“แพง...ไม่ไป แพงจะอยู่กับลูก” หล่อนร้องไห้คร่ำครวญและเดินเข้ามาหาเขา “แพงจะไม่คิดแบบนี้อีกแล้วค่ะ แพง...ยอมแพ้นายน้อยแล้ว”
แทนที่เขาจะสงสารกลับหัวเราะเยาะเหี้ยมเกรียม “ถึงเธอคิดจะพาลูกชายฉันหนีอีก เธอก็ไม่มีวันทำสำเร็จหรอก เพราะฉันไม่ใช่คนโง่ ครั้งเดียวที่ฉันโง่ยอมให้เธอซ่อนวินเซนต์เอาไว้นานถึงสี่ปีมันก็มากเกินพอแล้ว มันจะไม่มีครั้งที่สอง”
สุดท้ายแล้วหล่อนก็คือคนผิด ทั้งที่เขาเป็นคนขับไล่ไสส่งหล่อนให้จากมาเองแท้ๆ
“กลับขึ้นไปบนเตียง หรือว่าจะไปจากที่นี่ก็เลือกเอา”
หล่อนไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ “แพง...จะอยู่ที่นี่ค่ะ แพงจะอยู่กับหมูวิน”
เขายิ้มหยัน “งั้นก็กลับขึ้นไปบนเตียง”
หล่อนทำตามที่เขาสั่งทั้งน้ำตา เดินตรงไปยังเตียงนอนอย่างเจ็บช้ำน้ำใจ
เสียงปิดประตูดังขึ้นตามหลัง และเขาก็เดินตามมาติดๆ หล่อนกำลังจะก้าวขึ้นไปนั่งบนตียง แต่เดมอนหยุดการเคลื่อนไหวของหล่อนด้วยคำพูดเลือดเย็นเสียก่อน
“หลังจ
