตวัดรัดเอาไว้แน่น
“นาย...นายน้อยคะ ได้โปรด...อย่า...”
เขายิ้มเยาะ ก้มหน้าลงมาหาใกล้ยิ่งขึ้น ในขณะที่มืออีกข้างก็ยกขึ้นตรึงท้ายทอยเล็กเอาไว้
“รางวัลลูกโลกทองคำปีนี้เป็นของเธอแน่ คนสวย”
แล้วเดมอนก็ไม่คิดจะปล่อยเวลาให้ยาวนานออกไปอีก เขาประกบปากลงมาหาแรงๆ แสดงความเป็นใหญ่เหนือสาวใช้ไร้ราคาเช่นหล่อนอย่างชัดเจน
“อื้อ...”
นั่นคือเสียงต่อต้านเดียวของหล่อนที่สามารถหลุดออกมาจากริมฝีปากได้ เพราะหลังจากนั้น ปากของหล่อนก็แทบจะแหลกเละอยู่ใต้ริมฝีปากกว้างหยักลึกของเขา ความกระด้าง ดุดัน หนักหน่วง หื่นกระหายคล้ายกับอดอยากปากแห้งมาเนิ่นนาน สาดซัดเข้าใส่เรียวปากอิ่มของหล่อนอย่างไม่ปรานี ปากสาวแตกยับเมื่อถูกคุกคามอย่างไร้เมตตา เขาดันร่างของหล่อนไปจนชิดกำแพง ตามประกบแนบแน่น มือที่ตรึงท้ายทอยยังคงจับเอาไว้อย่างแน่นหนา ปากร้อนกระด้างบดขยี้บี้คลึงร้อนแรง สาวน้อยน้ำตาไหลซึม เจ็บระบมไปทั้งอุ้งปาก ความหวาดกลัวแล่นพล่านไปทั้งตัว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภายใต้ท่าทางเย่อหยิ่งถือเนื้อตัวของเดมอน จะมีความหื่นกระหายทางเพศรุนแรงมากมายขนาดนี้ แล้วหล่อนจะรอดพ้นจากอุ้งมือของเขาได้ยังไงกัน