หลังจากจบมื้อค่ำอันแสนอึดอัดแล้ว หล่อนก็รีบปลีกตัวขึ้นห้องนอน กะว่าอีกสักพักจะไปหาลูกชายที่ห้องเพื่อกล่าวราตรีสวัสดิ์ และขณะที่หล่อนกำลังนั่งหวีผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งนั้น ประตูห้องนอนก็ถูกกระแทกแรงๆ จนเปิดกว้างออก พร้อมกับเดมอนที่ดึงประตูปิด และย่างสามขุมเข้ามาหา แขนเรียวของหล่อนถูกเขากระชากแรงๆ ให้ลุกขึ้นเผชิญหน้า
“เจ็บค่ะนายน้อย” หล่อนบอกเขาอย่างขอความเห็นใจ แต่เขาไม่มีให้เช่นเคย
ใบหน้าหล่อจัดแต่เต็มไปด้วยโทสะก้มต่ำลงมาหา “เราสองคนเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันอย่างนั้นหรือ”
“เอ่อ...”
เขาแสยะยิ้มหยันร้ายกาจ ตวัดตามองหน้าหล่อนอย่างเดือดดาล
“นี่ถ้าลูกไม่มาถามเพราะไม่เข้าใจ ฉันก็คงยังไม่รู้ว่าในหัวสมองเน่าๆ ของเธอคิดอะไรอยู่”
ทำไมเขาจะต้องเกรี้ยวกราดขนาดนี้ด้วย หล่อนก็แค่บอกว่าเขากับหล่อนเป็นแค่เพื่อนที่ดีต่อกันเท่านั้นเอง
