ตอนที่ 7

1168 คำ
น้ำเสียงของเขาไม่ได้เข้มข้นเหมือนกับสองครั้งก่อนหน้า แต่กระเส่าและอันตรายยิ่งนัก หล่อนขยับตัวก้าวถอยหลังหนีตามสัญชาตญาณ ดวงตากลมโตเสหลบดวงตาสีฟ้าเข้มที่ตอนนี้เรืองรองดุดันอย่างหวาดกลัว “ดิฉัน...เข้ามา...” “หาฉัน?” เดมอนแทรกขึ้นก่อนที่หล่อนจะทันได้พูดจบ และเขาที่ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงเสื้อคลุมสีเข้มเพียงตัวเดียวเท่านั้นก็ย่างสามขุมเข้ามาหา สายตาของเขาดุดันและหิวกระหาย “ไม่ใช่นะคะ คุณแม่บ้านใหญ่ให้ดิฉันมา...” “ฉันรู้ ไม่ต้องพูดต่อแล้ว” ท่าทางของเดมอนน่ากลัวเหลือเกิน แถมสายตาของเขาที่มองจ้องมาตอนนี้ก็ราวกับจะฉีกทึ้งเสื้อผ้าของหล่อนให้ออกไปจากตัว และจากนั้นก็... โอ้...ไม่นะ เดมอนคงไม่ทำแบบนั้น... พะแพงพยายามคิดในแง่ดี “เอ่อ...ถ้านายน้อยต้องการพักผ่อน ดิฉัน...ออกไปก่อนก็ได้ค่ะ” หญิงสาวรีบหมุนตัวตั้งใจจะกระโจนออกจากห้องนอนของเดมอน แต่เรียวแขนถูกอะไรบางอย่างที่แข็งกระด้างกุมเอาไว้เสียก่อน หล่อนรีบหันมามอง และก็พบว่าสิ่งที่แข็งกระด้างคืออุ้งมือของเดมอนนั่นเอง “เอ่อ...นายน้อย...” กลีบปากอิ่มสั่นระริก ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนกหวาดหวั่น เดมอนบอกตัวเองให้ถอยห่างจากผู้หญิงตรงหน้าซะ เพราะหล่อนคือตัวอันตราย แต่แรงดึงดูดที่มีต่อกันนั้นช่างมีอิทธิพลรุนแรงเหลือเกิน จนเขาสุดจะห้ามปรามตัวเองได้อีก “จะไปไหน” “คือ...คือว่า...ดิฉัน...” ใบหน้านวลแดงก่ำ สายตาสีฟ้าเข้มที่จับจ้องมองมาเหมือนประเมินราคาค่าตัวยิ่งทำให้หล่อนร้อนผะผ่าวไปทั้งเนื้อตัว “จะ...ออกไปก่อนค่ะ” “ไม่ต้อง อุตส่าห์มาแล้วนี่” สายตาของเขาทวีความร้อนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ มองราวกับกำลังจะลากหล่อนขึ้นเตียงไม่มีผิด หล่อนตัวสั่นเทา รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเป็นที่สุด อยากจะหนีไปจากตรงนี้เสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่สองขากลับไร้เรี่ยวแรงขึ้นมากะทันหัน แถมไอร้อนจากอุ้งมือใหญ่ที่ตรึงแขนเรียวเอาไว้ปลุกปั่นให้เลือดสาวเดือดพล่านอย่างน่าตกใจ “นาย...นายน้อยหมายถึง...อะไรเหรอคะ” เขาระบายยิ้มหยัน โน้มใบหน้าหล่อจัดลงมาหา จนหล่อนได้กลิ่นลมหายใจของเขาเลยทีเดียว “ฉันรู้ว่าเธอต้องการอะไร” “เอ่อ...ดิฉันขึ้นมา...ทำความสะอาดค่ะ” “ทำความสะอาดร่างกายของฉันสินะ” คำตอบหยันๆ ของเขาทำให้หล่อนต้องรีบส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “ไม่ใช่ค่ะ ดิฉัน...มาทำความสะอาดห้องให้นาย...นายน้อยน่ะค่ะ” หล่อนอธิบายไปหอบไป และก็ยิ่งทำให้เขายิ้มหยันมากยิ่งขึ้น “ถ้าฉันไม่รู้มาก่อนว่าเธอมาจากที่ไหน ฉันคงเชื่อการแสดงของเธอ” นี่เขา...กำลังพูดบ้าอะไรเนี่ย ดวงหน้างามส่ายไปมาน้อยๆ กลีบปากอิ่มขยับเผยอเปล่งคำพูดตะกุกตะกักออกมา “คือดิฉัน...มาทำความสะอาดตามคำสั่งของคุณแม่บ้านใหญ่จริงๆ ค่ะนายน้อย” เดมอนอมยิ้มหยัน หรี่ตาแคบมองหน้าอกอวบอิ่มที่กำลังสะท้อนขึ้นลงในชุดฟอร์มของคนใช้อย่างพิจารณา ก่อนจะพบว่าเจ้าหล่อนมีหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่โตจริงๆ และมันก็ทำให้ความต้องการดิบเถื่อนของเขาพุ่งกระฉูดขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาต้องได้แม่สาวใช้คนนี้! และเดี๋ยวนี้ด้วย! เดมอนทั้งเกลียดทั้งหงุดหงิดในความหื่นกระหายของตัวเอง ไม่เคยเลย ไม่เคยมีช่วงเวลาไหนเลยที่ผู้ชายหยิ่งยโสเช่นเขาจะต้องการผู้หญิงสักคนเร่งด่วนแบบนี้ “แก้ผ้า แล้วขึ้นไปรอบนเตียง” “คะ?” หล่อนต้องฟังผิดแน่ๆ มันต้องไม่ใช่อย่างที่หูได้ยิน เดมอนไม่มีทางมองหล่อน โดยเฉพาะหลังจากที่เขาเพิ่งจะมีเซ็กซ์ร้อนฉ่ากับคู่หมั้นแสนสวยเสร็จไม่นาน ‘เธอหูฝาด พะแพง’ “นาย...นายน้อยพูดว่าอะไรนะคะ” ใบหน้าตื่นตระหนกไม่รู้เดียงสาของผู้หญิงตรงหน้าทำให้เขาหงุดหงิดยิ่งนัก มือใหญ่ยกขึ้นเสยผมแรงๆ ก่อนจะเค้นเสียงดุดันไม่พอใจออกมา “ฉันบอกให้เธอถอดเสื้อผ้า แล้วขึ้นไปรอฉันบนเตียง” คราวนี้สิ่งที่ได้ยินมันชัดเจนเกินว่าที่จะคิดว่าหูแว่วหูฝาดไปได้ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง หน้าตาของพะแพงซีดเผือด ความหวาดกลัววิ่งเข้าใส่หัวใจอย่างรุนแรง “ไม่...ไม่นะคะ...” หล่อนส่ายหน้าไปมา น้ำตาคลอเบ้า หวังว่าเขาจะเมตตา แต่เขากลับหัวเราะเยาะ “อย่ามาแสดงละครหน่อยเลย น่ารำคาญ” “ดิฉัน...ไม่ได้แสดงละครนะคะ แต่ว่า...” “เลิกพล่ามได้แล้ว ฉันรำคาญ!” น้ำเสียงของเดมอนดุดัน และสายตาของเขาก็เต็มไปด้วยความหงุดหงิด ขณะที่แรงกดของนิ้วยาวบนท่อนแขนเรียวทวีความหนักหน่วงขึ้นจนหล่อนเจ็บร้าว “นาย...นายน้อยคะ อย่า...” น้ำตาเม็ดโตไหลออกมาจากดวงตากลมหวานซึ้งของผู้หญิงตรงหน้า เดมอนเห็นแล้วก็ยิ่งโมโห เพราะเข้าใจว่าแม่สาวใช้คนสวยกำลังเล่นละครเพื่อเรียกร้องความสนใจ “ถ้าอยากแสดงละครก็ตามสบาย งั้นก็คิดซะว่าห้องนอนของฉันคือโรงละครบรอดเวย์ก็แล้วกัน” เขาเค้นเสียงเดือดดาล กระชากร่างอรชรเข้าไปปะทะแผ่นอกกว้างอย่างไม่ปรานี หล่อนพยายามจะขืนตัวออก แต่มือใหญ่ตวัดรัดเอาไว้แน่น “นาย...นายน้อยคะ ได้โปรด...อย่า...” เขายิ้มเยาะ ก้มหน้าลงมาหาใกล้ยิ่งขึ้น ในขณะที่มืออีกข้างก็ยกขึ้นตรึงท้ายทอยเล็กเอาไว้ “รางวัลลูกโลกทองคำปีนี้เป็นของเธอแน่ คนสวย” แล้วเดมอนก็ไม่คิดจะปล่อยเวลาให้ยาวนานออกไปอีก เขาประกบปากลงมาหาแรงๆ แสดงความเป็นใหญ่เหนือสาวใช้ไร้ราคาเช่นหล่อนอย่างชัดเจน “อื้อ...” นั่นคือเสียงต่อต้านเดียวของหล่อนที่สามารถหลุดออกมาจากริมฝีปากได้ เพราะหลังจากนั้น ปากของหล่อนก็แทบจะแหลกเละอยู่ใต้ริมฝีปากกว้างหยักลึกของเขา ความกระด้าง ดุดัน หนักหน่วง หื่นกระหายคล้ายกับอดอยากปากแห้งมาเนิ่นนาน สาดซัดเข้าใส่เรียวปากอิ่มของหล่อนอย่างไม่ปรานี ปากสาวแตกยับเมื่อถูกคุกคามอย่างไร้เมตตา เขาดันร่างของหล่อนไปจนชิดกำแพง ตามประกบแนบแน่น มือที่ตรึงท้ายทอยยังคงจับเอาไว้อย่างแน่นหนา ปากร้อนกระด้างบดขยี้บี้คลึงร้อนแรง สาวน้อยน้ำตาไหลซึม เจ็บระบมไปทั้งอุ้งปาก ความหวาดกลัวแล่นพล่านไปทั้งตัว ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าภายใต้ท่าทางเย่อหยิ่งถือเนื้อตัวของเดมอน จะมีความหื่นกระหายทางเพศรุนแรงมากมายขนาดนี้ แล้วหล่อนจะรอดพ้นจากอุ้งมือของเขาได้ยังไงกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม